buku layang djajabaja

Traditional Javanese edition of

Layang Djajabaja

Kandjeng Pangeran Isbanu Basuki

Traditional Javanese first edition 1997 by Raden Mas JR. Basuki. Second edition 2004 © Raden Mas JR. Basuki and Michael Zwart, MBA. All

rights reserved.

1

Wedjangan kanggo mangerteni marang kuwasaning Gusti.Nyiptakake ukuming agama Kedjawen kang ana wolung perkara, kanggoning

bangsa Djawa .----------------------------------

1.Kedjawen: amung Gusti ingkang maha kuwasa, nyiptakake kahuripan sarta ukume kahuripan kanggone bangsa Djawa . Kang uwis katulis dening: Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala . Wekasing Gusti: Tresnaa marang kahuripan sira , bandjur Tresnaa marang sak padha - padhaning urip.

2.Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa. Ingkang kuwasa nyiptakake Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala kang diutus Gusti, Ndjaga kahuripaning bangsa Djawa . Wekasing Gusti: Ngelingana marang asal usul sira , adja tumindak ala marang kahuripan sira . Semono uga marang djalma manungsa.

3.Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa. Ingkang kuwasa ngutus Hasarapala. Kanggo maringi pangelingan marang bangsa Djawa , Supaya bisa mangerteni marang udjuting rasa. Wekasing Gusti: Tumindaka kang djudjur marang rasa sira . Awit rasa kuwi tjahyaning Gusti kang maha sutji. Kang manggon ana ing raga sira , adja diregetake.

4.Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa. Kang kuwasa nyiptakake sedulur papat. Supaya bangsa Djawa bisa mangerteni marang kuwasane, kang diparengake Gusti nalika isih ing bumi sutji. Wekasing Gusti: Tumindaka kang betjik marang sedulur papat, kang asmane Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala .

5.Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa. Supaya bangsa Djawa bisa nyirnakake sengkalane kahuripan, kang katon Uga kang ora katon, kang tekane saka setan. Uga marang kasengsarane suksma yen uwis bali marang kuwasaning Gusti. Wekasaning Gusti: Tumindaka kang nastiti, marang. Sengkalane kahuripan. Supaya yen sira bali ana ing ngarsaning Gusti, suksma sira bisa sampurna.

2

6.Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa. Ingkang kuwasa paring donga lan basa ngawi gaib, marang Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , Supaya bangsa Djawa , bisa mangerteni marang kuwasane sedulur papat, lan bisa tjedak marang Gusti. Wekasing Gusti: Tumindaka kang sabar yen kahuripan sira ing bebayan. Gunakake kadegdayan sira , bebayan Apa wae bakal sirna saka kahuripan sira .

7.Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa. Ingkang kuwasa paring pangaksama marang bangsa Djawa . Supaya yen bangsa Djawa nduweni kesalahan, bisa ngakoni, kesalahane marang kahuripane, lan nenuwun marang Gusti. Wekasing Gusti: Tumindaka kang betjik, adja nuruti angkara murka, kang tekane saka setan. Awit kasengsaran kang teka kanggo kahuripaning sira . Kang bakal nyangga, anak lan putu sira .

8.Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa. Ingkang kuwasa nyempurnakake sak isine raga kang ana ing kahuripaning bangsa Djawa , bali sampurna marang kahananing Gusti, kang maha kuwasa. Wekasing Gusti: Tumindaka kang sampurna marang udjuting kahuripan. Budi, rasa, pikiran, lan angen - angen. Awit Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , kang bakal. mbarengi lan nyaksekake marang pisahe suksma, lan raga sira .

Wedjangan kanggo mangerteni marang kuwasaning Gusti.Nyiptakake kahuripan kang ana ing djagat iki.-------------------------------------------------------

1.Sak durunge langit lan bumi ana kang manggoni. Gusti kang luwih disek nyiptakake isine langit kang disebut: Mbulan, lintang, lan srengenge, kang dadi panunggune langit.

2.Bandjur Gusti nyiptakake kahuripan kang disebut: Tetanduran, kang dadi panunggune, bumi mulya.

3

3.Wedjangan kanggo mangerteni marang kuwasaning Gusti.

Nyiptakake kahuripan marang sedulur papat-----------------------------------------------------

Sak uwise Gusti nyiptakake kahuripan kang dadi panunggune bumi mulya, kang disebut tetanduran. Bandjur Gusti nyiptakake kahuripan kang tekane saka angin, kang disebut malaikat, kang dadi utusaning Gusti. Ndjaga kahuripan kang ana ing djagat iki. Semana Uga asmaning malaikat kang tjatjahe ana papat.1. Nduweni asma: Djabarala .2. Nduweni asma: Makahala.3. Nduweni asma: Hasarapala.4. Nduweni asma: Hadjarala.


Nyiptakake bumi santosa.------------------------------

Sak uwise Gusti nyiptakake kahuripan, kanggone malaikat kang tjatjahe ana papat. Bandjur Gusti nyiptakake bumi santosa, Uga kang bisa disebut Suwarga. Kanggone kahuripaning malaikat. Uga kanggo kahuripaning Midadari kang dadi utusaning malaikat, kang manggon ana ing bumi sentosane Gusti. Uga kanggo kahuripane djalma mengkone, yen sabdhaning Gusti kuwi uwis temurun kanggoning djalma manungsa. Kang bakal didhawuhake; Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala .


Nyiptakake setan kang disebut Samara bumi Uga anak lan putune.------------------------------

Sak uwise Gusti nyiptakake bumi santosa kang dadi panggonane Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala Uga para Midadari. Bandjur Gusti nyiptakake kahuripan kang asale saka geni yo kuwi rojone setan kang disebut; Samara Bumi. Lan iki Uga bisa disebut kahuripane djalma setan kang wiwitan. Kang teka Ndjaga kahuripan ana ing bumi mulya kene, saka perintahing Gusti.

4

6.Wedjangan kanggo mangerteni marang kuwasaning

Samara Bumi. Nyiptakake bumi santosa, Uga kang bisa disebut neraka.-----------------------------------

Sak uwise Gusti nyiptakake setan kang asmane Samara Bumi. Kang nduweni kuwasa sak uwise Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala . Bandjur Samara Bumi ngetokake kuwasane nyiptakake bumi santosa kanggo kahuripane djalma, kang melu marang dalane Samara Bumi ana ing bumi mulya kene. Bandjur Gusti, nyiptakake djalma kewan.

7.Wedjangan kanggo mangerteni ma rang kuwasaning Gusti.

Nyiptakake djalma manungsa Djawa , kang wiwitan teka ngidak bumi mulya kene.-----------------------------------------------

Sak uwise Gusti, nyiptakake langit lan bumi sarta isine. Bandjur teka sabdhaning Gusti kang keri dhewe. Nyiptakake kahuripan kanggone djalma manungsa Djawa .1. Budine kahuripan kang nunggu, Djabarala .2. Rasane kahuripan kang nunggu, Makahala.3. Pikirane kahuripan kang nunggu, Hasarapala.4. Sukmane kahuripan kang nunggu, Hadjarala.Bandjur metu sabdhaning Gusti, kanggoning Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , kanggo nulis sabdhaning Gusti, ana ing layang Djajabaja.

8.Wedjangan kanggo mangerteni marang kuwasaning Gusti. Nyiptakake kahuripan lan sak isine kang ana ing djagat iki.-----------------------------------------------------------------------

1. Langit lan bumi.2. Mbulan lintang srengenge.3. Tetanduran.4. Suwarga.5. Malaikat. Djabarala ,6. Makahala,7. Hasarapala,8. Hadjarala.9. Setan Samara Bumi.10. Samara Bumi nyiptakake neraka.11. Djalma Kewan.12. Djalma manungsa Djawa .

5

Wedjangan kanggo mangerteni marang kuwasane Gusti, paring pangomongan

marang djalma manungsa.-------------------------------

7

Layang DjajabajaSabdhaning Gusti kang didhawuhake marang Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala ,

kanggone bangsa Djawa .-------------------------------

( Djabarala : 1 )Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana, ingkang nyiptakake langit lan bumi sarta isinipun. Lan iki kang dadi sabdhaning Gusti, kang wiwitan kang ngutus aku maringi warta marang bangsa Djawa .

( Djabarala : 2 )Supaya sira bangsa Djawa , bisa maringi pangerten marang bangsa Djawa , Uga djalma manungsa kang ana ing djagat iki. Supaya djalma manungsa kuwi bisa nenuwun marang Gusti, kang maha kuwasa. Ananging djalma manungsa kuwi ora tahu pertjaya dening Gusti kuwi, kang paring urip lan matine kabeh djalma, lan iki sabdhaning Gusti. .

( Djabarala : 3 )Djabarala paring dhawuh: Gusti uwis maringi sabdha marang bangsa Djawa , Uga djalma manungsa liyane. Supaya djalma manungsa kuwi bisa mangerteni marang kuwasane Gusti.

( Djabarala : 4 )Lan Gusti bakal masang tali marang gulune bangsa Djawa Uga djalma manungsa liyane, kang nglalekake marang Apa kang dadi peparingane Gusti. Lan Gusti paring dhawuh: sira kabeh bakal songgowang lan lali, marang asal - usul sira , Uga marang asmane Gusti kang maha sutji.

( Djabarala : 5 )Palang kang manggon ana ing ngarep lan mburine kahuripan sira bangsa Djawa , ora bakal bisa sirna. Yen sira kuwi ora mangerteni marang Apa kang dadi pendjalukhe Gusti.

( Djabarala : 6 )Amarga kuwi, uripheng bangsa Djawa , Uga djalma manungsa kang ana ing djagat iki, kang ora pertjaya marang Gusti. Bakal nemokake kasengsaran kang gedhe, yen Gusti kuwi uwis misahake suksma lan ragane djalma manungsa. Lan pangomongan kang uwis diparengake Gusti marang djalma manungsa, bakal disuwun Gusti, bali ana ing ngarsane Gusti kang maha santosa.

9

( Djabarala : 7 )Gusti paring dhawuh: Sira bangsa Djawa kang ngrungakake Apa kang dadi pendjalukhe Gusti. Apa wae kang mbok suwun Gusti bakal maringi, lan djalma manungsa bakal manut marang ngendikane sira , senadjan Gusti kuwi ora bisa didelok nganggo mripate manungsa, Awit Gusti kuwi ora katon udjute. Nanging yen sira pertjaya, sira bisa ndeleng pangutjapane.

( Djabarala : 8 )Gusti kang paring pangaksama dumateng djalma manungsa, kang wonten ing djagat menika. Sedjatine Gusti arep maringi kahuripan maneh, kanggone djalma manungsa kang uwis seda. Lan semana Uga, ala betjikhe manungsa uwis Gusti tulis ana ing layang kang maha nyoto.

( Djabarala : 9 )Gusti paring dhawuh: Aku ngutus Djabarala ora liya, Supaya bisa maringi warta marang bangsa Djawa , kang isih durung bisa nyebut asmaku Gusti, Supaya bangsa Djawa kuwi bisa nduweni pangelingan marang aku.

( Djabarala : 10 )Ananging bangsa Djawa kuwi tansah mbantah, marang Apa kang dadi peparingane Gusti. Nganti akire bebayan kuwi teka, manggon ana ing kahuripane bangsa Djawa kanggo sak mbendinane. Awit bangsa Djawa uwis ora tahu maneh, nduweni pangelingan kanggo nggoleki asal - usule, nganti sak ikine.

( Djabarala : 11 )Gusti paring dhawuh: Aku uwis maringi pitutor marang Djabarala , Uga maringi pitutor marang ukume bangsa Djawa kang uwis tak tulis ana ing layang Djajabaja. Supaya bangsa Djawa kuwi bisa melu marang dalanku kang tenanan, lan nyebut asmaku: Maha kuwasa Gusti ingkang paring sedantenipun dumateng kawula. Ananging sira bangsa Djawa , malah nyalahake aku. Sedjatine sira dhewe kang nggoleki kasengsaran kuwi, sebab ora ngrungakake marang pangomonganku.

( Djabarala : 12 )Maha kuwasa Gusti, ingkang nyempurnakake udjute Ingsun kang pantjer, ugi kuwasa paring sedulur papat kang Ndjaga Ingsun rina klawan wengi. Apa kuwi pantes mungguhing sira bangsa Djawa , nyembah aku Gusti nganggo basa ne wong liya, sak untara sira dhewe mangerteni, dening aku iki Gusti kang nggawe kahuripan, Uga kang nggawe patine sira .

10

( Djabarala : 13 )Duh Gusti ingkang maha witjaksana. Tjahyanipun rina pandjenengan sampun sirna, bali marang udjute wengi saking kuwasa pandjenengan. Slametake Ingsun ing dalu menika, sirnakake bebayan kang tansah anggoda kawula, slamet saking kuwasanipun pandjenengan. Apa kuwi pantes kanggone sira bangsa Djawa , ora nyembah Gusti kang paring sabdha kanggone sira . Lan sabdhaning Gusti kang uwis temurun kanggo djalma manungsa kang ana ing djagat iki, ora bakal bisa diowahi. Lan semana Uga ukumane Gusti kanggone bangsa Djawa .

( Djabarala : 14 )Gusti p a r i n g dhawuh: Yen sira ing bebayan bangsa Djawa , nenuwuna sira kabeh marang aku, lan nyebuta asmaku: Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana, kang ngabulake Apa kang dadi pendjalukhe kawula.

( Djabarala : 15 )Gusti kang maha sutji lan maha kuwasa, kang nggawe urip lan matine djalma manungsa. Amarga kuwi rungakake pangomongane Djabarala kang dadi utusanku, kang paring warta kanggone sira bangsa Djawa . Supaya ing tembe mburine, sira kabeh ora kena murkaku, yen aku iki uwis misahake suksma lan raga sira .

( Djabarala : 16 )Maha kuwasa Gusti kang nyiptakake langit lan bumi, sarta isinipun. Supaya sira bisa mangerteni marang kahuripan liyane kang ana ing djagat iki, kang ora bisa didelok nganggo pikirane djalma manungsa, lan iki bakal dadi kasunyatan. Yen sira kuwi mangerteni marang kuwasane Gusti kang maha sutji.

