ranje EchoNieuwsbrief C.M.V. Oranje Bolsward

Jaargang 5 - Nummer 1, maart 2016

Emigreren naar Oostenrijk

Studeren aan het conservatorium

Verhuisd naar de Brigade Irenelaan

Interviews met de ereleden, de jubilarissen en de nieuwe majorette-instructrice

Van de redactieVoor jullie ligt de eerste Oranje Echo van 2016! Ietwat verlaat, door verschillende oorzaken. Ons voornemen is uiteraard om de volgende Oranje Echo op tijd te laten verschijnen, en daarom hebben we als redactie de planning wat aangepast en beter afgestemd op de activiteiten. De volgende Oranje Echo verschijnt in april.

Voor de malletband stonden de Nederlandse Kampioenschappen op het programma. Op zaterdag 30 januari nam de malletband deel aan de NK van de Koninklijke Nederlandse Muziek Organisatie (KNMO) in theater De Nieuwe Kolk in Assen. Oranje moest als allereerste het concoursprogramma presenteren aan de jury, om 9:00 uur. Dat betekende dat we erg vroeg moesten vertrekken uit Bolsward, omdat al het instrumentarium in Assen eerst nog uitgepakt en opgesteld moest worden vóór we überhaupt konden spelen. De jury bestond voor Oranje uit Jan Geert Nagel, Rob Janssen en Maarten Rongen. In totaal deden negentien ensembles mee, die uitkwamen in de jeugd-, vierde, derde, tweede of eerste divisie. Onze dirigent Roel Jan mocht ’s ochtends het spits afbijten met het concert van Oranje. ’s Avonds sloot hij de dag af met zijn ensemble Soli Deo Gloria uit Ommen, dat uitkomt in de eerste divisie.

De majorettes zijn op dit moment druk bezig met het instuderen van nieuwe shows. Het nieuwe seizoen is aangebroken en als straks de concoursen weer beginnen, presenteren de majorettes hun nieuwe shows voor het eerst aan het publiek en aan de jury.

Pagina 2

Voor de fanfare is op 12 maart het eerste concert: het Femuzafestival. Tijdens dit concert zal de fanfare een aantal werken spelen die beoordeeld zullen worden door een jury.

Op de vorige editie van de Oranje Echo hebben we verschillende reacties gekregen, gelukkig allemaal postief! Hiernaast een greep uit de reacties die we zoal gehoord hebben.

Voor deze Oranje Echo hebben we interviews gehouden met de ereleden en de jubilarissen om te praten over hun tijd bij Oranje, hun eerste muziekervaring, hun mooiste herinnering aan Oranje en nog veel meer. Verder is een interview te lezen met familie IJpma over hun emigratie naar Oostenrijk, een interview met de nieuwe majorette-instructrice Lyanna Oostra en een interview met gastlid Yvonne Galama. Ook zijn zoals gebruikelijk weer verschillende nieuwsberichten te lezen en zijn drie leden in de pen geklommen om een stukje over zichzelf te schrijven.

Ik hoop dat we vol frisse moed een muzikaal jaar tegemoet kunnen gaan.

Namens de redactie van de Oranje Echo,

Jeffry Frikken

“Hallo Jeffry / Ronald,Goed werk! Wat een leuk magazine maken jullie ervan!”

Arjen Steur, dirigent fanfare

“Ik vind de Oranje Echo mooi gemaakt, je ziet dat er veel werk in wordt gestoken en de afwerking is netjes!”

Yvonne Galama, fanfare

“De Oranje Echo is op

A3-formaat geprint en als een boekje gemaakt. Zo is het net een echt

magazine.”

Suzan Oostra, malletband

“Complimenten voor de Oranje Echo,

heel mooi gedaan!”

Marrich Noordmans, saxofoondocente

In deze Oranje Echo

Van de redactie 2Van de voorzitter 4Van de bestuurstafel 5Verhuizing 6Beheerscommissienieuws 8Interview jubilarissen 9Fanfarenieuws 13Interview Yvonne Galama 14Malletbandnieuws 16Majorettenieuws 17Fotocollage donateursconcert 18

REDACTIE

AANLEVEREN KOPIJHeb jij nieuwtjes, krantenknipsels of weetjes voor de Oranje Echo?

E-mail deze dan vóór vrijdag 1 april 2016 naar:oranjeecho@oranjebolsward.nl.

Redactieleden:- Jeffry Frikken- Ronald Oostra

E-mail:oranjeecho@oranjebolsward.nl

Pagina 3

Inhoudsopgave

asdfasdfsdfs

Interview familie IJpma 20Interview Lyanna Oostra 22Leerlingnieuws 24Interview ereleden 25Oud papier 30Toetsenborden: Sytze Bosma 31 Willem Walinga 32 Gea ten Pas 33Het verhaal achter de plaat 34Wist u dat... 35Agenda 35

20

925

2214

Pagina 4

VAN DE VOORZITTERimmers ruimte zat. Gelukkig was iedereen het erover eens: wat achterblijft, kan allemaal weg.

Helaas is er geen plek voor de majorettes op de nieuwe locatie. Zij oefenen nu al een tijdje in de sportzaal van de Sint Maartenschool. Het bevalt ze daar uitstekend. Er is daar alle ruimte en voldoende hoogte wat voor veel plezier zorgt bij de majorettes en hun instructrices. Fijn dat dit ook op een goede wijze zijn plek gevonden heeft. De oudercommissie die de instructrices ondersteunt, heeft ook actief

Van de voorzitterBeste allen,

De verhuisperikelen hebben een aantal leden, maar vooral de verhuiscommissie een zeer drukke tijd bezorgd.Anderzijds was het ook wel weer heel erg leuk. De inpakzaterdagen en daarna de grote dag van de algehele verhuizing waren geweldig! Wat was de inzet van de leden goed! Dit was heel fijn om te ervaren.

15 december jongstleden is het Oranjegebouw aan de Grote Dijlakker overgegaan naar de nieuwe eigenaar: dhr. Bart Gietema.Voor de leden en mij is dit moment met enige weemoed en pijn in het hart gepaard gegaan.Jarenlang is er gerepeteerd, vele successen zijn vanuit hier behaald en het gebouw gaf een vertrouwd gevoel. Vele uurtjes is er hard gewerkt om het gebouw in stand te houden. Er zijn acties gehouden voor de financiën en er waren vele vrijwilligers die ervoor zorgden dat alles onderhouden en verzorgd werd. Nu is deze periode voorbij en kunnen we vaststellen dat de keuze om het gebouw te verkopen een juiste is geweest. Gelukkig is er een nieuwe locatie gevonden waar we uitstekend onze hobby kunnen uitoefenen.Het is een prachtig gebouw. Het is schoon, goed onderhouden en het ligt op een goede plek in de stad.

Verhuizen betekent ook dat er keuzes gemaakt moeten worden. Wat nemen we mee en wat doen we met wat er achterblijft? De beperkte ruimte in de nieuwe locatie gaf gewoon duidelijkheid: wat niet nodig is, blijft achter. De heren Jan Steunebrink en Sjabbo Kooistra hebben vele ritjes naar het stort gemaakt, want wat achterbleef was ook echt oud en versleten. Oude spullen die al jaren opgeslagen waren, werden nooit van de hand gedaan. Dat was ook niet zo’n probleem want er was

geholpen om de verhuizing in goede banen te leiden. Ook daar merk je dat de eenheid van Oranje er is.

Het afrekenen van de consumpties is vereenvoudigd. Zoals het ging was prima, maar er ging helaas toch nog weleens iets niet helemaal correct. Daarom is er gekozen voor een muntensysteem. Om ook dit in goede banen te leiden is er een barcommissie ingesteld. Daardoor is het voor eenieder duidelijk bij wie men moet zijn voor een consumptie of het aanschaffen van nieuwe muntjes. Met dit systeem heeft ook de penningmeester er minder werk van en is het voor iedereen gelijk.

Het is even wennen maar na een verhuizing heb je ook te maken met

zogenaamde kinderziektes. Gelukkig zijn die al bijna overwonnen.

