Arnhem 16 feb 2018

Verslag Jakarta- Depok-Bandung- Surabaya- Malang en Mojokerto reis

Op donderdag 25 januari zijn Joris en ik vertrokken om de achtergebleven Indische Nederlanders te gaan helpen. Op zondagmiddag 11 februari kwamen we weer thuis. Bijna onafgebroken mensen bezocht.

De eerste dag meteen door naar Depok, naar oma Helling. Zij kreeg een doos etenswaren, cadeautjes uit Nederland en geld van haar sponsor fam. Helling in Nederland. Haar BPJS heeft onze hulp Anto ook geregeld

Haar zoon Ricky was ook op bezoek. Anto.

Daarna meteen door naar de andere kant van Jakarta. Naar oma Jane Hardy. Wij wisten dat zij eind feb uit huis moest omdat het zou worden afgebroken. Oma was helaas niet thuis. Zij was een ander huis aan het zoeken. Dat is inmiddels gevonden, en terwijl ik dit verslag schrijf is oma Hardy aan het verhuizen. Eddy Sudiarto heeft de jaarhuur namens ons betaald.

De volgende dag meteen naar Bandung. Doe je zo'n 3 uur over, en toen meteen naar Margaretha van Vonno in Banjaran.

Ze was heel blij met al de lappen stof uit Nederland en het naaigaren.

De volgende dag naar Rina Wattimena

Naar Stella Smith. We hebben weer een jaar huur betaald , ze heeft een doos etenswaren gekregen en voor ruim een maand luiers.

Ze huilt steeds, maar dat is ook van blijdschap hoor. Om dit te zien en mee te maken is beslist niet prettig.

Zij voelt zich erg alleen en maakt zich zorgen om haar broer Pieter. Toen we aankwamen zat ze voor haar huisje rijst uit te zoeken. Zat boordevol steentjes en zand. Maar geld om betere rijst te kopen heeft ze niet.

Toen zijn we even naar Lenny Nobels geweest, de vertegenwoordiger van het ANMF. We hebben haar geld gegeven voor Marcella van Vonno, die zou zij aan haar geven.

Toen naar Winny Wilten- De Fretes

We hebben de elektra betaald voor feb en Maart en verder kreeg ze weer verschillende cadeautjes uit Nederland. En niet te vergeten een blik speculaasjes. Daar is ze gek op.

Zo dankbaar is zij altijd.

Toen naar Tempelhof van het Leger des Heils waar mw. Irene Wever woont en Majoor Rika de Fretes.

Irene wever vertelde dat ze al 3 jaar een schuld had bij een bank, omdat ze

toendertijd haar BPJS had afgesloten. Helaas was de bank al gesloten dus zouden we die schuld de volgende dag gaan betalen.

Omdat we zagen dat de bewoners van Tempelhof onder een dun dekentje moesten slapen en omdat we dit zo sneu vonden voor al die oudere en veelal zieke mensen hebben we 100 dikke dekens gekocht.

De dankbaarheid was overweldigend.

De volgende dag wederom naar Tempelhof om Irene Wever op te halen om naar

de bank te gaan. Schuld hebben we voldaan en zij kreeg haar gouden kettinkje en oorbelletjes terug

Dedy helpt

Toen nog naar Lembang waar we een vriendin van oma Josephina Zandgrond hebben opgezocht

De laatste dag naar mw. Lis Wonnink

Ook zij kreeg een voedselpakket en kaarten uit Nederland.

.

Toen naar Cimahi naar de dames Gevelhof. Hebben de elektra betaald en ze kreeg cadeautjes uit Nederland

Als laatste naar Pieter Wattimena. Behoorlijk opgeknapt na de laatste keer, maar nog niet helemaal.

.

We gingen naar Surabaya.

Kennisgemaakt met het gezin van Charles van Roest. Dit was zo verschrikkelijk hoe dit gezin woont.

Charles was altijd een harde werker, kreeg een hersenbloeding en raakte half verlamd en kan amper praten. Zijn vrouw werkt zich een slag in de rondte om het gezin draaiende te houden. Verkoopt pisang goreng op de straten. Het is hier echt armoe troef. Maar zo lief en hartelijk. Kinderen zijn heel goed opgevoed. De omstandigheden waarin dit gezin leeft heeft ons diep geraakt. Mensonterend gewoon. Hier moet geholpen worden!!!