( Djabarala : 17 )Awit Apa kang diutjapake Gusti, bakal dadi kasunyatan. Lan semana Uga, ora ana sidjia djalma manungsa utawa djalma setan kang bisa ngalang - ngalangi kekarepane Gusti. Awit kuwi, sak durunge murkane Gusti kuwi teka, rungakake Apa kang dadi wekasanku iki, marang sira kabeh bangsa Djawa .

( Djabarala : 18 )Ananging amarga witjaksanaku kang gedhe, kang diparengake Gusti, marang aku. Aku isih tansah maringi warta kang betjik marang sira bangsa Djawa , Supaya sira bisa nduweni kahuripan kang sampurna, yen sira kuwi bisa mangerteni marang Gusti.

11

( Djabarala : 19 )Lan pangomonganku iki, yen didhawuhake marang bangsa Djawa liyane kang durung mangerteni marang Gusti. Apa sira ora wedi, marang siksane Gusti kang bakal teka, yen sira kuwi nalika uripe tansah mbantah marang kuwasane Gusti.

( Djabarala : 20 )Gusti paring dhawuh: Ora ana sidjia utjapan kang bener saka djalma manungsa Apa wae, kang ana ing djagat iki, ketjaba pangomongane Djabarala kang tak utus paring warta marang sira bangsa Djawa . Aku Gusti kang maha mriksani, kang sedjatine sabdhaku iki uwis tak tulis ana ing layang Djajabaja. Nanging bangsa Djawa kuwi nglalekake marang wedjanganku iki.

( Djabarala : 21 )Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana. Djalma Apa wae kang ana ing djagat iki, kang katon utawa kang ora katon bakal tundok marang aku. Maha kuwasa Gusti, kang paring kasampurnan dumateng udjuting kawula kang maha sutji.

( Djabarala : 22 )Sira bangsa Djawa , sedjatine uwis mangerteni marang kuwasaku, dening Gusti ngutus aku Supaya bisa maringi warta marang sira kabeh bangsa Djawa . Ananging wekasane Gusti kang apek iki malah sira tinggalake, lan sira Uga lali marang aku.

( Djabarala : 23 )Tjoba dipikir kang tenanan, marang pangomonganku iki. Sira ditjiptakake Gusti, saka : Lemah, geni, banyu, lan angin, bandjur teka udjute sira kang maha sutji ing bumi mulya iki. Awit sira djalma manungsa Djawa kang wiwitan, kang teka ana ing djagat iki, kang nggawa kuwasane Gusti, kang 35 dino.

(Djabarala : 24 )Ananging sira bangsa Djawa , ora tahu mangerteni marang peparingane Gusti. Kang uwis ditotho kanggone sira kabeh bangsa Djawa , nalika sira kuwi isih mandjeng ana ing bumi sutji.

( Djabarala : 25 )Gusti paring dhawuh: Yen Gusti ndeleng kahuripane sira bangsa Djawa , kahuripane sira kabeh nggawe nelangsane Gusti. Sedjatine sira kuwi mangerteni, dening Gusti kuwi kang maringi, sak kabehe marang kahuripan sira .

( Makahala: 1 )Ananging kabeh mau, yen aku ndeleng. Uwis dadi pendjalukhe bangsa Djawa dhewe, dening kahuripane bangsa Djawa kuwi dadi kasurang - surang, Awit ora mirengake maneh marang ngendikane Gusti, Uga marang ngendikanku kang diutus Gusti.

12

Gusti kang maha witjaksana, pandjenengan djagi kahuripan kawula menika, saking bebayan kang tansah nggoda kawula rina klawan wengi, saking kuwasa pandjenengan.

( Makahala: 2 )Gusti kang nyaksekake marang Apa kang dadi kasengsarane kawula bangsa Djawa , lan Gusti paring sabdha: Rasa kang manggon, ana ing atine sira bangsa Djawa , ora bakal bisa ngapusi marang asal - usul sira , senadjan sira kuwi nglalekake asmane Gusti kang pa r i ng kahuripan marang sira .

( Makahala: 3 )Gusti paring dhawuh: Sedjatine ora ana pangomongan kang kasep kanggone bangsa Djawa , kang durung mangerteni marang Gusti. Lan Gusti paring sabdha: nyebuto asmaku Gusti kang paring pangaksama dumateng kawula. Lan bangsa Djawa kang uwis bisa nyebut asmaku Gusti, kudu bisa ninggalake barang kang tjilaka kang manggon ana ing uripe. Awit bangsa sapa wae kang ora ngrungakake Apa kang dadi pangomonganku, bakal kena sabdhaku kang gedhe, kang ora ana enthekhe.

( Makahala: 4 )Lan Gusti paring dhawuh: sira bangsa Djawa yen uwis wantjine bali ana ing ngarsane Gusti, sira kabeh ora bakal bisa ndjalok pangaksama marang Gusti, ketjaba narima marang ukumaning Gusti, kang bakal nyengsarakake sukmane sira , mengkone.

( Makahala: 5 )Gusti paring sabdha: Sira bangsa Djawa , lahir udho tanpa apa apa, ketjaba nggawa kuwasane Gusti kang papat, kang utjul bebarengan saka dalan kang tjilek. Semana Uga kang dikarepake Gusti kang maha sutji, yen sira bali. Ananging sira kuwi tansah, nggawe ala marang ukumaning Gusti kang uwis diparengake marang sira .

( Makahala: 6 )Gusti paring sabdha: Sira bangsa Djawa , adja pisan - pisan nglalekake marang utusanku, kang uwis nulis sabdhaku ana ing layang Djajabaja, kanggone sira bangsa Djawa . Awit ala lan betjikhe sira kabeh, uwis katulis ana ing layang kang maha nyoto yen sira kuwi ora mirengake pangomonganku. Lan sira kabeh bakal nemokake kasengsaran kang gedhe, ing bumi santosa mengkone, Uga marang keturunane sira .

13

( Makahala: 7 )Gusti paring dhawuh marang aku: sira bangsa Djawa , yen pertjaya marang Gusti, Apa wae kang sira suwun, Gusti bakal maringi. Awit Gusti kuwi kang maha kuwasa, kang ngabulake Apa wae kang dadi pendjalukhe sira .

( Makahala: 8 )Gusti paring dhawuh: Tresnane Gusti marang sira bangsa Djawa ora ana bedane, senadjan Gusti kuwi maringi pangomongan liya marang djalma manungsa. Supaya djalma manungsa kuwi bisa nenuwun marang Gusti, nganggo basa ne dhewe - dhewe.

( Makahala: 9 )Gusti paring dhawuh: Sira bangsa Djawa kang tak tresnani, aku maringi pangerten marang sira , Supaya sira kuwi bisa mangerteni marang kuwasane Gusti, kang tuhu kuwi.

( Makahala: 10 )Awit kuwasane Gusti kang diparengake marang sira , luwih gedhe katimbang Gusti p a r i n g kuwasane marang djalma manungsa. Supaya bangsa Djawa kuwi bisa nenuwun marang Gusti, nganggo basa ngawi, lan bisa tjedak marang Gusti.

( Makahala: 11 )Gusti kang maha kuwasa kang nyiptakake sak widjine kedadian kanggone djalma manungsa. Tjoba dipikir kang tenanan marang ngendikane Gusti iki, sira nduweni basa kang okeh, sak untara djalma manungsa kang ana ing djagat iki, ora nduweni.

( Makahala: 12 )Gusti kang maha kuwasa, kang nduweni panguwasa kang gedhe, ana ing djagat iki. Uga sira bangsa Djawa kang tak paringi kadegdayan, marang basa ngoko, basa krama inggel, basa krama madya, basa ngawi ngisor, basa ngawi nduwur, Uga isine layang Djajabaja. Supaya sira kabeh bisa nenuwun marang Gusti nganggo, Apa kang dikarepake Gusti.

( Makahala: 13 )Gusti p a r i n g dhawuh: Gusti kang maha kuwasa p a r i n g ukuman marang djalma manungsa, Uga djalma setan kang ora mirengake marang dhawuhe Gusti. Lan aku dhewe, tansah maringi pangelingan marang sira bangsa Djawa . Ananging sira kabeh malah nglalekake, marang agama sira , kang uwis tak tulis ana ing layang Djajabaja, lan sira malah tumindak kang ala marang bangsa sira dhewe, Uga sira bakal mateni bangsa sira dhewe, Awit sira uwis ora tahu mangerteni maneh marang asal - usul sira .

14

( Makahala: 14 )Pangelingan sira bangsa Djawa , kang uwis manggon ana ing sirahe sira , bakal disirnakake Gusti saka kahuripane sira . Awit Gusti kang ngutus aku paring warta lan agamane bangsa Djawa , kanggone sira kabeh, malah sira tinggalake.

( Makahala: 15 )Gusti kang maha meksa ukum, kang dadi kekarepane, lan djalma manungsa kang tumindak tjitro marang Gusti, kang ora mirengake marang wartaku iki. Bakal kena seksane Gusti kang gedhe.

( Makahala: 16 )Gusti paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , mreksanana marang kuwasane Gusti, nalika sira manggon ing bumi sutji, umur pitung sasi. Amarga kuwasane Gusti sira dadi sampurna. Ananging sira kabeh, ora tahu mangerteni marang kuwasane Gusti kang diparengake marang sira , Supaya sira bisa ngutjapake sembah nuwun marang Gusti.

(Makahala: 17 )Djalma Apa wae kang ana ing djagat iki, ana ing tangane Gusti, kang maha kuwasa. Lan Gusti bisa nyirnakake apa wae kang dadi kekarepane. Ananging amarga witjaksanane Gusti kang maha kuwasa, kang ngutus aku. Gusti isih maringi kalonggaran marang sira bangsa Djawa , kanggo nyuwun pangaksama. Supaya ing tanggal 1 hasara, bangsa Djawa bisa nebusi dosa marang Gusti kang maha kuwasa. Gusti kang maha sutji, kang paring pangaksama dumateng kawula, ugi Gusti kang maha santosa, nebusi marang kesalahane bangsa Djawa , kang isih durung mangerteni marang kuwasane Gusti. Kuwi sabdhaning Gusti kang didhawuhake, marang aku kanggone sira .

( Makahala: 18 )Gusti paring dhawuh: Sedjatine sira bangsa Djawa , nduweni kuwasa kang gedhe, saka Gusti. Katimbang Gusti paring marang manungsa liyane kang ana ing djagat. Ananging sabdhaning Gusti, kang uwis tak tulis ana ing layang Djajabaja, sira bangsa bakal lali marang agama kang tekane saka Gusti, lan sira bakal ngelekake Apa kang dadi peparingane Gusti.

( Makahala: 19 )Sedjatine Gusti arep maringi maneh, marang Apa kang dadi pendjalukhe sira kabeh. Ananging Apa kang uwis diparengake Gusti, sira ora tahu mangerteni, Uga sira malah bali musuhi Gusti, kang maha kuwasa kang paring sak kabehe marang sira .

15

( Makahala: 20 )Lan sira bangsa Djawa , kang maune dadi katresnane Gusti malah, nglalekake marang asmane Gusti. Lan pangelingan kang maune teka kanggone sira bangsa Djawa , Uga isine layang Djajabaja, dadi sirna saka kuwasane Gusti, kanggo kahuripane sira bangsa Djawa , yen sira kuwi ora nggoleki asal - usul sira .

( Makahala: 21 )Sebab agamane bangsa Djawa kang asli, kang tekane saka Gusti, ingkang welas asih lan maha witjaksana. Ora bakal bisa digoleki, Uga adate bangsa Djawa kang asli. Sebab sira bangsa, Djawa , uwis ora tahu maneh ngrungakake marang sabdhaning Gusti, kang uwis katulis ana ing layang Djajabaja, kang wiwitan teka ana ing tanah Djawa .

( Makahala: 22 )Gusti paring dhawuh: Sak durunge Gusti nyiptakake sira , bangsa Djawa . Gusti uwis maringi Apa wae, kanggo kahuripan sira ing bumi mulya. Supaya sabdhaning Gusti kang uwis tak tulis ana layang Djajabaja, bisa sira gunakake sak mbendinane kanggo, nenuwun marang Gusti kang maha sutji.

(Makahala: 23 )Semana uga Gusti bakal maringi umur kang dawa, kanggone sira bangsa Djawa , yen sira kuwi gelem manut marang apa kang dadi pendjalukhe Gusti. Ananging sira kudu bisa ngakoni dening Gusti kuwi kang kuwasa ana ing djagat iki, lan kuwasa pa r i ng Apa wae kanggone sira , ing bumi mulya, Uga ing bumi santosa.

( Makahala: 24 )Lemah kang maune garing Gusti bisa ngidjoake, tanpa mripate djalma manungsa kuwi mangerti sapa kang nggawe. Kabeh mau amarga witjaksanane Gusti, kang uwis ditemurunake marang sira bangsa Djawa . Supaya sira bisa mangerteni marang kuwasane Gusti kang maha witjaksana, kang uwis katulis ana ing layang Djajabaja, kanggone bangsa Djawa .

( Makahala: 25 )Gusti nyiptakake pasangan lanang lan wadon, kanggone bangsa Djawa . Supaya bangsa Djawa kuwi bisa nduweni keturunan, kang bisa nerusake kapertjayane Gusti, kang diparengake marang sira , lan ngelingi saka end i tekane kanikmatan kuwi.

( Hasarapala: 1 )Gusti paring dhawuh marang aku: Sira bangsa Djawa , sedjatine uwis diparingi Gusti, kadegdayan. Kanggo kaperluane sira kabeh sak mbendinane. Awit tanah Djawa kang maune gundul, Gusti, dadekake idjo, Supaya sira bangsa Djawa , bisa krasan marang panggonan kang anyar iki.