De leerlingen hebben ook hun eerste lessen in de nieuwe locatie gehad. Voor hen is het ook even wennen natuurlijk, maar dit zal vast snel gaan. Het jeugdkorps repeteert er en zo gaat er weer een vast patroon ontstaan.

Al met al was de afgelopen tijd druk, emotioneel, maar ook goed. We konden met zijn allen ervaren dat iedereen positiviteit uitstraalde en bereid was de handen uit de mouwen te steken.

Nu de verhuizing afgerond is, kunnen we ons weer volledig richten op de seizoenprogramma’s en weer volop genieten van onze prachtige hobby!

Van de bestuurstafel

Pagina 5

De commissies voor de fanfare & malletband zijn inmiddels gestopt en hun taken zijn overgegaan naar het bestuur. De beheerscommissie is opgeheven en gaat verder als een barcommissie.Voor de majorettes is er een goed functionerende oudercommissie, deze blijft ongewijzigd doorgaan onder verantwoording van het bestuur.Tijdelijk is er een verhuiscommissie voor de organisatie van de verhuizing naar de Brigade Irenelaan.

HuurkostenVoor de huur van het pand aan de Brigade Irenelaan van SISA komen de vaste huurkosten op € 800,= per maand. Hierin zit ook incidenteel gebruik van de oefenruimten, waarbij wel vooraf via contactpersonen van Oranje toestemming gevraagd zal moeten worden aan SISA. Daarnaast wordt de gymzaal van de Sint Maartenschool op vrijdagmiddag/-avond gehuurd als oefenruimte voor de majorettes. Deze kosten bedragen € 80,= per week.

VerhuisbegrotingEr is een begroting gemaakt voor alle kosten van de verhuizing. De totale

kosten bedragen € 5.500,=.Het gaat hier om eenmalige kosten voor de aanschaf van enkele nieuwe zaken en benodigdheden voor de verhuizing:

• Aankoop van veertig nieuwe stoelen, twee statafels en zestien barkrukken. Er wordt door Nick IJssels een verrijdbare bar gemaakt;

• Aanschaf nieuwe koffiemachine met een doorloopsnelheid van vier seconden per kopje;

• Aanschaf van muntensysteem voor de betaling van consumpties;

• Aanpassing berging Sint Maartenschool ten behoeve van opslag van materialen en uniformen van de majorettes;

• Verbreden van twee kozijnen in het pand van SISA, zodat alle instrumenten in de oefenzaal en berging kunnen.

In de begroting zijn diverse posten voor verhuisdozen, huur aanhangers en overige zaken opgenomen.

Grote Dijlakker 41In overleg was toestemming verleend voor de start van de verbouw op de verdieping, waarbij de koper de extra te maken huurkosten voor de gymzaal van

de Sint Maartenschool betaald, zodat de majorettes hier al eerder gebruik van konden maken.

Volgens afspraak met de Vereniging Van Eigenaren van het appartementencomplex aan het Laag Bolwerk, zal de toegang vanuit het appartementencomplex naar de toiletgroep hersteld worden. Hiervoor is een kunststof kozijn kosteloos beschikbaar gesteld door een van de leden. Gietema zal dit kozijn plaatsen en ook zorgen voor het afsluiten van de waterleiding naar de keuken van ons voormalige gebouw. Hiermee wordt voldaan aan de gemaakte afspraken met de achterburen. Deze kosten zijn ook opgenomen in de verhuisbegroting.

Brigade IrenelaanEr is een brief aan de bewoners van de Brigade Irenelaan verzonden. Deze is opgesteld door Oranje en SISA. Hierin staat de komst van de muziekvereniging beschreven met daarbij de vermelding van de afspraak over het parkeren van auto’s door leden van de muziekvereniging in omliggende straten en niet in de Brigade Irenelaan. Verzoek aan alle leden om zich aan deze afspraak te houden.

De laatste repetitie in het oudeverenigingsgebouw.

Verhuizing

Pagina 6

Zoals iedereen weet, hebben wij het verenigingsgebouw jarenlang intensief gebruikt. Een grote renovatie was nodig om het gebouw te moderniseren. Dat bleek een onhaalbare missie voor onze muziekvereniging, waardoor Oranje met pijn in het hart het gebouw heeft moeten verkopen. Na een aantal maanden met tal van voorbereidingen, was het op 28 november zover: de verhuizing van C.M.V. Oranje van het verenigingsgebouw aan de Grote Dijlakker naar het gebouw van SISA aan de Brigade Irenelaan. Omdat de verhuiscommissie in het voortraject veel werk had verricht en er een duidelijke planning was gemaakt, verliep de verhuizing erg soepel. Het pand aan de Brigade Irenelaan wordt overdag gebruikt als buitenschoolse opvang. De individuele lessen en de repetities van de fanfare, malletband, het jeugdorkest en de jeugdslagwerkgroep worden gehouden op de nieuwe locatie. De trainingen van de majorettes vinden plaats in de gymzaal van de Sint Maartenschool. We blijven zoeken naar een eigen locatie in Bolsward waar we de gehele vereniging onder kunnen brengen. Tot die tijd zijn we uiteraard erg blij met deze mooie oplossing. Eenieder die heeft bijgedragen aan de verhuizing, en in het bijzonder de verhuiscommissie: hartelijk dank voor jullie inzet!

FANFARENIEUWSVerhuizing (vervolg)

Pagina 7

Wat vinden onze leden van de verhuizing, hoe ervaren zij het nieuwe gebouw en wat hopen ze voor de toekomst? We vroegen het een aantal fanfare- en malletbandleden.

“Ik vind het jammer dat we zo’n mooi gebouw hebben verlaten, maar het was noodzakelijk. Het speelt lekker in het nieuwe gebouw, tijdens de proefrepetitie afgelopen zomer was dat minder. Het gebouw is smûker. Ik hoop dat we een mooi eigen gebouw vinden, waarin alle geledingen onder één dak kunnen opereren.”

Petra Boonstra, fanfare

“Ik vind het nieuwe gebouw kil, niet sfeervol. Je mist het eigen gebouw, met warmte en sfeer. Het is vervelend dat we na de repetitie nog een kwartier tot een half uur aan het opruimen zijn. Het is een leuke tijdelijke locatie, maar het is niet ‘ons gebouw’. Ik neem het overigens niemand kwalijk dat we naar dit gebouw verhuisd zijn, we moesten wat. Sinds we de vloerbedekking gebruiken is de akoestiek stukken beter. Ik hoop dat we in de toekomst een eigen gebouw krijgen met een betere akoestiek en waar meer ruimte is, zodat je alles weg kunt zetten zonder het uit elkaar te halen en zonder dat je erbij na hoeft te denken wat eerst moet omdat het anders niet past.”

Franke Dijkstra, malletband

“De verhuizing was goed georganiseerd. Het nieuwe gebouw moet nog wel even wennen. Ik hoop voor de toekomst op een plek waar de hele vereniging terecht kan en waar voldoende ruimte is.”

Rimmer Reitsma, fanfare

“Als je een eigen gebouw hebt, is het jammer om dat kwijt te raken. Het is het mooist als je als vereniging een eigen verenigingsgebouw hebt waar alle geledingen in terecht kunnen. Ik had niet zoveel binding met het oude gebouw omdat ik er niet zo lang gespeeld heb. Dit gebouw is prima als tijdelijke locatie. Als we naar een ander gebouw gaan, moet het ruimer. Als je meer instrumenten aanschaft (concertxylofoons, concertmarimba’s, pauk, vibrafoon), houdt het niet over. Ik hoop voor de toekomst dat we een gebouw krijgen waar de hele vereniging in kan. Het gaat niet zozeer om het gebouw zelf, maar om een plek met een goede sfeer. Je moet het uiteindelijk zelf maken.”

Corrie Jansen, malletband

“Ik heb het meeste tegengas gegeven, waar ik nog steeds achter sta. Ik was het liefst meteen naar een definitief gebouw gegaan. Ik begrijp dat het oude bestuur heel erg haar best heeft gedaan en dat dit een noodgedwongen tussenstap is.Mijn complimenten voor de verhuiscommissie. Het nieuwe gebouw valt me niet tegen. Het is allemaal een beetje krap, maar wel gezellig. Voor de toekomst hoop ik dat we een gebouw vinden waar de majorettes ook in kunnen en waar meer ruimte is.”