Voor Pieter Wattimena moet een ander huis worden gezocht. Hij voelt zich daar helemaal niet thuis. Buren negeren hem, zijn jaloers omdat hij zo'n mooi huis heeft gekregen van Max Maakt Mogelijk. Dat is de reden dat Pieter steeds weer maagproblemen krijgt. Er wordt nu naar een ander huis gezocht

Naar Herman de Pauw

Mw. Tonny Spiecker

74 jaar. Weduwe. Wel eigen huis, geen inkomen .Woont samen met kleindochter. Heeft een schuld van 10 miljoen rp.

Ferry Versteeg 71 jaar

Woont in piepklein donker huis. Ex buschauffeur. Huur van 500.000 rp per maand. Zijn partner verkoopt krupuk. Moeilijk rondkomen. Heeft nog nooit van iemand hulp ontvangen. Wij hebben toegezegd het komende jaar de huur te zullen voldoen.

Mw. Hetty Pfaff.Geen inkomen. Hebben de huur voor een jaar betaald. Echtgenoot is ziekelijk

Veronica Hermanus. geb 1934 Krijgt al BPJS via Max Maakt Mogelijk. Eigen woning maar veel kapot. Zo'n lieve vrouw, die al behoorlijk de weg kwijt is want ze vroeg me om een brief af te geven in Dongen aan haar moeder. Ze was er vast van overtuigd dat die nog leefde. Hartverscheurend. Kleinzoon woont in de buurt en zorgt een beetje voor haar

Mw. Letizia Woudhuyzen. 74 jaar. Geen inkomen. Woont samen met dochter en kleinzoon. Kleine gift gegeven.

Mw. Carolien Slemes. 73 jaar. Erg aktief voor de kerk. BPJS van Max Maakt Mogelijk. Huurwoning, maar de kerk springt bij. Gift gegeven.

Winny Albinus 84 jaar. Heeft tantes in Deventer. Familie van zangeres Marlies Liefveld. Krijgt BPJS van Max Maakt Mogelijk en steun van HALIN.

Winny Albinus

Jacobus Grengan en dochter Monica. Krijgen nu maandelijks financiële steun

Malang: Elly Wolters

Zo fijn om haar weer te ontmoeten.

Waren nog 2 inwoners van Malang die onze hulp wilden hebben. Een ervan was de zoon van Dhr. Bouman, die nog nooit heeft gewerkt en Mw. Eugenie Coert 1938, maar zij krijgt pensioen van haar man. Deze twee leggen we maar terzijde.

Mojokerto naar de Dames Reny en Mary Kolmus. Daar kon ik een gift geven van de familie Kolmus uit Nederland.En een doos etenswaren overhandigd

Reny Mary

Naar Frans Noya. Niet aanwezig, wel zijn zus. Frans Noya 71 jaar was beveiliger bij oa de AK band. erg bekende groep in Indonesia. Ook hier een doos etenswaren

afgegeven.

Mw. Erna Schuurman vraagt hulp om haar eigen huis op te knappen. Ze heeft pensioen. Lopen 6 katten rond en het stinkt er als de hel en we zijn besprongen door de kattenvlooien. Mw. vraagt of we het huis willen renoveren zodat zij het daarna voor een goede prijs kan verkopen. Daar beginnen we dus ook niet aan.

De laatste mw Linda Nieraeth. 69 jaar. Geen inkomen. Moet bedelen.

Hier slaapt ze.

Natuurlijk hebben we veel meer foto's en filmpjes. Helaas kunnen we niet alles toezenden.

We zijn nu weer thuis. Danig onder de indruk van wat we hebben meegemaakt. Wij bedanken u allen voor uw donaties. Want dankzij uw steun en van Max Maakt Mogelijk kunnen we dit werk blijven doen.

Hulp is nog steeds heel hard nodig, helaas.

Warme groet,

Francine Tammeling/ Joris Kuizenga

1% Hulp is meer dan 100% medelijden