16

( Hasarapala: 2 )Ananging sabdhaning Gusti kang uwis tak tulis ana ing layang Djajabaja, kanggone sira bangsa Djawa . Gusti paring dhawuh: sira bangsa Djawa , bakal ninggalake agama peparingane Gusti kang maha sutji. Lan Gusti p a r i n g sabdha: sira bangsa Djawa bakal lunga adoh, kanggo nggoleki asmane Gusti, sira dhewe bakal ora nduweni katentreman, yen sira kuwi lali marang asmane Gusti, kang uwis temurun kanggone sira , ing tanah Djawa .

( Hasarapala: 3 )Sebab sabdhaning Gusti, kang uwis tak tulis ing layang Djajabaja, kanggone sira , malah sira tinggalake. Menyang mantja endi wae sira lunga, lan iki sabdhaning Gusti: bangsa Djawa ora bakal nduweni katentreman, nganti wantjine bali ana ing ngarsane Gusti.

( Hasarapala: 4 )Amarga pangertene Gusti kuwi luwih duwur, katimbang pangertene, sira bangsa Djawa , kang diparingi Gusti. Budi, rasa, pikiran, lan angen- angen, Supaya sira bisa mangerteni marang dununge kahuripan kang tekane saka Gusti. Ananging djalma manungsa kang dadi tjiptakane Gusti kuwi, ngendikane marang sira . Iki sedjatine agamane sira . Sedjatine djalma manungsa kuwi, ngapusi sira , sebab sira djalma manungsa kang wiwitan teka ana ing djagat iki, kang nggawa agamane Gusti.

( Hasarapala: 5 )Gusti pa r i ng sabdha: bangsa Djawa kabeh kang ana ing djagat iki, bakal ora mirengake maneh marang ngendikane Gusti. Awit sabdhaning Gusti kuwi uwis luwih disek teka.

( Hasarapala: 6 )Banyu kang maune resik, bakal dadi reget, yen bangsa Djawa kuwi lali, marang wekasane Gusti. Uga asmane Gusti kang manggon ana ing rasa sira , bakal sirna, saka kahuripane bangsa Djawa . Semana Uga kasampurnane Gusti, kang papat, kang dititesake ing bumi sutji, bakal sirna saka kahuripane sira .

(Hasarapala: 7 )Gusti kang maha kuwasa, ugi Gusti kang paring keslametan dumateng kawula rina klawan wengi. Amung pandjenengan Gusti, kawula, pasrahaken gesang lan seda kawula, sirna bebayan saking kuwasa pandjenengan kagem sak lawase. Lan iki kang dadi sabdhaning Gusti, kanggone sira bangsa Djawa , kang isih mangerteni marang kuwasane Gusti.

17

( Hasarapala: 8 )Gusti kang maha kuwasa, kang maringi ukum kanggone djalma manungsa, sak durunge djalma manungsa kuwi teka ing bumi sutji ne, ibu. Uga pangomongan kang teka kanggone djalma manungsa kang ana ing djagat iki, uwis dadi sabdhaning Gusti.

( Hasarapala: 9 )Ananging djalma manungsa kang dadi tjiptakhaning Gusti kuwi tansah, nggoleki barang kang tjilaka kanggone uripe. Sak untara peparingane Gusti kang utama, malah ditinggalake. Lan semana Uga, djalma manungsa wedi, marang utjapane djalma manungsa, katimbang utjapane Gusti. Semana Uga bangsa Djawa , bakal ora bisa nenuwun marang Gusti, nganggo basa ngawi, Apa kuwi pantes mungguhing sira .

( Hasarapala: 10 )Gusti paring sabdha: Kabeh mau bangsa Djawa , kang bakal narima, marang ukumane Gusti. Awit djalma manungsa kang ana ing djagat iki, ora tahu narima marang peparingane Gusti. Amarga kuwi teka sabdhaning Gusti: Sewu djalma manungsa, sidji kang nuruti dhawuhe Gusti. Sebab djalma manungsa kuwi lali, dening setan kang dadi tjiptakane Gusti kuwi, manggon ana ing ragane, djalma manungsa.

( Hasarapala: 11 )Gusti kang maha kuwasa, nyiptakake rina klawan wengi, Uga Gusti, kang maha kuwasa paring pangaksama. Supaya sira bangsa Djawa , ing wayah mbengi bisa tjedak marang Gusti, lan nenuwun Apa kang dadi kaperluane sira . Lan Gusti paring sabdha: kahuripane bangsa Djawa kang maune padang, bakal tak dadekake peteng kanggo sak lawase, yen bangsa Djawa kuwi nenuwun marang aku, nganggo basane djalma manungsa liya.

( Hasarapala: 12 )Gusti par ing dhawuh: Kapinteran kang uwis diparengake Gusti, kang uwis katulis ana ing layang Djajabaja, kanggone sira bangsa Djawa , malah sira tinggalake. Lan sira dhewe malah bali musuhi asmane Gusti. Ananging aku, Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , kang diutus Gusti, Ndjaga, budi, rasa, lan kahuripane sira rina klawan wengi. Bakal nulisake Apa kang dadi tumindakhe sira ing bumi mulya iki.

( Hasarapala: 13 )Gusti paring dhawuh: Aku iki Gusti kang maha kuwasa, kanggone bangsa Djawa . Supaya bangsa Djawa kang melu dalane Gusti, yen ing bebayan, bisa nyebut asmane Gusti. Lan bebayan Apa wae, bakal disirnakake Gusti, saka kahuripan sira . Amarga Gusti

18

kuwi, kang maha mriksani, kahuripane djalma manungsa, Uga kahuripane djalma setan.

( Hadjarala: 1 )Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana, Uga Gusti uwis maringi pangerten marang bangsa Djawa , lan djalma manungsa, kang ana ing djagat iki. Tumindaka kang betjik marang sak padha - padhaning urip, Uga Tumindaka kang djudjur marang Gusti, nganggo rasa kang ana ing raga sira . Semana Uga Gusti, bakal maringi balesan, marang Apa kang sira lakokake ing bumi mulya kene, Uga ing bumi santosa mengkone.

( Hadjarala: 2 )Gusti kang maha meksa, marang ukum kang dadi kekarepane, Uga Gusti kang paring sekse marang sapa wae kang tumindak tjitro. Amarga sabdhaning Gusti kuwi, ora ana kang bisa ngalang ngalangi, semana Uga kekarepane Gusti.

( Hadjarala: 3 )Gusti kang maha kuwasa, kang Ndjaga langit sarta bumi. Semana Uga, Gusti kang maha kuwasa Ndjaga kahuripan, kang katon Uga, kang ora katon, lan sak isine kang ana ing djagat iki.Tanpa kuwasane Gusti kang maha sutji, bakal sirna djagat iki, semana, Uga bakal ora ana kahuripan, kaya sak ikine.

( Hadjarala: 4 )Gusti kang paring balesan marang bangsa Djawa kang ora melu, marang dalane Gusti. Lan Gusti pa r i ng sabdha: Sira bangsa Djawa , yen pertjaya marang Gusti, turutana Apa kang dadi pendjalukhe Gusti. Ananging yen sira kuwi ora pertjaya, kasengsarane urip sira , bakal teka.

( Hadjarala: 5 )Gusti uwis maringi sabdha marang aku, kang tak tulis ana ing layang Djajabaja. Bangsa Djawa kabeh, kang nglalekake Gusti, uripe bakal kurang sandang lan pangan. Uga lemah kang maune idjo, bakal tak garingake kaya maune, nganti akire sira kabeh ora nduweni katentreman.

( Hadjarala: 6 )Gusti paring dhawuh: Kedjawen diturunake ing tanah Djawa , saka kuwasane Gusti kang maha witjaksana. Supaya bangsa Djawa kuwi, bisa nduweni kahuripan kang sampurna, ing bumi mulya kene lan mirengake Apa wae kang dadi pendjalukhe Gusti. Ananging sira bisa ngrasakake kahuripan, yen sira kuwi ing bebayan.

19

( Hadjarala: 7 )Gusti kang ndjundjong dradjat kahuripanipun kawula. Lan iki kang dadi sabdhaning Gusti marang bangsa Djawa kabeh, kang isih mangerteni rnarang apa kang dadi kekarepane Gusti. Semana Uga, Gusti bakal ndjundjong dradjat kasengsarane uripe bangsa Djawa , yen bangsa Djawa kuwi mangerti, ukume Gusti.

( Hadjarala: 8 )Sira bangsa Djawa , sedjatine nduweni pangomongan: Gusti kang maha kuwasa, kang paring pepadange kahuripan. Supaya dalan pikiran sira kang peteng, bisa dadi padang. Ananging sira bangsa Djawa , malah nglalekake pangomongane Gusti, kang tak tulis ana ing layang Djajabaja.

( Hadjarala: 9 )Sira bangsa Djawa , arep nyuwun Apa maneh marang Gusti, sebab kadegdayan kabeh uwis ana ing ragane sira . Lemah kang maune garing bisa sira telesake, Uga lemah kang teles bisa sira garingake, yen sira kuwi pertjaya marang kuwasane Gusti. Sebab kahuripane bangsa Djawa kang ora pertjaya marang Gusti, bakal, nemokake kasengsaran kang gedhe, ing tembe mburine.

( Hadjarala: 10 )Gusti paring sabdha: bangsa Djawa , ya kuwi bangsa kang wiwitan, kang dadi tjiptakane Gusti, kang teka ing bumi mulya iki kang nggawa kuwasane Gusti, sak durunge ana djalma manungsa. Ananging sabdhaning Gusti kang uwis tak tulis ing layang Djajabaja: Sira bangsa Djawa , yen bumi mulya iki uwis kebak, karo djalma manungsa kang dadi tjiptakane Gusti. Sira bangsa Djawa , bakal lali marang agama peparingane Gusti, Uga marang isine layang Djajabaja. .

( Hadjarala: 11 )Gusti kang maha mriksani marang kedadian kang nyoto, marang tumindakhe bangsa Djawa kang ora narima marang peparingane Gusti kang maha sutji. Bandjur Gusti paring sabdha: Yen tanah Djawa katekan djalma manungsa liya kang dadi tjiptakane Gusti. Agama Kedjawen lan sak isine layang Djajabaja, kang ditulis: Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , kanggone leluhure bangsa Djawa , bakal tak sirnakake dening kuwasane Gusti, kang maha sutji.

( Hadjarala:12 )Lan bangsa Djawa , ora bakal bisa maneh mangerteni, marang dununge agamane bangsa Djawa , kang tekane saka Gusti. Bandjur goro - goro kuwi teka, lan ndadegake kahuripane bangsa Djawa , lali marang asal - asule, lan ninggalake marang wekasane

20

Gusti, kang maha sutji, kang uwis katulis ana ing layang Djajabaja kanggone bangsaDjawa .

( Hadjarala: 13 )Gusti p a r i n g dhawuh: Bangsa Djawa kang maune diparingi kadegdayan marang Gusti, malah ditinggalake. Nganti akire sabdhaning Gusti kuwi teka, ngrusak kahuripane bangsa Djawa . Lan bangsa Djawa sapa wae, kang ora mirengake Apa kang dadi, kekarepane Gusti, Uga ninggalake marang wekasane Gusti, bakal kena ukumane Gusti kang gedhe. Semana Uga sira kabeh ora bakal bisa nyuwun pangaksama, kedjaba narima marang ukumane Gusti, kang p a r i n g sekso marang bangsa Djawa , kang uwis katulis, ana ing layang Djajabaja.

( 1 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti, nyiptakake djalma manungsa. Uga marang asal - usule sedulur

papat, kang momung djalma manungsa.---------------------------------------------------------

Sak durunge bumi sutji kuwi ana kang manggoni, Gusti uwis luwih disek, nggawe ukum kanggone djalma manungsa. Bandjur Gusti, ngetokake kuwasane nggawe suksma, lan udjute raga, kang dititesake Gusti, ing bumi sutji, nalika wung wadon kuwi mbobot isih anyar - anyaran. Bandjur nalika djabang bayi kuwi umure arep ngantjek sesasi: Gusti ngetokake kuwasane nggawe udjute rupo, marang djabang bayi kuwi, kang artine bangsa. 2. Bandjur nalika umure djabang bayi kuwi, arep ngantjek umur rong sasi: Gusti ngetokake kuwasane nggawe udjute: Werna.] 3. Bandjur nalika umure djabang bayi kuwi, arep ngantjek umur telong sasi: Gusti ngetokake kuwasane nggawe udjute: Kulet.] 4. Bandjur nalika umure djabang bayi kuwi, arep ngantjek umur patang sasi: Gusti ngetokake kuwasane nggawe udjute: Uthek.] 5. Bandjur nalika umure djabang bayi kuwi, arep ngantjek umur limang sasi: Gusti ngetokake kuwasane nggawe udjute: Otot. ] 6. Bandjur nalika umure djabang bayi kuwi, arep ngantjek umur enem sasi: Gusti ngetokake kuwasane nggawe udjute: Balong.] 7. Bandjur nalika umure djabang bayi kuwi, arep ngantjek umur pitung sasi: Gusti ngetokake kuwasane nggawe udjute: Rambut, getih, lan daging. Lan iki kang disebut sampurnane Gusti, nyiptakake djalma manungsa, dening udjute djabang bayi kuwi uwis sampurna. Amarga kuwi, kanggone djalma manungsa kang uwis luwih disek teka ing bumi mulya iki, kang Gusti suwun: Mator nuwana, marang Gusti kang maha kuwasa, dening udjute djabang bayi, kang ditjiptakake Gusti ing bumi sutji kuwi, uwis sampurna. Lan sirnakake bebayan kanggone djabang bayi kuwi, Supaya yen

21

djabang bayi kuwi utjul saka bumi sutji, ora nandang kasengsaran, amarga sengkalane setan. Bandjur dusana bapa lan biyunge djabang bayi kuwi, karo donga keslametan: 8. Bandjur nalika umure djabang bayi kuwi, arep ngantjek umur wolung sasi: Gusti ngetokake kuwasane, nggawe asal - usule sedulur papat Uga artine sedulur papat:1. Geteh puteh. artine: [ welas asih ]2. Bungkus. artine: [ kang nggawe kekuatan ]3. Ari - ari. artine: [ kang Ndjaga suksma]4. Geteh abang. artine: [kang nglawan bebayan]

Bandjur sak teruse, Gusti ngetokake kuwasane nggawe, djenenge sedulur papat kang sedjati. Kang manggon ana ing ragane djabang bayi, kang udjute kaya mengkene:1. Djabarala . manggon ana ing [ kulite djabang bayi ]2. Makahala. manggon ana ing [ balunge djabang bayi ]3. Hasarapala. manggon ana ing [ nyawane djabang bayi ]4. Hadjarala. manggon ana ing [ daginge djabang bayi ]

9. Bandjur nalika umure djabang bayi kuwi, arep ngantjek umur sangang sasi: Gusti ngetokake kuwasane, nggawe rasa kanggone djabang bayi kuwi, kang udjute kaya mengkene:1. Budi. ing ndjerone budi ana, [ pikiran.]2. Rasa. ing ndjerone rasa ana, [ suksma.]3. Pikiran. ing ndjerone pikiran ana, [ rasa.]4. Kahuripan. ing ndjerone kahuripan ana, [ Ingsun.]