Simon Leeverink, fanfare

“De verhuizing is uitstekend verlopen en goed georganiseerd. Het was uit nood dat we naar het nieuwe gebouw zijn gegaan. Het nieuwe gebouw voldoet heel goed. De akoestiek is beter dan in het oude gebouw. Bij mij komt dat trouwens precies, omdat ik last heb van mijn gehoor. Ik heb nog geen last gehad van Simon, die achter mij zit met de pauken. Dit gebouw is in principe tijdelijk. Als we hier weggaan, moet de nieuwe locatie wel héél goed zijn (in ieder geval beter dan deze locatie).”

Jan Steunebrink, fanfare

“De verhuizing was zeer goed voorbereid. Aan alle leden was vooraf goed duidelijk gemaakt over het hoe en wat. In het nieuwe gebouw zitten we veel dichter op elkaar en het klinkt anders. Het is even wennen, tijdens de pauze is het smûk in het koffiehokje. Een groot voordeel in vergelijking met het vorige gebouw is het parkeergemak. Voor de toekomst hoop ik op een ruim gebouw met een fijne klank, zo mogelijk centraal in Bolsward.”

Tsjikkelina Bijma, fanfare

Beheerscommissienieuws

Pagina 8

VerhuizingOp 28 november was het zover: de grote verhuizing! Sytze Bosma en Johan Schotanus hadden al heel veel voorbereidingen getroffen. Hierdoor verliep deze dag prima! Ook vanaf deze plek HULDE voor het vele werk!Nick IJssels heeft van de bar in het oude gebouw een tweetal prachtige nieuwe barmeubels gemaakt. Samen met de nieuwe barkrukken is dit een verzorgd en zeer werkbaar geheel geworden!Uiteindelijk hebben de uniformen van de malletband toch op de nieuwe locatie een plekje gekregen.Ook dank aan alle leden, die meegeholpen hebben met inpakken en verhuizen!

We zijn nu aan het wennen aan de nieuwe locatie. Het moet nog wat ‘eigen’ worden.Natuurlijk is het anders: het klaarzetten en opruimen neemt meer tijd in beslag en er is minder ruimte, dus alles moet weer netjes in de stellingen worden geplaatst. Bijkomend voordeel is wel dat het veel netter is. Op onze oude locatie werd er vaak iets ‘gewoon’ neergezet, zodat de gigantische berging aldaar evengoed nog te klein leek…Op dinsdag wordt er tapijt uitgerold, omdat de akoestiek te wensen overliet. Dit is een hele verbetering.

ConsumptiemuntjesDe vereniging heeft ingestemd met het gebruik van consumptiemuntjes in plaats van betaling met contant geld. Johan heeft voor een mooi ontwerp gezorgd.

Voordeel hiervan is dat er een eenheidsprijs wordt gehanteerd. Tevens is er geen contant geld meer in het gebouw nodig. Ieder kan contant of via overschrijving op de bankrekening muntjes aanschaffen. De barkeepers beheren dit: zij verzorgen de consumpties en nemen direct de muntjes in. Als iemand iets heeft te declareren gaat dit via onze penningmeester Rudi Sapulette, die de uitbetaling via de bank zal verzorgen.

Einde beheerscommissie?Dit is waarschijnlijk de laatste bijdrage van de beheerscommissie. Immers: het is nu niet meer nodig om de zaken rond het gebouw te beheren (kachels programmeren, wekelijkse schoonmaak, verhuur, et cetera). Reina IJpma, die voor ons de inkoop deed, heeft in november afscheid genomen omdat ze gaat emigreren. We hebben uiteraard deze vacature niet meer opgevuld. Ook vanaf deze plaats nog hartelijk dank voor al de zorg rond de inkoop!Op 23 december werd het opheffen van de beheerscommissie besproken in de vergadering van het A-bestuur.

Voorstel: instellen bardienstcommissieUiteraard blijven er wel enige werkzaamheden over, te weten:• Er moeten consumpties worden

ingekocht;• Zo nu en dan moeten de keuken en

ons magazijn (instrumentenberging) schoongemaakt worden. Dit moet ingeroosterd worden;

• Er is een rooster van barkeepers gemaakt: bij toerbeurt is er iemand verantwoordelijk voor de gang van zaken rond de koffiepauze en de nazit. Dit was al zo bij de fanfare. Bij de malletband is dit nu ook ingevoerd.

De opzet was om een bardienstcommissie in te stellen. Dit is inmiddels door het bestuur bekrachtigd.

Het voorstel is in onderstaand schema te zien.

We hopen dat dit goed gaat lopen en dat de hele vereniging op dezelfde manier omgaat met de consumpties!

Met een vriendelijke groet van de beheerscommissie

Pagina 9

Tijdens het afgelopen donateursconcert werden Rimmer Reitsma (70) en Willem Walinga (50) gehuldigd. Rimmer omdat hij zestig jaar muzikant is en Willem omdat hij veertig jaar muzikant is én vijfentwintig jaar lid is van Oranje. Een gesprek met twee bijzondere leden.

Willem vond het mooi om gehuldigd te worden, al is hij toch enigszins teleurgesteld: “Sytze benoemde wel dat ik veertig jaar muzikant ben, maar vergat dat ik óók vijfentwintig jaar lid was van Oranje.”Rimmer zag een huldiging tijdens het donateursconcert in eerste instantie niet zitten: “Ik heb al speldjes en oorkondes, dus het hoefde voor mij niet echt. Sytze heeft mijn vrouw en mij uiteindelijk omgepraat.”

InvesteringRimmer was tien jaar oud toen hij begon bij Crescendo in Heeg. De eerste muzieklessen kreeg hij van een

senior lid in een pakhuis van een winkel. Rimmer vertelt dat het vreemd was dat hij muziek als hobby ging beoefenen: “Niemand in mijn familiekring was muzikaal. Tevens hadden we het thuis niet heel breed en het was best duur om de muzieklessen te betalen. Ik weet nog goed dat we de contributie iedere week contant moesten betalen.”

Rimmer en zijn vrouw Grietje trouwden op 19 juni 1967. “Een korte tijd later haalde Siep Burghgraef mij op een maandagavond op en gingen we naar het Gereformeerd Centrum, waar Oranje repeteerde. We werkten allebei bij accountantskantoor De Boer en Siep wist dat ik bugel speelde. Ik ben begonnen op tweede bugel en ben later overgestapt naar eerste bugel”, vertelt Rimmer. “We hadden toen een prachtige bugelsectie met een mooie klank, die in de fanfarewereld bekend was.”

ToonladderToen de neven Dijkstra, die beide euphonium bespeelden, stopten bij

Oranje, is aan Rimmer gevraagd of hij wilde overstappen op euphonium. “Dat heb ik toen gedaan. Ik had in het begin moeite met de toonhoogte. Daarom speelde ik thuis veel toonladders om de tonen in het gehoor te krijgen. Na een poosje deed de mogelijkheid zich voor om een eigen instrument te kopen. De vader van vrienden van mij en mijn vrouw was overleden en bespeelde euphonium bij het Frysk Senioren Orkest. Ik heb zijn instrument overgekocht. Zijn familie vindt het nog steeds fijn dat ze mij zien spelen op het instrument van hun vader.”

AccordeonWillem heeft muziek leren spelen op blokfluit, tijdens de AMV-cursus. “Vlak daarna ben ik met slagwerklessen begonnen en toen ik een jaar of 13/14 was, heb ik ook nog accordeonlessen gevolgd. Mijn tante speelde accordeon en dat leek mij ook leuk. Na een jaar of zes ben ik daarmee gestopt. De accordeon heb ik nog steeds.”