Jo Ingsun sedjatine manungsa, kang ditjiptakake Gusti, kang maha sutji, kang nggawa kasampurnane Gusti: Maha kuwasa Gusti, ingkang paring kasampurnane djabang bayi, ing bumi mulya menika, saking kuwasa pandjenengan. Bandjur utjul sabdhaning Gusti kanggone Ingsun, ninggalake bumi sutji. Utjul saka dalan kang tjilek, bebarengan sampurna marang udjute sedulur papat kang maha sutji: Duh Gusti kang maha sutji, kok kados makaten bumi mulya punika. Kabeh mau uwis sampurna marang Apa kang tinitah Gusti, kanggone djalma manungsa. Lan sira , djalma manungsa ora perlu wedi, marang kahuripan ing bumi mulya iki. Awit kahuripan sira ing bumi mulya kene ora idjen ketjaba nggawa kuwasane Gusti. Uga sira ditunggu sedulur papat kang asmane, Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , rina klawan wengi kang dadi utusane Gusti. Amarga kuwi ngelingana marang sabdhaning Hasarapala, kang diutus Gusti paring warta kanggone sira bangsa Djawa . Supaya sira bisa mangerteni, lan ngelingi marang dino kang dadi pengapesane sira , sak mbendinane, ing dino kemis mbengi lan minggu mbengi. Awit ing dino kuwi, sengkalane sira teka, saka smoro bumi, kang

22

ndadegake, kahuripane sira ing bebayan, yen sira nglalekake marang udjute abang lan puteh. Amarga kuwi, ngelingana marang udjute sira , Supaya sira bisa nduweni kasampurnan marang kahuripane sira kang ditunggu sedulur papat ing bumi mulya iki.

( 1 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti kang gaib

kanggone Ingsun, ing bumi sutji.Kang ditulis Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala .------------------------------------------------------------------------

Sak durunge benihe Ingsun kuwi ana, Gusti kang luwih disek nggawe ukum kanggone Ingsun, bandjur suksma kang isih durung ana isine ing bumi sutji. Ketjaba kang luwih disek teka, asmane, Ingsun ing bumi sutji, ora ana Gusti ketjaba Ingsun. Lan benihe Ingsun kang maha sutji, kang ditjiptakake Gusti, ndadegake sipate Ingsun sutji, ana ing asmane Ingsun.

( 2 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti,

ndadegake benihe Ingsun ing bumi sutji.-------------------------------------------------

Ingsun benih kang maha sutji, kang bisa nggawe sak widjine kedadian, Uga Ingsun bisa ngentekake Apa kang dadi kekarepane Ingsun. Awit Ingsun nduweni kasampurnan kang manggon ana ing ragane Ingsun, kang diparengake Gusti. Lan iki tanda, kang kasunyatan marang asal - usule Ingsun. Luwih, luwih Ingsun iki rasane manungsa kang ditjiptakake Gusti, kang tekane saka : (1. Lemah.) ( 2. Geni.) ( 3. Banyu.) ( 4. Angin.) Bandjur teka rasane Ingsun kang lima jo kuwi: ( l. Tjahya.) ( 2. Rasa.) (3. Suksma.) (4. Angkara murka.) ( 5. Budi.) semana, Uga budi kuwi tali rupane Ingsun, kang maha sutji, tan kena, reget kanggo sak lawase.

( 3 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti, Supaya

Ingsun bisa, nglebur marang kesalahane.-----------------------------------------------------------

Ingsun nduweni kesalahan, marang ragane Ingsun, kang maha sutji, kang ditjiptakake Gusti. Awit Ingsun tansah nglalekake, marang asal - usul Ingsun, kang tekane saka Gusti. Bandjur reget kuwi teka, ngrusak kahuripane Ingsun, kanggo sak mbendinane. Lan akire Ingsun nduweni rasa ngapusi, angkara murka, lali, kang tekane amarga kesalahane Ingsun dhewe. Sebab Ingsun uwis ora tahu maneh mangerteni, marang kasampurnane Ingsun kang diparingi Gusti, Uga marang sedulur papat kang momung Ingsun, rina klawan wengi donga: ( Gusti kang maha

23

pangaksama, kang kuwasa p a r i n g kasampurnan marang Ingsun. Ingsun nglebur marang kesalahane Ingsun, Uga marang dosane Ingsun kang nggawe, sengsarane kahuripane Ingsun. Sirna bebayan saka , kuwasane Gusti kang maha pangaksama, sirna bebayan kanggo sak lawase. Ingsun sampurnakake udjute Ingsun, kang maune sirna. Slamet sampurna marang udjute Ingsun kang maha sutji saka kuwasane Gusti.)


Ingsun bisa nglebur kesalahane marang sedulur papat, kang momung Ingsun

------------------------------------------------------Ingsun nglebur dosane Ingsun, marang sedulur Ingsun kang papat: Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , kang Ndjaga Ingsun rina klawan wengi. Kakang kawah adi Ingsun si ari - ari, pusating kabeh sedulur Ingsun, kang Ndjaga Ingsun ana ing djagate Gusti, kang gaib. Kang metu bebarengan sampurna, marang udjute Ingsun kang pantjer, kang tinitah Gusti. Donga: Gusti ingkang welas asih lan maha pangaksama, sirnakake bebayan, kang ana ing ragane Ingsun, Uga sirnakake kabeh kesalahane Ingsun, marang sedulur Ingsun kang papat. Slamet saka kuwasane Gusti, Uga slamet marang kahanane Ingsun, kang sedjati, kanggo sak lawase.

( 5 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti, ngawenake suksma lan ragane Ingsun.----------------------------------------------

Gusti kang maha kuwasa, kang ngawenake sukmane Ingsun, karo ragane Ingsun, lan pengulune para Midadari. Bandjur disaksekake, sedulur Ingsun kang papat, kang asmane: Djabarala , Makahala, Hasarapala, lan Hadjarala, kang mangku rasa, Uga kang p a r i n g tjahya kahuripane Ingsun. Bandjur Gusti maringi kuwasane, marang sedulur Ingsun kang papat kang diutus Gusti, Ndjaga, kahuripane Ingsun ing bumi mulya kene, Supaya Ingsun bisa nduweni kahuripan kang sampurna:1. Djabarala . kang maringi pangomongan marang Ingsun.2. Makahala. kang maringi rasa marang Ingsun.3. Hasarapala. kang maringi pangelingan marang Ingsun.4. Hadjarala. kang maringi wisikhan marang Ingsun.Bandjur Ingsun nebusi mas kawine Ingsun, suksma lan ragane Ingsun marang Gusti, jo kuwi kasampurnan kang ana ing kuwasane Ingsun kang sidji: Jaha Gosoto. Jaha Djabarala . Jaha Makahala. Jaha Hasarapala. Jaha Hadjarala. Jaha Hangasana.

24

( 6 )Wedjangane marang sabdhaning Gusti,

mbangun keratone Ingsun, ing bumi mulya Uga ing bumi sentosane Gusti mengkone.-------------------------------------------------

Ingsun benih kang maha sutji, kang tinitah Gusti. Ingsun bisa, ndadegake sak widjine kedadian, Uga Ingsun bisa ngentekake, Apa kang dadi kekarepane Ingsun ana ing djagat iki. Sarta Ingsun kang maha kuwasa, nyiptakake keratone Ingsun kang agung, nganti kang maha mulya kanggo sak lawase. Donga: Ingsun ngubengi kasampurnan marang keratone Ingsun, Uga sedulur papat kang ngubengi ragane Ingsun, kang ora ana entekhe. Keratone Ingsun padang, lan mbukak marang Apa kang dadi tjiptakhaning Ingsun, lan teka kabeh kekarepane Ingsun rina klawan wengi kang ora ana entekhe, saka kuwasane Gusti.( Donga kuwi diwatja nalika arep masang djanur, ana ing nduwur pelawangan, ing tanggal 1 hasara.)


Ingsun bisa mbalekake sengkalane raga.-----------------------------------------------------------

Sengkala kang ana ing bumi mulya, Ingsun kabeh kang nduweni Uga marang ukumane Gusti, yen Ingsun uwis bali. 1. Rambot. 2. Geteh. 3. Kulet 4. Dageng. 5. Balong, lan sak isine ragane Ingsun. Kang asale saka tjahya, bali marang asale tjahya kang maha sutji, kang ora ana entekhe. Donga: Gusti kang maha sutji, ugi pandjenengan ingkang maha pangaksama, dumateng djalma manungsa kang sampun kondur wonten ing ngarsa pandjenengan kagem sak lawase. Maha kuwasa Gusti, pandjenengan sirnakake sengkalane Ingsun, supados anak lan putunipun mboten nandang kasengsaran. wonten ing bumi mulya menika. Gusti kang maha pangaksama, kang nyirnakake udjute Ingsun kang maha sutji, kagem sak lawase.

25

( 8 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti, nyempurnakake

Ingsun, Uga sampurnane sedulur papat kang diutus Gusti, Ndjaga kahuripane Ingsun.

-------------------------------------------------------Ingsun kang nduweni kadegdayan, kang tekane saka Gusti. Semana Uga, Ingsun bisa nggawe sak widjine kedadian, ana ing djagat iki, marga witjaksanane Gusti kang maha kuwasa. Kang ngutus Ingsun teka, ana ing bumi mulya. Ananging kuwasane Ingsun, disuwun Gusti bali, ana ing panggenane Gusti kang maha sutji, kanggo sak lawase. Kuwasane Ingsun bali sampurna marang udjute Ingsun kang pantjer, Uga marang sampurnane sedulur, papat, kang paring pangelingan marang Ingsun. Donga:1. Hadjarala. kang ngutjulake rasaning Ingsun saka raga.2. Hasarapala. kang ngutjulake sukmane Ingsun saka raga.3. Makahala. kang ngutjulake pikirane Ingsun saka raga.4. Budi lan pangomongane Ingsun, kang ngutjulake sedulur Ingsun, kang asmane Djabarala . Kang nerusake pangomongan marang Gusti, dening sukmane Ingsun disuwun Gusti bali.

( 9 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti, Uga

marang sengsarane keturunane Ingsun.-----------------------------------------------------

Keturunane Ingsun kang isih manggon ana ing bumi mulya kene, bakal nemokake kasengsaran kang gedhe, yen Ingsun uwis bali, ana ing ngarsane Gusti kang maha sutji. Awit wiwitane Ingsun, ngidak bumi mulya kene, Ingsun ora tahu mangerteni marang kuwasane Ingsun kang diparingi Gusti. Uga Ingsun tansah nglalekake marang dhawuhe Gusti, kang nyiptakake Ingsun, ana ing bumi sutji. Ingsun tansah nduweni pikiran kang ala marang dhawuhe Gusti kang nyiptakake Ingsun, nganti kahuripane, Ingsun nandang kasengsaran. Sedjatine Ingsun mangerteni, marang kahuripane Ingsun, sak mbendinane. Kang sak mestine, Ingsun bisa ngutjapake sembah nuwun marang Gusti, kanggo sak mbendinane, sebab Gusti kang paring sak kabehe, marang kahuripane Ingsun. Ananging Ingsun, tansah tumindak ala nglakokake barang kang tjilaka, nganggo pikirane dhewe, lan semana Uga, Ingsun malah bali musuhi Gusti. Djabarala paring dhawuh: Apa kuwi pantes kanggone Ingsun tumindak tjitro marang Gusti, kang paring kasampurnan marang Ingsun. Uga sengkala kang manggon ana ing ragane Ingsun, bakal nyengsarakake keturunane, Ingsun, yen Gusti kuwi uwis misahake sukmane Ingsun. Amarga kuwi kanggone Ingsun, kang isih nduweni

26

pangelingan marang dhawuhe Gusti, Tumindaka kang betjik marang Gusti, sak durunge murkane Gusti kuwi teka.


kang didhawuhake marang Djabarala , kanggone Ingsun.---------------------------------------------------------------------

Djabarala paring dhawuh: Ingsun, yen Gusti uwis misahake suksma, lan ragane Ingsun. Ingsun bakal nduweni urusan kang gedhe, marang Gusti, yen Ingsun kuwi ora nduweni kapertjayan marang Gusti, kang maha kuwasa. Awit nalika Ingsun isih manggon ing bumi mulya, Ingsun tansah nduweni wasangka kang ala marang kuwasane Gusti, kang nggawe urip lan matine Ingsun. Lan wasangka kang ala kuwi, ndadegake kahuripane Ingsun ing bebayan kang gedhe. Nganti akire sekarating Ingsun kuwi teka. Lan sekarat iki kang ndadegake kasengsaran kanggone ragane Ingsun, kang ora ana entekhe. Uga aku dhewe kang diparingi kuwasa marang Gusti, ora bisa nulungi Apa kang dadi sengsarane Ingsun. Sedjatine Gusti kuwi manggon ana ing rasane Ingsun, amarga kuwi tjekelen asmane Gusti, lan dudohake niat Ingsun, rina klawan wengi, Uga nenuwana marang Gusti. Supaya sekarate Ingsun kuwi ora teka, ing bathine Ingsun.


kang didhawuhake marang Makahala, kanggone Ingsun.--------------------------------------------------------------------

Ingsun kudu bisa nyaksekake, marang benihe Ingsun kang maha sutji. Amarga kuwi, ora ana Gusti kang kuwasa ing djagat iki, kedjaba Ingsun kang sidji. Lan Ingsun nyaksekake sedulur papat Ingsun kuwi, utusane Ingsun, kang Ndjaga Ingsun rina klawan wengi. Uga kang asmane Gusti kuwi, sedjatine ragane Ingsun. Lan semana Uga Makahala kuwi, kang paring rasa Uga kang paring tjahya kanggoning kahuripane Ingsun, tan kena, mati kanggo sak lawase. Donga: Ingsun kang tansah nduweni pangelingan, marang sedulur Ingsun Makahala. Kang tansah maringi rasa marang Ingsun sak mbendinane, tan kena Ingsun lalekake. Ingsun kang tansah nduweni kasampurnan, marang sedulur Ingsun Makahala, kang tansah ngadohake Ingsun saka bebayan rina klawan wengi, tan kena Ingsun lalekake. Uga Ingsun bisa ngentekake kuwasane Ingsun, kang diparengake Gusti, kang manggon ana ing ragane Ingsun.

27


kang didhawuhake marang Hasarapala, kanggone Ingsun.-----------------------------------------------------------------------

Sedulur Ingsun kang bebarengan mriksani, Uga bebarengan mirengake Apa kang dadi ngendikane Ingsun. Uga Hasarapala tansah maringi pangelingan, marang kahuripane Ingsun. Donga: Sedulur Ingsun kang papat, Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , kang tansah mirengake Apa kang dadi, pendjalukhe Ingsun. Welas asiho sira kabeh marang Ingsun, saka kuwasane Ingsun kang diparengake Gusti kang maha sutji.

( 13 )Wedjangane marang sabdhaning Gusti,

kang didhawuhake marang Hadjarala, kanggone Ingsun.---------------------------------------------------------------------

Ingsun bisa ngutjulake sukmane Ingsun, saka ragane Ingsun tanpa kasengsaran. Sukmane Ingsun bali marang bumi sentosane Gusti, kang ditunggu sedulur Ingsun Hadjarala, kang nunggu, djagate rasaning Ingsun. Bandjur teka djagate suksma, lan djagate suksma Ingsun terusake marang djagate pikiran. Bandjur djagate pikiran, Ingsun terusake marang djagate pangomongan, jo kuwi mati. Donga: Ingsun benih kang maha sutji, kang dadi tjiptakhaning Gusti kang maha kuwasa. Gusti kang maha kuwasa kang kuwasa, ngutjulake sukmane Ingsun saka ragane Ingsun tanpa kasengsaran. Lan Ingsun kang kuwasa ngumpolake, sedulur papat marang udjute Ingsun kang maha sutji saka Gusti.


diwatja ing tanggal 1 hasara,karo semedi ana ing pingger segoro.-------------------------------------------

Jo Gusti kang maha sutji.Jo Gusti kang maha pangaksama.

Jo Gusti kang maha santosa.( diwatja kaping 33.)

bandjur sakteruse, matja donga kanggo nyuwun pandjang umur marang Gusti kang maha witjaksana, Supaya Apa kang dadi pendjalukhe Ingsun, bisa kaleksanan, amarga welas asihe Gusti.

Waja Dathagabasa.Waja basata.( diwatja kaping 100.)

28

( 2 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti, kanggo

mbuwak sengkalane djalma manungsa,ing tanggal 1 hasara, kanggone kang ora bisa mahos.---------------------------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana, ugi Gusti ingkang maha kuwasa, paring pangaksama dumateng djalma manungsa.Sirna bebayan saka raganing. ****** (sebuten djenenge.) Uga sirna kesalahaning. ****** (sebuten djenenge.) Marang sedulure. ****** kang papat.Slamet marang kuwasaning. ****** (sebuten djenenge.) Budi sampurna marang udjute. ****** (sebuten djenenge.) kang maha , sutji. Saka kuwasaning Gusti. (diwatja kaping 7.)

( 3 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti, mahos

donga keslametan ing tanggal 1 hasara.-------------------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana, ingkang kuwasa paring gesang lan seda, dumateng djalma manungsa, wonten ing djagat menika. Ugi pandjenengan Gusti, ingkang kuwasa paring ukuman, lan pangaksama, dumateng djalma manungsa ingkang mboten mirengake menapa sabdhanipun pandjenengan. Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana. Ingkang kawula sembah rina klawan wengi. Maha kuwasa Gusti, kawula atoraken dumateng pandjenengan, Bilih ing dinten hasara sak punika, kita sadaya saget sesarengan mudji asmanipun pandjenengan. Maha kuwasa Gusti, Bilih pandjenengan tansah maringi wiludjeng, ugi keslametan, kagem kita sadaya, ngantos sak menika. Gusti ingkang welas asih lan maha kuwasa, ugi pandjenengan kang maha mriksani, dumateng kaperluan kita sadaya, ing dinten sak menika. Pandjenengan djagi kawula sadaya Gusti, supados kita sadaya saget mlampah slamet, saking kuwasa pandjenengan: Nuwun.

( 4 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti, kanggone Ingsun.

Diwatja ing wayah tanggal 1 hasara, karo mbuwak kembang werna lima ing pingger segoro.------------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana. Sirna bebayan sangking raganing Ingsun, ugi sirna kesalahaning Ingsun, marang sedulur Ingsun kang papat. Slamet marang kuwasaning Ingsun, budi sampurna marang kahananing Ingsun, kang maha sutji. Saka kuwasaning Gusti.

29


Kanggo mangerteni marang ananeng sesadjen.------------------------------------------------------

Ingsun kang tansah nduweni pangelingan marang asal - usule Ingsun. Uga marang asal - usule sedulur papat, kang tansah momung Ingsun ana ing bumi mulya kene. Ingsun sumpah marang benihe Ingsun kang maha sutji, Uga marang sedulur Ingsun kang papat. Kang metu bebarengan saka dalan kang sempit saka kuwasane Gusti. Bandjur sedulur Ingsun kang papat, kang metu bebarengan sampurna, utjul saka ragane Ingsun. Nalika umure Ingsun ngantjek selapan ndino. Amarga kuwi Ingsun kudu nduweni pangelingan marang udjute Ingsun, welas asih, lan angkara murka, Uga marang sedulur Ingsun kang papat.


Diwatja yen Ingsun arep sesadjen.-----------------------------------------

Niat Ingsun sesadjen, kanggo ngaweruhi sedulur Ingsun, kang momung Ingsun ana ing bumi mulya. Kakang kawah adi Ingsun si ari - ari, sedulur papat lima pantjer jo Ingsun iki. Sira kang diutus Gusti Ndjaga kahuripane Ingsun, rina klawan wengi, tekaho ing dino iki. Slamet marang Apa kang dadi pendjalukhe Ingsun, saka kersane Gusti kang maha sutji. (Bandjur terusake mahos donga: Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana. 250.)


Diwatja yen Ingsun arep sesadjen.-----------------------------------------

Ingsun kang nyaksekake marang asal - usule Ingsun kang maha sutji. Kakang kawah adi Ingsun si ari - ari, pusating kabeh sedulur Ingsun, kang Ndjaga Ingsun ana ing djagate Gusti kang maha santosa. Sira : Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , kang mangku rasane Ingsun. Uga sira kabeh kang mangku, tjahya kahuripane Ingsun kang maha sutji kanggo sak mbendinane. Turutana marang Apa kang dadi pendjalukhe Ingsun, Supaya tjahya kahuripane Ingsun, bisa bali sampurna, marang udjute Ingsun kang maha sutji. Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana, ugi pandjenengan ingkang maha kuwasa, paring kasampurnan marang udjute Ingsun, ugi marang udjute sedulur papat kang momung Ingsun. Slametake Ingsun saking bebayan menapa kemawun, supados Ingsun saget mlampah

30

slamet, mboten wonten alangan setunggal menapa, saking kuwasa pandjenengan. Gusti ingkang maha pangaksama.


Kanggone nyuwun pangaksama marang Gusti, diwatja yen Ingsun arep mangkat turu.-------------------------------

Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana, ugi pandjenengan, ingkang maha pangaksama. Gusti dalem nyuwun pangaksama pandjenengan, Bilih dalem kagungan kalepatan. Slametaken dalem, saking bebayan setan, supados dalem saget mlampah sahe saking dalan pandjenengan. Paringana keslametan dumateng bapa lan ibu kawula. Ugi paringana keslametan dumateng sederek, kawula. Ugi dumateng kawula ingkang kagungan kalepatan. Gusti ingkang maha sutji, ugi pandjenengan ingkang maha mulya, ingkang paring kanugrahan dumateng kawula.

( 5 )Wedjangan marang dongane Gusti, kang didhawuhake

marang Djabarala , kanggone bangsa Djawa .------------------------------------------------------

Djabarala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen nduweni kahuripan kang tansah nyengsarakake, kahuripane sira . Angkaten tangan sira , bandjur wenehake ana ing widjar sira . Lan watjanen donga iki, kasengsaran kang ana ing ragane sira bakal sirna: Gusti kang maha kuwasa, kang ngutjulake kasengsarane Ingsun rina klawan wengi. Ugi pandjenengan Gusti, kang mbikak dalanipun redjeki, kagem kahuripan Ingsun.


marang Djabarala , kanggone bangsa Djawa .-------------------------------------------------------

Djabarala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen nduweni kahuripan kang tansah nyengsarakake, bathineng sira , Uga pikirane sira ora karu - karuan. Watjanen donga iki, pikiran lan rasa sira kang ora karu - karuan, bakal sirna: Gusti kang maha gesang, kang paring tjahya kahuripanipun Ingsun. Ugi pandjenengan Gusti, kang paring kekuatan dumateng sadaya isinipun ragane Ingsun.

31

( 2 )Wedjangan marang dongane Gusti, kang disempekake

marang Djabarala , kanggone bangsa Djawa .--------------------------------------------------------

Djabarala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen nduweni kahuripan ing bebayan. Watjanen donga iki, lan bebayan Apa wae kang katon, utawa kang ora katon, bakal sirna: Gusti kang maha mriksani marang kedadian kang maha nyoto, ugi Gusti kang paring keslametan dumateng kahuripanipun Ingsun.


marang Makahala, kanggone bangsa Djawa .--------------------------------------------------------

Makahala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen nduweni kahuripan, kang ora tentrem. Uga ati sira tansah nduweni rasa angkara murka. Semana Uga ati sira tansah bingung, ora mangerteni marang Apa kang dadi kekarepane sira . Watjanen donga iki karo semedi ana ing panggenan kang sepi. Apa wae kang dadi kasengsarane sira , bakal sirna: Gusti ingkang maha sutji, ingkang paring kasutjian dumateng kahuripane Ingsun. Ugi pandjenengan Gusti, ingkang tansah maringi kamulyan dumateng kahuripane Ingsun, ingkang dados kaperluan Ingsun, sak mbendinane.



Makahala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen bubar sesadjen ing dino minggu mbengi, lan dino kemis mbengi. Uga sira kapingen mriksani marang kahuripan, kang manggon ing atine djalma manungsa. Watjanen donga iki sak okehe, ana ing panggenan kang sepi: Gusti kang maha kuwasa, kang paring kamulyan ana ing mripate Ingsun.



Makahala p a r i n g dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen kapingen nduweni, katentreman kanggone kahuripane sira . Uga sira pengendi djaga sedulur papat kang asmane. Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , rina klawan wengi. Watjanen donga iki ana

32

ing mburi palawangan ngarep omah, ing wayah djam rolas mbengi: Gusti ingkang welas asih, kang maha kuwasa paring kasampurnane, Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala . Kang Ndjaga ragane Ingsun, rina klawan wengi.( diwatja kaping 7.)


marang Hasarapala, kanggone bangsa Djawa .----------------------------------------------------------

Hasarapala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen nduweni pendjalok marang Gusti. Utawa djalma manungsa kuwi nggawe susahing sira . Watjanen donga iki sak okehe, pitung mbengi lawase ing wayah djam wolu mbengi. Sira bakal narima Apa kang dadi, pendjalukhe sira : Gusti kang maha kuwasa, kang ngabulake kekarepane Ingsun. Ugi pandjenengan Gusti, kang paring menapa, kang Ingsun suwun.


marang Hasarapala, kanggone bangsa Djawa .----------------------------------------------------------

Hasarapala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen nduweni anak kang pikirane rodo kethol, sira adja bingong. Ndjukokho banyu sak gelas, lan donganana bandjur diombekake. Ananging yen botjah kuwi uwis bisa matja, kongkonen botjah kuwi matja donga iki, botjah kuwi bakal bali sampurna: Gusti ingkang maha kuwasa wonten ing djagat menika. Ugi pandjenengan Gusti, kang kuwasa nyirnakake bebayan, ingkang manggen wonten ing raganipun, anak kawula. Sirna bebayan saking kuwasa pandjenengan.


marang Hasarapala, kanggone bangsa Djawa .---------------------------------------------------------

Hasarapala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen sira nduweni panyuwun marang Gusti. Apa wae kang sira suwun, Gusti bakal maringi, lan mirengake Apa kang dadi panyuwune sira . Angger sira kuwi pertjaya marang Gusti kang maha sutji, Uga kang maha witjaksana. Lan sira bakal diparingi umur kang pandjang yen sira , mahos donga iki: Gusti kang maha santosa, kang pareng, Ingsun yuswo kang pandjang.