“Het zegt genoeg dat we er nog steeds zijn”

> > >

“Het zegt genoeg dat we er nog steeds zijn” (vervolg)

Pagina 10

Naam: Willem Carel Walinga Geboortedatum: 9 juni 1965 Geboorteplaats: IJlst Lid van Oranje sinds: ergens voorjaar 1990 Getrouwd: 5 februari 1999 met Foekje Spijksma Kinderen: 2 dochters (Irene en Mirthe) Instrumenten: grote trom en marimba Functie bij Oranje: bestuurslid

‘Oranje-hart’Op zijn negende is Willem begonnen met trommellessen bij de lyraband van Animato in Winsum. “Ik heb de eerste acht jaar dieptrom gespeeld en ben toen overgestapt naar bassdrum.” Rond 1989 werd de lyraband omgesmeed tot een malletband, onder leiding van Wiebren Jorritsma. Hij was destijds eveneens dirigent van Euphonia Wommels. “Ik heb met Animato vaak meegedaan aan het concours in het park van Bolsward. Dat was altijd een leuke ervaring.” Willem is een tijdje gestopt bij Animato omdat hij in militaire dienst ging. Toen hij daarvan terugkwam, wilde hij graag iets anders: “Ik had jaren accordeon en blokfluit gespeeld, dus noten lezen kon ik wel. Bij Animato hadden ze alleen lyra’s, maar daar voelde ik niets voor. Ik wilde graag xylofoon of marimba bespelen.” De zus van Willem, Frederika Wolthuizen, speelde bij Oranje en zo is Willem een keer bij een repetitie geweest. Hij kreeg twee marsen, waaronder Oye mi canto, mee en een week later kende hij ze al. “Ja, toen lukte dat nog wel in een week! Ik ben meteen lid geworden. Ik heb een tijdje bij beide verenigingen gespeeld, maar ben bij Animato gestopt omdat ik merkte dat mijn hart meer bij Oranje lag.”

Willem is met Oranje een aantal keren naar het muziekfestival in Rastede geweest. “Dat was een mooie ervaring, met z’n allen in de bus. Ook zijn we wel naar het concours in Dokkum en naar bondsconcoursen geweest. We marcheerden dan altijd eerst in een soort vierkant en speelden daarna een stukje stilstaand, en dan maar hopen dat we meer dan tachtig punten zouden halen!”

BassdrumTot drie jaar geleden bespeelde Willem marimba bij de malletband. “Helaas stopte bassdrumspeler Hans Roskam en moest er een vervanger gezocht worden. Ik ben toen overgestapt en Jeffry Frikken heeft mijn plek op de marimba opgevuld. Ik moet zeggen dat ik wel meer een marimbaspeler dan een bassdrumspeler ben. Ik heb namelijk 22 jaar marimba gespeeld.” In de jaren bij Oranje heeft Willem meerdere keren dezelfde stukken gespeeld: “Ik speel nu zeker voor de vierde keer She’s not There.”

Hoe en waarom“Zolang ik bij Oranje speel, gaat het met ups en downs”, vertelt Rimmer. “Dat hangt ook af van hoe je in je vel zit en welke mensen er in het bestuur zitten.” Willem sluit zich aan bij Rimmer wat betreft de ups en downs, maar een echte negatieve ervaring heeft hij niet: “Dat komt denk ik omdat de malletband een heel hechte groep is.” Iets wat de fanfare lange tijd niet is geweest, meent Rimmer.

Knop omzettenOf Willem en Rimmer getwijfeld hebben om te stoppen? “Het zegt genoeg dat

we er nog steeds zijn”, vertellen ze. Rimmer: “Ik ging soms met tegenzin naar de repetities omdat ze niet leuk waren of omdat ik geen klik had met de dirigent. De stap voor mij om te stoppen is makkelijker omdat ik een eigen instrument heb en dus niet afhankelijk ben van de vereniging. Ik bleef uiteindelijk omdat ik het niet waard vond om te stoppen. Ik koos de weg van de minste weerstand, mede omdat ik erg veel voor de vereniging voel. Ook speelt mee dat mijn dochter Marja bij de fanfare speelt.”

Willem heeft nooit overwogen om te stoppen. “De malletband is zo’n hechte groep en daarnaast ben ik iemand die de figuurlijke knop zo om kan zetten. Nee, over stoppen heb ik nooit nagedacht.”

DoodmoeRimmer heeft een heleboel mooie dingen meegemaakt bij de vereniging, zoals de concerten en concoursen onder leiding van dirigent Gerrit Heeringa. “Ik kijk met plezier terug op het uitvoeren van De Fremersberg en Ouverture 1812. Heeringa was een heel goede dirigent, het was jammer dat hij naar de concurrent ging in Oudega W: fanfare EMM.” Het mooiste vindt Rimmer het met elkaar muziek maken. “Niveau doet er dan niet toe.”

Willem heeft meerdere mooie ervaringen: “De prestatie van het concours afgelopen juni was geweldig! Maar ook langer geleden, zoals het concours in Ter Apel. Daar hebben we marcherend en stilstaand heel goed gepresteerd.”

“Ik speel nu zeker voor de vierde keer She’s not There”

“We moesten de contributie iedere week contant betalen”

Naam: Rimmer Reitsma Geboortedatum: 5 november 1945 Geboorteplaats: Idzega Lid van Oranje sinds: juni 1967 Getrouwd: met Grietje Hoogterp Kinderen: Peter, Marja en Erik. Er zijn zeven kleinkinderen Instrumenten: nu euphonium, voorheen bugel Functies bij Oranje: vroeger secretaris, lid beheerscommissie en lid jubileumcommissie. Nu spelend lid, bibliothecaris van de fanfare en verzamelaar van het oud papier

MALLETBANDNIEUWS

Pagina 11

“Het zegt genoeg dat we er nog steeds zijn” (vervolg)Het mooiste optreden vindt Willem de allegorische optocht in Sint Nicolaasga. “Na afloop ben je doodmoe, maar het geeft altijd heel veel voldoening.”

Verkeerde voetEen dieptepunt vindt Rimmer het overlijden van oud-Oranjeleden: “Zulke momenten blijven je altijd bij en dat grijpt je heel erg aan.” Willem heeft een meer persoonlijk dieptepunt: “Zoals ik al zei waren we een keer op het concours in Ter Apel. Ik moest tijdens een muziekstuk een melodietje inzetten, maar deed dat op de verkeerde tel. Daardoor liep de hele malletband op de verkeerde voet. Een deel van de band corrigeerde, maar een ander deel deed dat niet: een dieptepunt van mijn carrière. Desondanks hebben we goed gepresteerd. Tijdens de terugreis konden we er gelukkig allemaal om lachen!”

Derde helftDe komende jaren verwachten Rimmer

en Willem lid te blijven. “Ik blijf zolang mijn gezondheid het toelaat. Als je ouder wordt, leef je steeds meer bij de dag. Misschien ben ik door beperkingen genoodzaakt in de toekomst te stoppen”, vertelt Rimmer.Willem verwacht ook de komende (tientallen) jaren lid te blijven van de vereniging. “Zolang de derde helft gezellig is, blijf ik, haha!”

Rimmer en Willem vinden dat het met Oranje weer ‘de goede kant opgaat’. “We hebben twee nieuwe dirigenten die goed bij elkaar passen. Tevens kunnen ze goed met de jeugd omgaan. De malletband is op dit moment echt bezig muziek te maken”, vertelt Willem.

AfsplitsingVoor de toekomst hoopt Rimmer > > >

“Het zegt genoeg dat we er nog steeds zijn” (vervolg)

Pagina 12

“Wees blij dat muziek je hobby is!”

“Meteen de eerste keer blies ze een noot!”

op voorspoed voor de vereniging. “Ik hoop dat we met alle geledingen vooruitgaan en dat we de vereniging verder uitbouwen. Ik realiseer me dat het een aantal jaren duurt voordat de fanfare in niveau zal stijgen. Dat heeft ook te maken met het oefenen van leden thuis.”

Willem hoopt dat we een ander gebouw krijgen. “Het hoeft niet een eigen gebouw te zijn, maar in ieder geval een accommodatie waar de hele vereniging terecht kan. Het voelt toch een beetje als afsplitsing nu de majorettes ergens anders trainen. Daarnaast hoop ik dat we meer dingen gezamenlijk doen.” Rimmer sluit zich daarbij aan: “Het leek vaak alsof we drie verenigingen waren, die te zelfstandig waren door de commissies.