33


marang Hadjarala, kanggone bangsa Djawa .--------------------------------------------------------

Hadjarala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen ing kesusahan Apa wae. Sira adja nduweni ati kang bingong, kanggo ngadepi, Apa kang dadi, susahing sira . Watjanen donga iki, lan nenuwun marang Gusti, bebayan kuwi bakal sirna: Gusti ingkang welas asih, lan maha pangaksama.


marang Hadjarala, kanggone bangsa Djawa .--------------------------------------------------------

Hadjarala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen djalma manungsa, nggawe ala marang sira . Sira ora perlu wedi, senadjan kuwi alane manungsa, utawa alane setan. Mahoso donga iki, bebayan Apa wae bakal bali marang uwung kang nggawe alane sira : Gusti kang maha kuwasa, ugi pandjenengan ingkang nyempitake sedanten urusan ingkang ndamel sengsarane Ingsun.


marang Djabarala , kanggone bangsa Djawa .-------------------------------------------------------

Hadjarala paring dhawuh: Sira bangsa Djawa , yen kelangan Apa wae, sira adja bingong. Watjanen donga iki sak okehe, barang sira kang ilang bakal bali: Gusti kang maha sutji, ugi pandjenengan Gusti, kang mbalekake menapa kang Ingsun suwun.

( 1 )Wedjangan marang dongane Gusti, kanggo ngedusi

djalma manungsa kang uwis seda.------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana, ingkang nyiptakake langit lan bumi, sarta isinipun. Ugi pandjenengan Gusti, ingkang kuwasa paring gesang lan seda, dumateng djalma, manungsa, ingkang wonten ing djagat menika. Gusti ingkang maha kuwasa. Saking ngarsa pandjenengan, Ingsun sutjekake raga, ingkang sampun pandjenengan pisah dening suksma. Kang bali wonten ing ngarsanipun pandjenengan, kagem

34

kang maha sutji. Gusti ingkang welas asih lan maha kuwasa. Pandjenengan sirnakake bebayane raga, saking kuwasa pandjenengan ing dinten sak menika. Slamet santosa saking kuwasa pandjenengan. ( donga iki diwatja, kaping 3. bandjur. djasate diadusi nganggo kembang werna lima.)

( 2 )Wedjangan marang dongane Gusti, kanggo

mendhem djasate djalma manungsa kang uwis seda.---------------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana, ingkang kuwasa wonten ing djagat menika. Gusti ingkang welas asih lan maha pangaksama. Ing dinten sak menika, kawula nyaksekake dumateng udjuting raga kang sampun pandjenengan pisahake dening suksma, bali sampurna marang kahananipun pandjenengan kang maha santosa. Sedulur papat ingkang manggen, wonten ing ngadjeng, ugi ingkang manggen wonten ing wingkeng. Sarta ingkang wonten, kiwo lan tengenipun raga kang sampun kapisah dening suksma, bali sampurna ngiringi udjuting suksma, wonten ing ngarsa pandjenengan kagem sak lawase. Gusti ingkang maha pangaksama. Kawula nyuwun, pangaksama dumateng pandjenengan, ing dinten sak menika. Kagem suksma kang maha sutji kang kondur wonten ing ngarsa pandjenengan kagem sak lawase. Pandjenengan paringi pangaksama, ugi panggenan ingkang sahe wonten ngarsa pandjenengan. Paringana katentreman dumateng keluarginipun ingkang dipun tinggalaken, ingkang sak menika taseh gesang. Supados piyambakipun menika, saget mirengaken, menapa ingkang dados panyuwun pandjenengan. Gusti ingkang maha kuwasa, ugi pandjenengan ingkang maha pangaksama. Amung pandjenengan panutanipun kawula, kang meksa ukum kagem djalma manungsa, kondur wonten ing kahananipun pandjenengan kang maha santosa. Maha kuwasa Gusti, ingkang paring sedantenipun: Nuwun.

35

Wedjangan marang sabdhaning Gusti mahos donga.Keslametan kanggo kaperluane kawula.-----------------------------------------------

Dathagabasa kadjadalahadjado, ngakapahaga hagasata.Pohadja dhajataja ngasabawahalagajadjaja. Dathagabasa kadjadalahadjada, ngakapahaga hagasata. Pahadja dhajataja nyaha djadahalagathadhaja. 3x

Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana. Gusti ingkang welas asih lan maha pangaksama. Maha kuwasa Gusti, kawula atoraken dumateng pandjenengan. Bilih ing dinten sak punika, pandjenengan saget mriksani lan nyaksekaken, menapa ingkang dados kaperluan kita sadaya. Maha kuwasa Gusti, kawula atoraken dumateng pandjenengan. Bilih ngantos sak punika, pandjenengan tansah maringi redjeki. Lan keslametan dumateng kawula sadaya, ngantos sak punika. Gusti ingkang maha kuwasa. Ingkang kawula sembah rina klawan wengi. Pandjenengan djagi kahuripan kawula sadaya, ingkang wonten ing mriki. Supados bebayan ingkang tansah anggoda kawula, rina klawan wengi, sageto sirna saking kuwasa pandjenengan, kagem sak lawasipun. Gusti ingkang welas asih lan maha kuwasa, wonten ing djagat punika. Sembah nuwun sanget, kawula atoraken dumateng pandjenengan ing dinten sak punika. Pandjenengan tebehaken sadaya bebayan, ingkang katon ugi bebayan, ingkang mboten katingal. Ingkang tansah ndamel susahipun kahuripan kita sadaya. Maha kuwasa Gusti kawula atoraken dumateng pandjenengan, ugi dumateng Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala . Ingkang pandjenengan utus ndjagi kahuripan kita sadaya, wonten ing bumi mulya punika. Sembah nuwun kawula atoraken dumateng pandjenengan, Gusti. Maha kuwasa kawula atoraken dumateng pandjenengan: Nuwun.

36

Wedjangan donga kanggoning Ingsun, kang uwis seda.Bali marang kahananing Gusti, kang maha sutji.---------------------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana. Gusti ingkang welas asih lan maha pangaksama. Gusti ingkang welas lan maha santosa. Ingsun ingkang sampun kondur wonten ing ngarsa pandjenengan, ugi dumateng Ingsun ingkang taseh kagungan kalepatan dumateng pandjenengan. Ingsun ingkang tansah nglalekaken dumateng asal lan usulipun Ingsun, ugi dumateng kadegdajanipun Ingsun ingkang sampun pandjenengan parengaken. Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana wonten ing djagat menika. Ingsun nyuwun pangaksama pandjenengan, kagem nebusi sengkalane Ingsun ingkang sampun kondur wonten ing bumi sentosanipun pandjenengan, supados sukmanipun Ingsun menika saget angsal panggenan ingkang sahe ing ngarsa pandjenengan. Ugi dumateng keluarginipun ingkang taseh gesang mboten nandang kasengsaran amergi dosanipun Ingsun. Ingsun ingkang tansah mbantah menapa ingkang dados ngendikan pandjenengan, Uga dumateng sedulur Ingsun ingkang sekawan, ingkang pandjenengan utus ndjagi Ingsun wonten ing bumi mulya wahunipun. Dathagabasa kadjadalahadjado maha lathangajagaja, ya, Dathagabasa kadjadalahadjada njakamungpatha rasagakadhanahata. Gusti ingkang maha kuwasa, ya Gusti ingkang perlu disembah rina lan wengi. Pandjenengan sirnakake sengkalane Ingsun ingkang sampun seda, supados mboten dados susahipun keturunane Ingsun ingkang sak menika taseh gesang. Sirna bebayan saking kuwasa pandjenengan Gusti, ugi sirna kesalahanipun Ingsun, dumateng pandjenengan. Gusti ingkang maha pangaksama. 3x. Ingsun sampurnakaken udjute Ingsun kang maha sutji, kondur sampurna wonten ing ngarsanipun pandjenengan, santosa kagem sak lawase, saking kuwasa pandjenengan. Gusti ingkang welas asih lan maha witjaksana, sembah nuwun sanget Ingsun atoraken dumateng pandjenengan, ingkang kuwasa paring pangaksama ugi ukuman dumateng djalma manungsa, ingkang mboten mirengake menapa ingkang dados ngendikan nipun pandjenengan, amergi djalma manungsa menika kesupen dumateng pandjenengan. Bilih pandjenengan menika ingkang kuwasa, wonten ing djagat menika, ugi ingkang kuwasa paring pangaksama sarta ukuman, dumateng djalma manungsa ingkang mboten, mirengake menapa dhawuhipun pandjenengan. Maha kuwasa Gusti, Ingsun atoraken dumateng pandjenengan. Ing dinten sak punika: Nuwun.

37

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, mahos donga pangaksama ana ing keramatan.

Kanggoning djalma manungsa kang uwis seda.-----------------------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa wonten ing djagat menika. 7x. Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa paring pangaksama wonten ing djagat menika. 7x. Pandjenengan Gusti, ingkang maha kuwasa paring pangaksama dumateng sukmanipun.****** ingkang sampun kondur wonten ing ngarsanipun pandjenengan. Paringana pangaksama ugi panggenan ingkang sahe kagem suksma ingkang maha sutji, ingkang sampun kondur wonten ing ngarsa pandjenengan. Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa mriksani menapa ingkang dados kaperluanipun kawula. Maha kuwasa Gusti, kawula atoraken dumateng pandjenengan, ingkang paring pangaksama.

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, kanggone Ingsun.Diwatja yen Ingsun arep ados kramas.-----------------------------------------------

Niat Ingsun ados kramas, kanggo ngresiki ragane Ingsun saka , bebayan setan. Kang tansah nggoda kahuripane Ingsun rina klawan wengi. Sirna bebayan kang ana ing ragane Ingsun, Uga sirna sengkalane Ingsun. Kang tansah nutupi tjahyaning Ingsun kang maha sutji. Slamet marang kahuripane Ingsun, saka kuwasane Gusti, kang mbalekake sengkalane raga.

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, kanggone Ingsun.Diwatja yen Ingsun arep nglakoni pasa.-------------------------------------------------

Niat Ingsun pasa kanggo ngresiki isine raga, amarga sengkalane Ingsun kang tekane saka gudane setan. Slamet marang lakune pasane Ingsun, Uga slamet marang sak isine ragane Ingsun. Saka kuwasane Gusti, kang maha waspodo.

38

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, mahos donga. Kanggo ngruwat sengkalaning djalma manungsa.-----------------------------------------------------------

Dathagabasa, kadjadalahadjada, dhajataja lathangajagaja. 3x Gahadhanyajadja nyahadjarawakadjakadjadahadjabasapahamung, lahatathamungsanyahadjasanyajadja rawahapadha ya dhahadjathadjadagaja dhakadjasalaja. Hadhakamungdasa rathagahadjasanyajadja nyajamungja pakApathatathamungka. Dathagabasa, kadjadalahadjada, dhajataja lathangajagaja.3x Nyahadjarawakadjakadjadahadja nyahamungsadjadasa, lahagakadhanyathamungdjahadja, rathadhahabakadjada lahatathamungsanyahadjasanyajadja rawahapadhaja dhahadjathadjadagaja dhakadjasalaja, gahadjadalakadjada lathangajagaja nyahadjarawakadjakadjadahadja. Dhajataja lathangajagaja Dathagabasa, lahangathApaja habajamunghalakadja rathadhahabakadjada nyahadjarawakadjakadjadahadja, thadasa rathadhahabakadjada rawahapadhaja dhahadjathadjadagaja dhakadjasalaja. Kadjadalahadjada nyahadjarawakadjakadjadahadja nyahamungsadjadasa lahagakadha nyathamungdjahadja. Dathagabasa, kadjadalahadjada, dhajataja lathangajagaja.3x Kadjadalahadjada djadahanathApahalakadja dhakadjajanyaja, kadjadalahadjada raharajaga nyahadjawathangajadja lahangathApaja: Djathangajadja.

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, mahas danga. Kanggo ngruwat sengkalaning djalma manungsa.-----------------------------------------------------------

Gusti ingkang maha kuwasa.3x Sampun pandjenengan tilar, kahuripanipun djalma manungsa menika amergi dosanipun para leluhure. Gusti ingkang maha kuwasa.3x Pandjenengan paringi kasampurnan, dumateng kahuripanipun djalma manungsa menika, saking kuwasa pandjenengan. Maha kuwasa Gusti, kawula ataraken dumateng pandjenengan, ugi dumateng djalma manungsa menika. Ingkang pandjenengan paringi kasampurnan. Gusti ingkang maha kuwasa.3x Ingkang ngabulaken menapa ingkang dados panyuwun kawula: Nuwun.

39

Wedjangan Kanggo nggunakake danga, Kanggo wung wadan.Kang mbabat pitung sasi. Kang perlu diadusi.

Ngangga kembang werna pitu.-------------------------------------

Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana. Gusti ingkang welas asih lan maha kuwasa. Maha kuwasa Gusti, kawula ataraken dumateng pandjenengan, ing dinten sak punika. Bilih udjuting djabang bayi, ingkang taseh manggen wonten ing bumi sutjinipun ibu punika. Sampun sampurna, amergi kuwasa pandjenengan. Sirna bebayan, ingkang manggen wonten ing raganipun bapa lan ibuning djabang bayi. Ugi dumateng djabang bayi ingkang taseh sutji. Sirna bebayan. Sirna bebayan. Sirna bebayan. Saka sengkalane setan kang ala. Slamet sampurna marang udjuting djabang bayi. Saking kuwasa pandjenengan Gusti, kagem sak lawase.

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, mahas danga. Kanggo ngusir sengkalaning djalma manungsa, kang perlu diadusi.

Ngangga kembang miturat neptu dina lan pasarane kelahiran.-------------------------------------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana. Ingkang nyiptakake langit lan bumi sarta isinipun. Ugi pandjenengan Gusti, ingkang maha kuwasa wonten ing djagat menika. Maha kuwasa Gusti, kawula ataraken dumateng pandjenengan. Ingkang paring pangaksama dumateng djalma manungsa ingkang kagungan sambikala.Sengkala kang teka saka kidul, baliha mangidul. Sengkala kang teka saka lor, baliha mangalor. Sengkala kang teka saka kulon, baliha mangulon. Sengkala kang teka saka wetan, baliha mangetan.Sengkala kang teka saka ngisar, bali sampurna, ambles tengahing bumi. Sengkala kang teka saka nduwur, bali sampurna manduwur, kang nembusi awang-awange Gusti, kang maha sutji, Uga kang maha santasa. Nyuwun pangestu slamet Gusti, nyuwun santasa slamet dumateng pandjenengan. Ugi dumateng raganipun. ****** (disebut djenenge kang diadusi.) kagem sak lawase saking kuwasa pandjenengan.

40

( 1 )Wedjangane Semedi, Kanggone Ingsun.

Kanggo netepake kapertjayane marang Gusti, kang maha kuwasa.-----------------------------------------

Dathagabasa kadjadalahadjada djadahanathApahalaka dhakadjajanyaja kadjadalahadjada, sadjadagajakadja

gathangajadja.

Bandjur mahas danga:Dathagabasa kadjadalahadjada dhajataja gathabawasa.

41

( 2 )Wedjangane Semedi, Kanggone Ingsun. Kanggo mangerteni, marang udjute sedulur papat, kang

mamung Ingsun. Uga kang paring keslametan marang Ingsun, rina klawan wengi.

-------------------------------------------

Dathagabasa kadjadalahadjada nyahamungkadjada lakagApahadhakabahadja, dhahamunghadjada tharawathabaka sadjadagajakadja. Thadaja dhahamunghadjada tharawathabaka

gakarathApajamung nyahanyahaba, kadjadalahadjada dhajadhajadjada sadjadagajakadja.

Bandjur mahas danga:Dathagabasa kadjadalahadjada djakabakanyahalaka thalajadha.

42

( 3 )Wedjangane Semedi Kanggone Ingsun.

Kanggo nyempurnakake udjute Ingsun, nalika Ingsun, isih manggan ing bumi Sutji.

Bebarengan kara sedulur papat, kang diutus Gusti.------------------------------------------------------------

Dathagabasa kadjadalahadjada nyahamungkadjada lahagakadhanyathamungdjahadja, dhahamunghadjada

tharawathabasadjada sadjadagajakadja. Kadjadalahadjada dhajataja gathabawasa.

Bandjur mahas danga:Jaha Dathagabasa, Jaha Djabarala , Jaha Makahala, Jaha

Hasarapala, Jaha Hadjarala, Jaha sadjadagajakadja. Gakarawahabasadjaka dhahadjathadjadagaja.

43

( 4 )Wedjangane Semedi Kanggone Ingsun.

Kanggo mangerteni marang udjute kahuripan, kang tekane saka Gusti Uga marang kuwasane

sedulur papat kang diutus Gusti, kang paring warta Kanggoning kahuripane Ingsun.---------------------------------------------

Dathagabasa kadjadalahadjada dhajataja gakadjabajagaja. Thadasa Dathagabasa kadjadalahadjada dhanajabakadja

lahabasadjadahApa tharawathabasanyajadja.

44

Wedjangan mahas danga Kanggo nyuwun keslametan, marang Gusti, kang maha kuwasa. Supaya Apa kang

dadi pendjalukhe Ingsun, bisa kaleksanan.---------------------------------------------------

Dathagabasa kadjadalahadjada, djadahanathApahalaka dhakadjajanyaja kadjadalahadjada sadjadagajakadja gathangajadja. Dathagabasa kadjadalahadjada dhajataja gathabawasa. Dathagabasa kadjadalahadjada nyahamungkadjada lahagakadhanyathamungdjahadja, rathadhahabakadjada tharawathabasadjada sadjadagajakadja. Thadasa rathadhahabakadjada tharawathabasadjada gakarathApajamung nyahanyahaba, kadjadalahadjada dhajadhajadjada sadjadagajakadja. Dathagabasa kadjadalahadjada nyahamungkadjada lakagApahadhakabahadja, rathadhahabakadjada dakagahadjada sanyajadja sadjadagajakadja, kadjadalahadjada dhajataja gathabawasa. Jaha Djabarala . Jaha Makahala. Jaha Hasarapala. Jaha Hadjarala.Jaha sadjadagajakadja. Gakarawahabasadjaka dhahadjathadjadagaja. Dathagabasa kadjadalahadjada dhajataja gakadjabajagaja, thadasa Dathagabasa kadjadalahadjada dhanajabakadja lahabasadjadahApa tharawathabasanyajadja.

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, mahas danga.Kanggo nyukar rambuting djabang bayi,

kang umure ngantjek selapan ndina.------------------------------------------

Dathagabasa kadjadalahadjada dhajataja lathangajagaja.3x Gasamungdjaja gakadjadalahApahadjasadjada mungjadaja. Lahadjada jadjaja sadjada munghadahadjasadjada rawahanahadjada nahawasa. GApahadhakaba gakadhanyathamungdjaja, gahadjadalakadjada lathangahagahadjasadjada Dathagabasa.

45

Wedjangan Kanggo mangerteni marang dununge tanggal 1 hasara, Kanggoning bangsa Djawa . Kang isih durung mangerteni marang

sumpahing Makahala, kang diutus Gusti.-------------------------------------------------

Para bapa saha ibu, sarta sederek sekalian ingkang minulya. Sembah nuwun sanget kawula atarake dumateng Gusti, ingkang maha kuwasa. Bilih ing dinten sak punika, kita sadaya saget numindakaken. Menapa ingkang Gusti, sampun ataraken dumateng bangsa Djawa . Ingkang sampun kaserat wonten ing layang Djajabaja, miturat ukamipun Makahala, ingkang sampun kaserat wonten ing bab: 17. Punika sumpahing Gusti, kagem bangsa Djawa . Ingkang dipun dhawuhaken Gusti, dumateng Makahala. Ugi ingkang dipun sebat hasara punika: artinipun dinten pangleburing dosa, miturat basa ngawi gaib. ingkang dipun ngendikakaken Gusti, dumateng Makahala. Supados bangsa Djawa , ingkang taseh mangertas dumateng mungguhing dinten hasara punika. Sageda nyuwun pangaksama dumateng Gusti, ingkang maha kuwasa. Ngagem basa ngawi. ingkang sampun kaserat wonten ukamipun Makahala, bab: 10. Awit punika, kita bangsa Djawa , ingkang taseh mangertas, dumateng sumpahing Gusti, ingkang dipun ngendikakaken Gusti, dumateng Makahala. Sumungga kita sekalian nglebar dosa kita, dumateng Gusti ingkang maha pangaksama mungguhing bangsa Djawa . Supados kita sekalian, saget mlampah slamet saking kuwasanipun Gusti, wonten ing bumi mulya punika. Ugi wonten ing bumi sentosanipun Gusti, mangkenipun. Awit punika, sumungga kita sadaya ngataraken sembah nuwun dumateng Gusti. Supados menapa ingkang kita suwun, sageda dados kasunyatan. Amergi witjaksanaipun Gusti ingkang maha kuwasa. Danga: Gusti ingkang maha sutji, ingkang kawula sembah rina klawan wengi. Ugi pandjenengan Gusti, ingkang maha pangaksama. Nebusi dosanipun kawula bangsa Djawa . Ingkang taseh mirengaken menapa dhawuhipun pandjenengan. Maha kuwasa Gusti, kawula ataraken dumateng pandjenengan, ingkang maha basuki: Nuwun.

46

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, kang paring hakasaraDjawa basa ngawi. Kanggoning bangsa Djawa .

-------------------------------------------------------------

47

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, kang paring hakasara Djawa ngawi gaib. Kanggoning Djabarala , Makahala, Hasarapala,

Hadjarala . Kanggo ngendikan, marang Gusti.------------------------------------------------------

48

( 1 )Wedjanganing Djabarala Kanggo nyuwun pangestuning Gusti.

Yen Ingsun arep lelungan.--------------------------------

Gusti ingkang welas asih. Gusti ingkang maha waspada. Nyaksekake lelampahing Ingsun. Ugi Gusti ingkang maha

waspada, paring keslametan dumateng Ingsun.

Gasata hangakanga walasa hasaha. Gasata hangakanga maha wasapada. Nyakasaka ka lalamApahanga hangasana. Haga Gasata hangakanga maha wasapada, paranga kasalamatana

damatanga hangasana.

49


Yen Ingsun metuki uwung kang lagi lara.----------------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih. Ugi Gusti ingkang paring keslametan.Dathagabasa kadjadalahadjada ngakapahaga hagasata. Thadasa

Dathagabasa kadjadalahadjada nyahamungkadjada lakagApahadhakabahadja.

( 3 )Wedjangan marang sabdhaning Gusti. Mahas

danga, Kanggoning djalma manungsa kang uwis seda, bali marang kahananing Gusti. Kang maha

kuwasa Kanggo sak lawase.------------------------------------------------

Gusti ingkang maha kuwasa, mriksani kedadian kang maha nyata. Saka kuwasaning Gusti, sira teka. Saka

kuwasaning Gusti, sira bali.3x.

50


Yen Ingsun ing bebayan.------------------------------

Dathagabasa kadjadalahadjada dhajataja lathangajagaja. Kadjadalahadjada lathangajagaja dhanahApakalahalaka.

Dhakadjajanyaja kadjadalahadjada raharajaga nyahadjawathangajadja sadjadagajakadja.

Gusti ingkang maha kuwasa. Ingkang kuwasa mbalekake menapa ingkang dados panyuwun Ingsun.

51


Diwatja ing mburi pelawangan ngarep amah. Supaya Ingsun bisa aleh wisikhaning Gusti.-----------------------------------------------------

52

( 6 )Wedjanganing Makahala Kanggo nyuwun pangestuning Gusti.

Mahas danga, Supaya Ingsun bisa bebarengan marang sedulur papat. Kang asmane Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala .

---------------------------------------------------------------------------------

Dathagabasa kadjadalahadjada, djadahanathApahalaka, dhakadjajanyaja, kadjadalahadjada, sadjadagajakadja

gathangajadja. Dathagabasa kadjadalahadjada, dhajataja lathangajagaja. Kadjadalahadjada, nyahamungkadjada,

lakagApahadhakabahadja, rathadhahabakadjada tharawathabasadjada, sadjadagajakadja. Thadasa

rathadhahabakadjada, gakarathApajamung nyahanyahaba, kadjadalahadjada, dhajadhajadjada sadjadagajakadja.

Gusti ingkang ngabulake, menapa ingkang Ingsun suwun. Gusti ingkang maha kuwasa. Ingkang paring keslametan dumateng udjuting Ingsun. Ugi dumateng sedulur papat,

ingkang mamung Ingsun.Gusti ingkang paring keslametan, dumateng udjuting Ingsun,

ingkang maha sutji:Jaha Dathagabasa Jaha Djabarala Jaha Makahala Jaha Hasarapala Jaha Hadjarala

Jaha Sadjadagajakadja, sedjatining manungsa. Gusti ingkang maha santasa, ugi Gusti ingkang mbaten katingal udjutipun.

53

( 7 )Wedjanganing Kanggo nyuwun pangestuning Gusti. Basa

ngawi iki bisa digunakake Kanggo keperluan Apa wae. Ditulis ana ing kertas putih.

--------------------------------

54

( 8 )Wedjanganing Kanggo nyuwun pangestuning Gusti. Basa

ngawi iki bisa digunakake Kanggo keperluan Apa wae. Uga Kanggo nulak bebayan Apa wae,kang katan utawa, kang ora katan.-----------------------------------------

55

Wedjangan marang sabdhaning Gusti. Kanggo nglebar marang kesalahaning Ingsun.

--------------------------------------------------------

Gusti ingkang maha pangaksama.3x Ingkang kuwasa paring kasampurnan, marang udjutingIngsun, kang maha sutji.Gusti ingkang maha mriksani.3x Ingsun nglebur marang kesalahaning Ingsun. Uga marang dosaning Ingsun, kang tansah anggawe sengsaraning kahuripaning Ingsun, rina klawan wengi. Gusti ingkang maha pangaksama. Pandjenengan sirnakake bebayan kahuripanipun Ingsun. Supados kahuripan Ingsun menika, saget sampurna. Amergi kuwasanipun pandjenengan, kagem sak lawase.Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana.3xPandjenengan djagi kahuripan kawula menika. Supados kawula saget mlampah slamet, wonten ing dalanipun pandjenengan, kagem sak lawasipun. Duh, Gusti, ingkang maha kuwasa. Amung dumateng pandjenengan, kawula pasrahaken gesang lan seda kawula. Saking gudanipun setan ingkang tjilaka. Maha kuwasa Gusti, kawula ataraken dumateng pandjenengan. Ingkang paring kasampurnan dumateng kahuripanipun Ingsun, wonten ing bumi mulya menika, ugi ing bumi santasa mangkenipun.

Wedjangan marang sabdhaning Gusti, Kanggoning Ingsun. Mahas danga pangaksama, yen Ingsun durung bisa nglakakake

sesadjen, utawa Ingsun lagi ana ing paran.----------------------------------------------------

Gusti ingkang welas asih, lan maha pangaksama. Sirnakake bebayan, kang ana ing raganing Ingsun. Uga sirnakake kabeh kesalahaning Ingsun, marang sedulur Ingsun kang papat. Slamet saking kuwasanipun pandjenengan Gusti, ugi slamet dumateng kahananipun Ingsun, ingkang sedjati, kagem sak lawase.7x.

Ya Gusti kang maha sutji.Ya Gusti kang maha pangaksama. Ya Gusti kang maha santasa. 33x.

56

Ngakarawahadjadahadjasadjada Hadjarala, lahadjadadaja djarakApakadjada bakalahadjasadjada nakanahawahadja.-----------------------------------------------------------------------

57

Ngakarawahadjadahadjasadjada Hadjarala, lahadjadadaja Djawa thangajadja lathangahagahadjasadjada Dathagabasa.------------------------------------------------------------------------

58

Ngakarawahadjadahadjasadjada Hadjarala, lahadjadadaja djadApahangahadja nakanahawahadja janyaja ngahataka.-----------------------------------------------------------------------

59

Ngakarawahadjadahadjasadjada Hadjarala, lahadjadadaja rawahapadhaja dhahadjathadjadagaja lahadjada bathadhasadjarahala jApaja, dhahamunghadjada lahatathamungsanyahadjaka sadjadagajakadja.