Discipline“Wees blij dat muziek je hobby is! Daar kun je je in uitleven en het houdt je van de straat”, wil Rimmer de leden meegeven. “In muziek kun je je gevoel kwijt en het maken van muziek is uitermate geschikt ter ontspanning”, voegt Willem toe.

Willem vindt verder dat we tijdens straatoptredens gedisciplineerder moeten marcheren. “Daar moeten we ons goed laten zien!” Rimmer merkt op dat die discipline bij de fanfare hopeloos is. “De fanfareleden moeten begrijpen dat je niet steeds naar iedereen kunt zwaaien tijdens een optreden!”

Blauwe maandagNiet alleen Rimmer en Willem zelf zijn al jarenlang lid van Oranje. Hun kinderen zijn of waren ook lid van

Oranje. De dochters van Willem, Irene en Mirthe, zijn flink wat jaren lid geweest bij de majorettes. “Ze zijn gestopt omdat de trainingsavond verplaatst werd van

dinsdag naar vrijdag. Irene speelt nu bij de malletband. Ze had al ervaring met het bespelen van keyboard en piano en het leek haar leuk bij de malletband te spelen”, vertelt Willem.

“Al mijn kinderen hebben bij Oranje gespeeld”, vertelt Rimmer. “Mijn zoon Erik heeft een blauwe maandag slagwerkles gevolgd. Mijn andere zoon Peter heeft een tijd bugel gespeeld. Toen we beide bugel speelden, hebben we samen meerdere keren meegedaan aan het solistenconcours. En mijn dochter Marja bespeelt saxofoon. Haar zoon Stefan speelt bugel bij het jeugdorkest. Hij belt me weleens en dan speelt hij een stukje voor. Mijn jongste kleinkind, van mijn zoon Erik, is vier jaar. Laatst ging ze met pake naar de studeerkamer om op mijn euphonium te spelen. Meteen de eerste de beste keer blies ze een noot!”

Fanfarenieuws

Pagina 13

De fanfare kan terugkijken op een mooi donateursconcert. Dit concert was voor ons tevens het eerste optreden onder leiding van onze nieuwe dirigent Arjen Steur. We brachten een gevarieerd programma ten gehore, zowel als fanfare, als gezamenlijk met de malletband en de majorettes. Er speelde ook een koperkwintet van de fanfare samen met de malletband. Zij begeleidden het door Martijn Oostra gearrangeerde lied A Thousand Years. Dit lied werd gezongen door Yvonne Roskam. Ook het jeugdorkest gaf deze avond een super optreden. Al met al een zeer gevarieerde avond. Tijdens deze avond werden ook verschillende leden gehuldigd. Rimmer Reitsma omdat hij zestig jaar muzikant is en Willem Walinga omdat hij veertig jaar muzikant is. Oud-leden Rinze Leeverink, Sjoukje Zuur en Sjoerd van der Schaaf werden deze avond benoemd als ereleden van de vereniging. Sjoerd had voor de vereniging nog een verassing. Hij had de 23 koraalbewerkingen van Marten Conradi gedigitaliseerd en in boekjes ingebonden. Tijdens zijn huldiging bood hij dit de vereniging aan. Na afloop van het concert was er nog een gezellige nazit in de kantine.

Na het donateursconcert hadden we zaterdag 14 november de Sinterklaasintocht. Het ging dit jaar iets anders dan andere jaren. Hollandia begon de intocht en wij eindigden de intocht. Helaas had de Sint zelf niet helemaal in de gaten waar hij ging logeren en liepen wij zonder de Sint naar het Weeshuis...

Na dit optreden hadden we nog een paar repetities in het Oranjegebouw en toen brak de grote verhuizing aan. Veel leden waren al een aantal zaterdagen in touw geweest en met name de verhuiscommissie had al enorm veel werk verzet. Zaterdag 28 november was de grote

dag en werd alles naar de nieuwe locatie verhuisd. Tijdens de verhuizing was er voldoende koffie en thee en tussen de middag lekkere soep met broodjes.

Maandag 30 november hielden we onze eerste repetitie in het nieuwe gebouw. Ook hebben we er sindsdien een nieuw (bekend) lid bij. Roel Oosten is weer lid van de fanfare en speelt weer op zijn vertrouwde baritonsaxofoon. De saxofoonsectie is hiermee weer compleet en daar zijn we erg blij mee.

Rond Kerst hebben verschillende koperensembles binnen de fanfare diverse kerstoptredens verzorgd: tijdens Kerstavond speelden ensembles bij de Martinikerk en bij de Sint Franciscuskerk en op Eerste Kerstdag speelde een ensemble bij de Gasthuiskerk. Op zondag 27 december begeleidde de hele fanfare daar de kerkdienst. Maandag 28 december hadden we even vakantie en was er geen repetitie.

Namens de fanfare, Gretha

Pagina 14

“Je moet het niet allemaal in Nederland zoeken”

Sinds september speelt Yvonne Galama bij onze fanfare als ‘gastlid’, zoals ze door sommigen wordt genoemd. Waarom speelt ze bij Oranje, hoe is ze hier terechtgekomen en wat vindt ze van onze vereniging? Een gesprek met een ambitieuze muzikante.

Stel jezelf even voor?“Mijn naam is Yvonne Galama, ik ben zeventien jaar oud en ik woon in Tjerkwerd. Ik heb één broertje en twee zusjes. Na mijn geboorte, op 2 juli 1998, heb ik twee jaar in Bolsward gewoond. Daarna ben ik met mijn ouders naar onze huidige woonplaats Tjerkwerd verhuisd. Tot en met afgelopen zomervakantie volgde ik de havo op het Marne College. Ik werk bij Arjen Steur en Akkelien Reitsma als huisvrouw. Ik doe de was, maak het huis schoon en ruim alle rommel op. Verder werk ik op de kaas- en vleeswarenafdeling bij Poiesz in Bolsward. Mijn hobby’s zijn muziek, koken en op stap gaan. Ook spreek ik regelmatig met vriendinnen af. Ik kan niet stilzitten eigenlijk, dus ik zoek

altijd iets om te doen. Aan sporten doe ik niet, ik zie muziek maken als sport.”

Welke instrumenten bespeel je, en waarom?“In augustus 2007 heb ik een proefles op bugel gevolgd. Ik wilde eigenlijk liever op trompet, maar omdat er behoefte was aan bugels, ben ik bugel gaan proberen. De proefles vond ik zo leuk dat ik ben begonnen met lessen bij Andries Kramer. Met hem heb ik mijn A-, B-, C- en D-diploma behaald. Na mijn B-examen wilde ik stoppen met muzieklessen. Het was niet zo leuk meer en vriendinnen van mij wilden ook stoppen. Uiteindelijk ben ik toch doorgegaan. Na mijn D-diploma bedacht ik om een studie te willen volgen in de muziek. Ter voorbereiding daarop heb ik, toen ik in havo-5 zat, een jaar bugelles gehad van Mariska Postma. Vorig jaar heb ik ook nog een jaar pianoles gehad, maar dat was bepaald geen succes. Maar wie weet, ooit…”

Kun je iets vertellen over de opleiding die je volgt?“In juni 2015 ben ik toegelaten tot de opleidingen Docent muziek en

Klassiek trompet aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen. Ik koos voor Klassiek trompet omdat je bugel niet als hoofdvak kunt kiezen (en daar dus geen studie in kunt volgen). De reden waarom ik voor twee opleidingen koos, is omdat ik nog niet goed wist wat ik wilde studeren. Ik speel sinds september, naast bugel, ook trompet omdat ik voor de opleiding moest overstappen.

Ik heb tijdens de vooropleiding uiteindelijk toch voor de opleiding Klassiek trompet gekozen, en niet voor Docent muziek. Mijn docent is Bob Koertshuis. Per week heb ik één uur trompetles. Verder heb ik twee uur per week koor, waarbij we met een grote groep zingen. Ook volg ik het vak OMV, wat bestaat uit theorieles. Naast de vakken hebben we ook projectweken, masterclasses en voorspeelmomenten. Die laatsten helpen heel goed om te leren je zenuwen te beheersen en om podiumervaring op te doen.