----------------------------------------------------------

60

Rathadjadaja lakagApahadhakabahadja. Rasangajabawaja, wakadja sadjadagajakadja njasadjatharawatha njajagaja rasadjaja

ngakabajadjahadja.-----------------------------------------------

61

Rathadjadaja lahadjadadaja Djawa thabawakalahalaka, mungjagajadjaka sadjadagajakadja lahadjada dhajataja

gathabawasa.-----------------

62

Danga keslametane Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , Kanggone bangsa Djawa . Yen arep nyuwun pangaksama marang

Gusti.--------------------------------

< Djabarala : 1 > Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana. < Djabarala : 2 > Amung Gusti, ingkang kuwasa nyiptakake langit lan bumi, sarta isinipun. < Djabarala : 3 > Supaya bangsa Djawa bisa maringi pangerten, marang bangsa Djawa , kang ana ing djagat iki. Lan nenuwun marang Gusti, kang maha kuwasa, ngangga basa ngawi. < Djabarala : 4 > Gusti uwis maringi sumpah, marang bangsa Djawa . Sarta djalma manungsa kang ana ing djagat iki. Supaya djalma manungsa bisa mangerteni marang kuwasane Gusti. < Djabarala : 5 > Gusti bakal masang tali marang gulune bangsa Djawa , sarta djalma manungsa liyane kang nglalekake marang peparingane Gusti. < Djabarala : 6 > Tali kahuripane bangsa Djawa , kang manggan ana ing ngarep lan mburine bangsa Djawa , ora bakal bisa sirna. < Djabarala : 7 > Amarga kuwi uripeng bangsa Djawa , kang ora pertjaya marang Gusti. Bakal nemokake tjilaka kang gedhe. Lan basa Djawa kang dadi peparingane Gusti, bakal disuwun Gusti, bali. < Djabarala : 8 > Bangsa Djawa kang ngrungakake, Apa kang dadi pendjalukhe Gusti. Apa wae kang disuwun, Gusti bakal maringi. Awit Gusti kuwi kang ora katan udjute. Ananging yen bangsa Djawa pertjaya marang Gusti, bakal ndeleng pangutjapane. < Djabarala : 9 > Gusti ingkang paring pangaksama, dumateng djalma manungsa. Lan Gusti sedjatine arep maringi kahuripan maneh, Kanggone djalma manungsa, kang uwis seda. < Djabarala : 10 > Gusti ngutus Djabarala , Kanggo maringi warta marang bangsa Djawa , kang isih durung bisa nyebat asmane, Gusti kang maha kuwasa. < Makahala: 11 > Bangsa Djawa kang mbantah marang peparingane Gusti, bakal ora bisa nemokake asal - usule kang sedjati. Yen bangsa Djawa ora mangerteni marang asmane Gusti.

63

< Makahala: 12 > Wekasan kang uwis tak amungake marang Djabarala , kang nulis ukume bangsa Djawa , ana ing layang Djajabaja. Supaya bangsa Djawa bisa melu marang dalane Gusti. Lan nyebut: maha kuwasa Gusti, ingkang paring sedantenipun, dumateng kahuripan kawula. < Makahala: 13 > Gusti ingkang maha kuwasa. Ingkang paring kasampurnan dumateng udjuting kawula bangsa Djawa . < Makahala: 14 > Gusti ingkang maha kuwasa. Tjahyanipun rina pandjenengan sampun sirna. Bali dumateng udjutipun wengi saking kuwasa pandjenengan. Slametake kawula ing dalu menika, sirnakake bebayan ingkang tansah anggada kawula. Slamet saking kuwasa pandjenengan. < Makahala: 15 > Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana. Kawula nyebat asmanipun pandjenengan, ingkang tansah ngabulake. Menapa ingkang dados panyuwun kawula. < Makahala: 16 > Gusti ingkang maha sutji, ugi pandjenengan ingkang maha kuwasa. paring gesang lan sedanipun kawula. Kawula sumpah dumateng Djabarala , ingkang dados utusanipun pandjenengan, ingkang par ing warta dumateng bangsa Djawa . < Makahala: 17 > Maha kuwasa Gusti, ingkang nyiptakake langit lan bumi sarta isinipun. Ugi pandjenengan ingkang maha kuwasa, maringi kahuripan dumateng kawula. < Makahala: 18 > Gusti ingkang maha kuwasa. Sampun pandjenengan wedalaken siksa pandjenengan, dumateng kawula bangsa Djawa . Kawula ingkang tansah kagungan pangelingan dumateng sumpahipun, Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , sampun pandjenengan tilar kahuripan kawula. < Makahala: 19 > Gusti ingkang p a r i n g witjaksana, ingkang tansah maringi warta ingkang sahe, dumateng kawula bangsa Djawa . < Makahala: 20 > Gusti ingkang kagungan witjaksana, ingkang ageng. Ingkang pandjenengan parengaken dumateng kawula bangsa Djawa , ingkang mangertas dumateng kuwasanipun pandjenengan. < Hasarapala: 21 > pangamungan ingkang dipun parengaken Gusti, dumateng bangsa Djawa , ingkang dereng mangertas dumateng kuwasanipun Gusti. Bangsa Djawa ingkang tansah mbantah dumateng kuwasanipun Gusti, bakal kena siksane Gusti.

64

< Hasarapala: 22 > Ora ana sidjiha pangamungan kang bener, saka djalma manungsa kang ana ing djagat iki. Kedjaba pangamungane Djabarala kang dadi utusaning Gusti. Gusti ingkang maha mriksani, ingkang sedjatasipun sumpah pandjenengan menika, sampun katulis wonten ing Kitab Djajabaja. < Hasarapala: 23 > Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana. Djalma Apa wae, kang ana ing djagat iki. Kang katan utawa kang ora katan tansah tundak marang Gusti, kang maha kuwasa. < Hasarapala: 24 > Bangsa Djawa sedjatine uwis mangerteni marang kuwasane Gusti. Kang ngutus Makahala, nggawa warta Kanggone bangsa Djawa . Ananging bangsa Djawa , malah ninggalake Gusti. Uga lali marang wekasanku. < Hasarapala: 25 > Bangsa Djawa ditjiptakake Gusti, saka lemah, geni, banyu, lan angin, bandjur teka udjute bangsa Djawa , kang maha sutji, ana ing bumi mulya. Awit bangsa Djawa , bangsa kang wiwitan, kang teka nggawa kuwasaning Gusti. < Hasarapala: 26 > Ananging bangsa Djawa ora tahu mangerteni, marang peparingane Gusti, kang uwis katata ana ing layang Djajabaja. < Hasarapala: 27 > Gusti ingkang maha kuwasa. Yen Gusti mriksani marang kahuripane bangsa Djawa . Gusti tansah nelangsa. < Hasarapala: 28 > Bangsa Djawa , uwis nduweni pendjalak dhewe, marang kahuripane. Sak untara kuwi dudnu ukume Gusti, Kanggone bangsa Djawa . Gusti ingkang maha kuwasa, lan maha witjaksana. Pandjenengan djagi kahuripan kawula, rina klawan wengi, saking bebayan setan ingkang tjilaka. < Hasarapala: 29 > Gusti ingkang nyaksekake dumateng kasengsarane kahuripanipun bangsa Djawa . Lan bangsa Djawa kang uwis bisa nyebat asmane Gusti, kudu bisa ninggalake barang kang tjilaka, kang manggan ana ing uripe. < Hasarapala: 30> Duh Gusti. Ora ana pangamungan kang kasep, Kanggone sira bangsa Djawa , Kanggone nenuwun marang Gusti. Gusti kang paring pangaksama. Bangsa Djawa lahir udha tanpa Apa - Apa, kedjaba nggawa kuwasane Gusti kang papat. Ananging bangsa Djawa , tansah nggawe ala marang ukumane Gusti.

65

< Hadjarala: 31 > Waja Dathagabasa, Waja Djabarala , Waja Makahala, Waja Hasarapala, Waja Hadjarala. Adja nglalekake marang utusane Gusti, kang uwis nulis ukum kahuripane bangsa Djawa , ana ing layang Djajabaja. Yen bangsa Djawa nglakekake, kasengsaran kang teka, kang nyangga katurunane bangsa Djawa . < Hadjarala: 32 > Gusti ingkang maha kuwasa. Apa wae kang dadi pendjaluke bangsa Djawa , Gusti bakal maringi. Gusti ingkang maha kuwasa, ingkang ngabulake panyuwune bangsa Djawa . < Hadjarala: 33 > Gusti ingkang maha witjaksana ingkang kuwasa paring pangamungan dumateng djalma manungsa. Supaya djalma manungsa kang ana ing djagat iki, bisa nenuwun marang Gusti, ngangga basa dhewe kang tekane saka Gusti. < Hadjarala: 34 > Gusti ingkang maha kuwasa, ingkang kuwasa paring ukuman dumateng bangsa Djawa , ugi djalma setan kang mbaten mirengake dhawuhipun Gusti. < Hadjarala: 35 > Duh Gusti: ingkang maha kuwasa. Ingkang kuwasa paring sedantenipun, dumateng kawula bangsa Djawa . Amergi witjaksana pandjenengan Gusti. Kawula saget ngraasaken menapa ingkang dados peparinganipun pandjenengan. Kagem gesang lan sedanipun kawula. < Hadjarala: 36 > Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa, wonten ing djagat menika. Ugi pandjenengan ingkang kawula sembah, rina klawan wengi. Tanpa kuwasa pandjenengan Gusti, kadas menapa gesang kawula menika. < Hadjarala: .37 > Gusti, pandjenengan djagi keturunan kawula bangsa Djawa . Sampun pandjenengan sirnakake ukam pandjenengan, ingkang sampun kaserat wonten ukamipun Hadjarala. < Hadjarala: 38 > Amung amergi dosanipun para leluhure bangsa Djawa , ingkang mbaten mirengake sumpah pandjenengan. Duh Gusti. Pandjenengan datengaken tjahya kahuripanipun bangsa Djawa , Supados kawula saget mlampah slamet wonten ing ukam pandjenengan. < Hadjarala: 39 > Gusti ingkang welas asih, lan maha kuwasa. Ingkang kuwasa meksa ukum wonten ing djagat menika. < Hadjarala: 40 > Gusti ingkang maha kuwasa. Pandjenengan utjulake tali kasengsarane bangsa Djawa . Supados kawula bangsa Djawa mbaten nandang kasengsaran, amergi dosanipun leluhure kawula bangsa Djawa .

66

Ngakarawahadjadahadjaka Dathagabasa. Djawa sanyabahalahalaka Nyahagahadjadahadja. Pahadjahadjada pahadja ngaharajadja.

Lahadjadadaja djasalahatahalaka tharawathabasadjada mungjagaja. Lahadjada gathabawasa.

----------------------------------------------

67

Wedjanganing danga, Kanggo sumpah marang tjahya kang maha sutji. Marang Gusti.----------------------------------------------

Djabarala : 1. Gusti ingkang welas asih, lan maha witjaksana. Ingkang nyiptakake langit lan bumi sarta isinipun. Djabarala : 13. Duh Gusti. Dalem sumpah dumateng tjahyanipun rasa, ingkang maha sutji. Ingkang djumeneng wonten ing raga kawula. Ingkang tansah tinunggu dening: Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala . Ingkang dados utusan pandjenengan, ndjagi kahuripan kawula, rina klawan wengi. Hadjarala: 11. Gusti ingkang maha mriksani. Dalem sumpah dumateng pandjenengan. Ingkang paring tjahya, kahuripan, wonten ing lebetipun rasa. Tan kena kawula regetake. Djabarala : 15 Gusti ingkang maha kuwasa, wonten ing djagat menika. Djalma manungsa sapa wae kang tumindhak ala, marang wedjanganing Gusti. Bakal kena seksa, kang ora ana pangaksamane. Maha kuwasa Gusti, ingkang paring sedantenipun, dumateng kawula.

69

Ngakarawahadjadahadjasadjada rathadjadaja, lahadjadadaja gathadhanyahata dhahamunghadjada

bawahatawaja lahadjada dhajataja gathabawasa, dhahamunghadjada Dathagabasa.-----------------------------------------

Dathagabasa, kadjadalahadjada, ngakapahaga, hagasata. Pahadja, dhajataja, ngasabawahalagajadjaja. Kadjadalahadjada, Djawa sanyabahalahalaka, pahadjadakaba, pahadja nathadhasa, gahamungbaja sagasadjasanyajadja. Rathata Dathagabasa: RahApakadha, gathadhanyahata, rathadhahabakadjada, bawahatawaja, djasanyajadja mungjagaja, kadjadalahadjada, dhajataja gathabawasa. Kadjadalahadjada rawathadhakadjakadjada ngajadjabakadja sadjada mungjadaja lahangathApaja kadjadalahadjada bahadjagahata, basadjathadjadadatha, rakadjakadjada: Djabarala , Makahala, Hasarapala, Hadjarala , kadjadalahadjada raharajaga thabathagahadja nyahadjarawakadjakadjadahadja, djarawahadasa lahatahamungsanyahadja lahangathApaja. Dathagabasa, kadjadalahadjada, dhajataja dhamungkalagahadjasa. RahApakadha Gathadhanyahata, rathadhahabakadjada nyahadja rawaka djakadjadahadja. Kadjadalahadjada, nyahamungkadjada, bawahatawaja lahatathamungsanyahadja, ngajadjabakadja sadjada pakanakabasanyajadja mungjagaja, bahadja lakadjaja lahangathApaja mungkadakabahalaka. Dathagabasa, kadjadalahadjada, dhajataja lathangajagaja, ngajadjabakadja sadjada rawahadahaba dhakadjasalaja. Rawahapadhaja dhahadjathadjadagaja gajanyaja, ngahataka lahadjada bathadhasadjaratahala jApaja, dhahamunghadjada ngakarawahadjadahadjasa, djada Dathagabasa. NahalahApa lakadjada gakalagaja, lahadjada jamungha jadjaja nyahadjadahala, gathadhahadjaka. Dhajataja lathangajagaja Dathagabasa. Kadjadalahadjada, nyahamungkadjada gakarahadjabaka, djasanyajadja rathadhahabakadjada lahangathApaja.

70

buku layang djajabaja

Documents