Ik volg op dit moment nog niet de hoofdopleiding, maar de vooropleiding. Die duurt één jaar en bereidt je voor op de hoofdopleiding. Het is een hbo-studie van vier jaar, die inclusief de vooropleiding dus vijf jaar duurt. Het is niet verplicht om de vooropleiding te volgen, maar omdat ik altijd bugel heb gespeeld en moest overstappen naar trompet, adviseerde de toelatingscommissie mij om eerst de vooropleiding te volgen. Ook was mijn theoriekennis niet op het gewenste niveau.

Per dag moet ik eigenlijk drie uur studeren. Dat lukt nu niet altijd goed omdat ik het druk heb met werk en met de korpsen waarbij ik speel. Studeren is voor mij trouwens een synoniem voor trompet spelen. Tijdens het spelen probeer ik het maximale uit mezelf te halen. Ik hoef meestal maar twee dagen naar school, dus ik heb in principe veel

Yvonne Galama (links) samen met haar zusje Femke.

tijd om te studeren. Soms maakt mijn werk het lastig om er genoeg tijd voor vrij te maken.”

Waarom heb je voor het conservatorium gekozen?“Ik wilde iets met lesgeven doen en ik vind muziek erg leuk. Ik wil graag leren om iets op anderen over te brengen. Verder vind ik spelen heel erg leuk!”

Hoe zie je je toekomst?“Als ik afgestudeerd ben, hopelijk over vijf jaar, zou ik les willen geven, in een symfonieorkest willen spelen en concerten willen geven in binnen- en buitenland. Je moet het niet allemaal in Nederland zoeken, maar ook verder kijken dan dat. Ik zou graag concerten willen geven in het buitenland.

Mensen zeggen vaak dat er geen baan in de muziek is, maar het gaat mij niet per se om baanzekerheid. Ik ben niet bang om geen geld te verdienen, ik weet gewoon nog niet hoe ik mijn geld ga verdienen. Friezen zeggen weleens it rint sa’t it rint, en zo is het. Een schnabbeltje is natuurlijk ook mooi meegenomen!

Het lijkt me leuk in de toekomst bij Oranje les te geven. Ik wil kinderen graag iets bijbrengen en ze opleiden voor het jeugdkorps en daarna voor de fanfare.”

Ben je lid van andere verenigingen?“Sinds 2009 ben ik lid van Eensgezindheid in Tjerkwerd. De fanfare staat onder leiding van Jeanette Valkema en speelt in de vierde divisie. Ik ben op derde bugel begonnen. Na een aantal jaar ben ik naar de tweede bugel gegaan en sinds een tijdje speel ik nu de solobugel.Verder ben ik sinds 2012 lid van fanfare Eendracht Maakt Macht uit Oudega W. De fanfare komt uit in de eerste divisie en staat onder leiding van Piet Groeneveld. In het begin vond ik het

Pagina 15

“Je moet het niet allemaal in Nederland zoeken” (vervolg)allemaal best lastig om op het hoge niveau te spelen, maar na verloop van tijd groeide ik daarin. Nadat ik ook daar derde en tweede bugel heb gespeeld, speel ik nu eerste bugel.En sinds 2015 speel ik als gastlid bij Oranje. Op dit moment is Oranje het enige orkest waar ik trompet speel. Zo kan ik ervaring opdoen voor de opleiding aan het conservatorium. Ik speel samen met Lieuwe Gietema eerste trompet.”

Wat is de reden dat je bij Oranje speelt?“Dat is omdat ik bij Eensgezindheid en EMM niet op trompet kan, omdat ze me daar graag op bugel willen houden. Ik vind het daarom des te leuker om bij een orkest op trompet te spelen, wat ik op dit moment dus alleen bij Oranje doe. Daartegenover staat wel dat ik drie avonden (maandag, woensdag en donderdag) per week repetitie heb. In combinatie met concerten is dat soms wel erg druk.”

Waarom heb je gekozen voor Oranje en niet voor een andere vereniging?“Ik wilde misschien lid worden bij een brassband (De Bazuin in Oenkerk), maar dat kon ik niet regelen omdat ik nog geen rijbewijs heb en er niemand uit de buurt was met wie ik mee zou kunnen rijden. Ik sluit het echter niet uit om eens bij een brassband te gaan spelen. De reden waarom ik voor Oranje koos is omdat Arjen Steur er wel een eerste trompet bij wilde. En Bolsward is ook nog eens dichtbij, ideaal dus! Overigens zou ik bij een brassband cornet moeten bespelen, en om nou meteen drie instrumenten te bespelen is misschien wel wat veel van het goede.”

Hoe lang denk je bij Oranje te blijven?“Weet ik niet zo goed. Het hangt ervan af hoe druk ik het volgend jaar heb met mijn studie en of ik op kamers ga of niet. Ik blijf sowieso tot en met de zomervakantie. Ik bekijk het gewoon per jaar en dan zie ik het wel. Zolang ik er wat van leer, blijf ik denk ik nog wel even.”

Wat vind je van je tijd bij Oranje tot nu toe?“Heel erg gezellig, er heerst een leuke sfeer bij Oranje. Ik leer veel van het spelen bij Oranje. Ik vond het erg leuk dat ook ik als gastlid een handdoekje met mijn naam kreeg. Ik vind Oranje een leuke club die vooruit wil. De dirigent is enthousiast, maar soms wel druk. Ik let zelf niet altijd goed op omdat ik dan met mijn sectiegenoten aan het praten ben. Multitasken is dus niet echt mijn ding, ondanks dat ik een vrouw ben.”

Wat vind je het leukste aan Oranje?“De nazit, haha! De repetities zijn leuk en leerzaam, maar soms moeten we heel lang wachten omdat we rust hebben of omdat er afgeslagen wordt. Daartegenover staat wel dat we leuke stukken spelen. Ook het donateursconcert vond ik erg leuk, maar mocht wel wat korter. Het voorlezen van een gedicht vóór de repetitie door de voorzitter heb ik nog nooit bij een vereniging meegemaakt, maar dat heeft wel wat. Elke vereniging heeft zo haar eigen gewoontes.”

Wat vind je minder leuk aan Oranje?“Weet ik niet zo goed eigenlijk… Als ik iets moet noemen is het dat we tijdens de repetitie soms een tijdje niet hoeven te spelen, maar dat is trouwens niet alleen bij Oranje zo. Ook is het nieuw en apart om op maandagavond te repeteren, maar daar moet ik gewoon even aan wennen.”

“Eigenlijk moet ik drie uur per dag studeren”

Pagina 16

Malletbandnieuws

We kijken terug op een zeer geslaagd donateursconcert. Tijdens het concert is ons lid Willem Walinga gehuldigd voor het feit dat hij én veertig jaar muzikant is én vijfentwintig jaar lid is van Oranje. Voor onze nieuwe dirigent Roel Jan Jongsma was dit het eerste concert wat hij mocht dirigeren.De afgelopen periode zijn we flink aan de slag geweest met onze voorbereidingen voor de Nederlandse Kampioenschappen voor slagwerkensembles die op 30 januari in Assen hebben plaatsgevonden.

We startten het nieuwe jaar met een studiedag op zaterdag 2 januari met aansluitend een etentje bij het Chinese restaurant Wok Bolsward.

Ter voorbereiding op de NK hadden we een try-outconcert op donderdag 28 januari in Ommen in samenwerking met de malletband van Soli Deo Gloria Ommen, waar Roel Jan ook dirigent is.

Ons programma voor de Nederlande Kampioenschappen in Assen bestond uit de muziekwerken: Songs for an

Ancient Soul, Another Dimension, You’re so cool en Nemesis. Een programma van ongeveer 25 minuten met veel variatie.

In verband met het stoppen van Reina en Reinoud IJpma hadden we tijdens de NK hulp van Francisca de Vries. Francisca is lid bij de malletband van Harmonie Weidum en speelde de partijen die Reina IJpma eerder speelde.

Francisca de Vries.

Pagina 17

MajorettenieuwsDonateursconcertDit werd op zaterdag 7 november gehouden in sporthal De Middelzee te Bolsward.Alle meiden hebben hiervoor hard getraind onder leiding van Rianna en Sylvia, om op de avond zelf wat moois te laten zien. ‘s Ochtends nog even de generale repetitie en ’s avonds de uitvoering. Elke groep liet de show zien die ze het afgelopen seizoen op concoursen ook hebben laten zien. Daarnaast waren er nog andere speciale dingen ingestudeerd. Degene die is geweest, kan zich dit vast nog wel herinneren. Te denken valt aan Y.M.C.A.

Intocht SinterklaasDit feest was op zaterdag 14 november. Voor de kinderen altijd een heel bijzonder, maar ook spannend moment. Altijd maar weer afwachten wat de Zwarte Pieten gaan doen tijdens het straatoptreden. Gelukkig is alles goed gekomen.

Zwarte Piet op bezoekVrijdag 27 november werd er op de deur geklopt tijdens de training. Wie zou dat zijn? De meiden van het C-team wisten het meteen. Zwarte Piet! Wat fijn dat Zwarte Piet nog even tijd voor de majorettes had. Daar waren we erg blij mee. Gelukkig hadden juf Lyanna en juf Rianna nog even met Zwarte Piet gebeld om het nieuwe adres door te geven. Want anders stond hij op de Grote Dijlakker. Gelukkig is het adres goed aangekomen. De meiden hebben genoten. Alle groepen hadden nog een mooie sinterklaasdans ingestudeerd. De majorettes kregen lekkere pepernoten, ze hebben gesmuld! Tot volgend jaar Zwarte Piet, dan zingen we weer een mooi lied!

Nieuw seizoen op nieuwe locatieVoor de majorettes is een nieuw seizoen aangebroken. Dat betekent een nieuwe groepsindeling en nieuwe

shows aanleren, welke door Rianna en Lyanna zijn gemaakt. Er wordt dus hard getraind om dit seizoen weer wat moois te laten zien op de concoursen.Naast de nieuwe shows hebben de majorettes ook een nieuwe locatie. De sporthal van de Sint Maartenschool wordt vrijdags gehuurd. Wat trainingen betreft is dit een mooie locatie. Ruimte en hoogte is toch wel wenselijk ten aanzien van het groepsgebeuren en de batontechnieken.

Groeten namens de oudercommissie

Pagina 18

Tijdens het donateursconcert heeft Albert de Boer (lid van muziekvereniging Harmonie Weidum en tevens hobbyfotograaf) zijn uiterste best gedaan om een flink aantal mooie foto’s van onze muziekvereniging te maken. En dat is volgens ons goed gelukt! Hieronder een greep uit de foto’s die hij tijdens de avond heeft gemaakt.

Pagina 19

Pagina 20

“We hebben er geen moment over getwijfeld”Familie IJpma is begin dit jaar verhuisd naar Oostenrijk. Vier van de gezinsleden zijn een aantal jaren lid geweest van Oranje en de vijfde was een tijdje ‘vaste hulp’. Waarom emigreert het gezin naar Oostenrijk, wat verwachten ze ervan en komen ze misschien weer terug naar Nederland? Een interview met het hele gezin.

Stel jullie even voor?“Familie IJpma, bestaande uit: Sjoerd (45), Reina (38), Reinoud (13), Wouter (11) en Liesbeth (9).”

Jullie gaan emigreren naar Oostenrijk, wat houdt dat precies in?“We gaan voor in ieder geval drie jaar naar Klagenfurt verhuizen, officieel heet dat emigreren. De eerste drie maanden in een vakantiewoning, zodat we in die tijd ons eigen plekje kunnen uitzoeken.”

Wat gaf de uiteindelijke doorslag om te besluiten naar Klagenfurt te verhuizen?“Sjoerd werkt bij Philips in Drachten als engineer en daar werd de vraag neergelegd wie belangstelling had voor een baan als engineer bij Philips in Klagenfurt. Het is altijd al een droom geweest van Sjoerd om in het buitenland te gaan werken. Sjoerd kwam thuis met dit voorstel en had in de auto al een heel praatje bedacht om Reina om te praten, maar die reageerde meteen positief en zei dat Sjoerd het moest doen. Daarna eerst nog met de kinderen overlegd. De enige die nee zei was Liesbeth. Na een paar dagen denken de stoute schoenen aangetrokken en gesolliciteerd.”

Hoe moeilijk was het om dat besluit te nemen?“Uiteindelijk niet. We hebben er geen moment over getwijfeld. Door op internet te zoeken waar het precies ligt en uit te leggen wat het volgens ons

inhield, ging Liesbeth ook in alles rustig mee. Toen eenmaal het besluit genomen was om te solliciteren was Liesbeth het meest fanatiek om Duits te leren. Het heeft wel een hele tijd geduurd voordat we definitief wisten dat Sjoerd de baan had gekregen, want er waren in totaal acht sollicitanten. Zes daarvan komen uit Oostenrijk en daarnaast was er nog een collega uit Drachten die ook gesolliciteerd had.De onzekerheid leverde voor eenieder wel veel spanning op. Toen eenmaal het bericht kwam, viel er een last van onze schouders en konden we alles gaan regelen en het nieuws aan familie en vrienden gaan vertellen.”

Hoe zien jullie plannen voor de tijd in Oostenrijk eruit?“Onze prioriteit ligt eerst op het vinden van een goede school voor de kinderen en op het onder de knie krijgen van de taal. Daarnaast heeft het zoeken naar een woning ook prioriteit. De eerste maanden zijn we nog vooral bezig met het regelen van van alles en met het beseffen dat we daar zijn. We hebben een tip gekregen om niet te vergeten Liesbeth IJpma.

Reinoud IJpma.

te genieten. Het is voor velen een vakantieplek. Het eerste jaar zal de doorslag moeten geven.”

Wat verwachten jullie van de tijd in ‘het Alpenland’?“We hopen dat Sjoerds droom uitkomt en dat hij kan doen wat hij voor ogen heeft bij deze baan. Maar vooral hopen we dat de wij en de kinderen hun draai vinden. We hebben gemerkt dat het voor velen een droom is om te emigreren, maar de stap niet zetten. Wij doen dat wel en hopen een mooie en leerzame periode mee te maken en er een nieuw thuis te vinden. We gaan nu in de omgeving van de werkplek van Sjoerd wonen, waardoor we dicht bij Wenen en Venetië zijn. Daar hebben we altijd al eens willen kijken.”

Blijven jullie Oranje volgen?“Dat is wel de bedoeling, maar door al het geregel zal dat niet onze prioriteit hebben. J Ook hopen wij dat jullie ons op de hoogte houden. We wensen de malletband veel succes met de Nederlandse Kampioenschappen. We horen graag hoe het gegaan is.”

Wat zijn jullie mooiste herinneringen aan Oranje?Reina: “De deelname aan het afgelopen concours met het mooie resultaat.

Pagina 21

“We hebben er geen moment over getwijfeld” (vervolg)

Locatie van Klagenfurt.

Helaas kan ik het niet afronden op de NK. De malletband is een hechte groep waar je als niet-Bolswarder fijn in opgenomen wordt. Ook onze reis naar Noorwegen met de majorettes naar de Europese Kampioenschappen was een geweldige ervaring. Heel speciaal om dat samen met Liesbeth en de anderen mee te maken.Tot slot dat we echt mooie muziek hebben gemaakt met elkaar.”

Sjoerd: “Als man en heit van vier leden heb ik een aantal heel mooie herinneringen aan Oranje. Elke keer als ik ze alle vier op zag treden, was ik enorm trots. Het meest betrokken was ik bij het regelen van van alles om met de majorettes naar de EK in Noorwegen te gaan. Het is een machtig mooi beeld als je de meiden van Oranje in die grote hal hun Heksenshow ziet uitvoeren. De reis ernaartoe met mijn jongens was een ervaring om nooit te vergeten.

Ook kan ik genieten van de muziek van het podiumrepertoire. Als klap op de vuurpijl werd ik gevraagd om als bekkenist mee te spelen op straat. Het is geweldig om tijdens een counter je dochter even aan het lachen te maken en om Wouter en Reinoud te zien spelen en lopen.”

Wouter IJpma.

Reinoud: “Ik vond het studieweekend de leukste en mooiste herinnering. Ook de reis naar de EK van de majorettes met heit in de camper was een mooie belevenis.”

Wouter: “Ik vind de muziek het leukste. En ook de reis naar Noorwegen samen met heit en Reinoud in de camper was leuk.”

Bestaat de mogelijkheid dat jullie weer terugkomen naar Nederland? Zo ja, zouden jullie overwegen dan weer lid te worden van Oranje?“In principe is het contract voor drie jaar, maar dat kan ook langer worden. Sjoerd heeft geen baangarantie in Drachten, mocht ons avontuur niet slagen in

“Elke keer als ik ze alle vier op zag treden, was ik enorm trots”

Oostenrijk. Dus waar we dan terecht komen, weten we niet. Muziek blijft altijd een belangrijk onderdeel van ons leven. Man weiß nie.”

Wat hopen jullie dat de toekomst Oranje zal brengen?“We hopen dat Oranje een fijne plek heeft om te repeteren. Daarnaast dat de

leden er met z’n allen voor gaan en dat de vereniging mag groeien in het aantal leden.”

Wat willen jullie de leden van Oranje meegeven?“Kijk niet te ver vooruit, maar pak een kans als je die krijgt. Mocht dat dan niet naar verwachting gaan, dan heb je in ieder geval wel een supermooie ervaring beleefd en er veel van geleerd.”

Familie IJpma.

Pagina 22

“Ik bleek er nog aanleg voor te hebben ook”Omdat de majorettes uit een grote groep bestaan, is het instructieteam van de majorettes afgelopen najaar uitgebreid met Lyanna Oostra. Zij geeft samen met Rianna van der Goot les aan de majorettes. In een interview met de nieuwe trainster geeft ze onder andere antwoord op de vragen waarom ze majorette geworden is, wat ze leuk vindt aan het trainen van de majorettes en waarom ze bij Oranje lesgeeft.

Stel jezelf even voor?“Hoi, ik ben Lyanna Oostra. Ik ben 21 jaar en ik woon in Leeuwarden. Veel mensen zullen me misschien herkennen, omdat ik vroeger lid ben geweest van Oranje en ook een poosje les heb gegeven aan de opleidingsgroep. Ik ben op mijn vierde begonnen bij de majorettes van Oranje en heb diverse keren op het podium gestaan tijdens de Nederlandse Kampioenschappen, zowel met solo-onderdelen als in teamverband. Toen ik negentien was, ben ik gestopt en heb ik een jaar bij Release in Dokkum getraind, waar ik erg veel heb geleerd.”

Wat doe je in het dagelijks leven?“Doordeweeks ga ik naar school en werk ik. Ik volg de opleiding tot docent Nederlands aan NHL Hogeschool in Leeuwarden. Omdat ik Nederlands studeer, geef ik doordeweeks ook les op NHL Hogeschool. Ik geef drie keer in de week spellingcursus aan andere studenten/docenten, wat ik met erg veel plezier doe. Daarnaast werk ik op maandag- en donderdagavond op de

“Al met al ben ik dus best druk met allerlei dingen”

sportschool als groepslesinstructrice: ik geef zumba, body balance, body pump, crossfit en circuittraining. Op vrijdagmiddag en -avond geef ik les bij Oranje Bolsward. Al met al ben ik dus best druk met allerlei dingen. In mijn vrije tijd kijk ik graag series of films met mijn vriend Roel of spreek ik af met m’n vriendinnen om iets gezelligs te doen.”

Waarom ben je majorette geworden?“Ik ben vroeger met majorette begonnen toen ik vier jaar oud was. Ik denk omdat

ik het leuk vond dat je dan op straat mocht optreden, maar de precieze reden kan ik me niet herinneren. Mijn moeder zat toen (nu weer) bij de malletband en met haar ben ik eens bij een les gaan kijken. Ik was meteen enthousiast en werd lid. Ik bleek er nog aanleg voor te hebben ook, dus dat was mooi meegenomen. Majorette is eigenlijk niet meer het goede woord, je bent tegenwoordig twirlster. Majorette ben je als je op straat optreedt, maar als je aan wedstrijden mee doet, ben je aan het twirlen, dus een twirlster. Het

“Ik bleek er nog aanleg voor te hebben ook” (vervolg)

Pagina 23

“Als de meiden het goed doen en kunnen en er enthousiast van worden, is je doel bereikt”

verschil is dat bij het twirlen moeilijkere technieken worden gebruikt en dat er veel meer dans en lenigheid in je routine wordt verwerkt. Bij majorette ligt het niveau over het algemeen veel lager.”

Waarom heb je ervoor gekozen majorettetrainster te worden?“Toen ik zelf nog op majorette zat, was ik gevraagd om te helpen bij de opleidingsgroep. Dit vond ik zo ontzettend leuk, dat ik later assistent werd bij de C’s en zo ben ik er eigenlijk ingerold. Toen Rianna me vroeg of ik samen met haar de trainingen wilde gaan geven, heb ik daar ook niet lang over nagedacht. Lesgeven aan kinderen is het leukste om te doen, daarom volg ik ook een lerarenopleiding. Twirlen zit in mijn bloed, dus een combinatie van die twee is perfect.”

Kun je iets vertellen over de opleiding?“Ik heb fase 1, 2 en 3 gevolgd toen ik zelf nog twirlde. Tijdens fase 1 leer je alle basistechnieken van dans en twirl en weet je ook hoe je die uit moet leggen. Tijdens fase 2 leer je iets moeilijkere technieken en tijdens fase 3 weer moeilijkere. Daarnaast ben ik zelf zo’n zestien jaar actief geweest als twirlster tijdens wedstrijden en Nederlandse Kampioenschappen, dus ik heb een bult ervaring die ik op de meiden kan overbrengen.”

Wat fascineert je aan je vak als trainster?“Het aanleren van nieuwe dingen vind ik een van de mooiste dingen. Als de meiden erg veel moeite hebben met een nieuwe techniek en ze thuis en tijdens de les keihard trainen, is het zo mooi dat het ze uiteindelijk lukt en dat ze de techniek onder de knie hebben. Ook als we met de nieuwe routines bezig zijn en een stukje van de show gaat heel goed, is dat geweldig om te zien. Als trainster moet je veel coachen en de meiden tot

“Ik hoop dat we ons plaatsen voor de Nederlandse Kampioenschappen en ik hoop dat we het niveau omhoog tillen en in een hogere categorie uitkomen”

het uiterste drijven. Soms ben je veel tijd kwijt aan een stukje in de routine of een nieuwe techniek. Als de meiden het stukje goed doen en kunnen en vooral er zelf enthousiast van worden, is je doel bereikt en doet het er niet toe dat het misschien iets langer duurde dan je had bedacht.”

Bij welke andere verenigingen geef je op dit moment les, en kun je iets over die verenigingen vertellen?“Nee, want ik geef alleen les bij Oranje Bolsward.”

Bij welke verenigingen heb je in het verleden lesgegeven, en waarom ben je daar gestopt?“Ik heb een paar jaar geleden ook lesgegeven bij Oranje. Ik ben daar toen mee gestopt omdat ik het doordeweeks vrij druk had en het lesgeven niet kon combineren met mijn andere dagelijkse activiteiten.”

Ben je actief als majorette bij een vereniging?“Ik heb in januari 2015 nog meegedaan aan de Nederlandse Kampioenschappen toen ik nog bij Release Dokkum zat. Daarna ben ik definitief gestopt. Ik mis het meedoen aan de wedstrijden wel erg. Als ik bij een wedstrijd kijk, kriebelt het toch wel om weer mee te doen.”

Wat is de reden dat je bij Oranje wilt lesgeven?“Ik ben zelf zo ontzettend lang lid geweest van Oranje, dat het voelt als mijn eigen clubje. De meeste leden ken ik nog van vroeger, dus dat geeft een vertrouwd gevoel.”

Wat hoop je in de (nabije) toekomst met de majorettes van Oranje te bereiken?“Ik hoop dat we mooie resultaten behalen komend wedstrijdseizoen en dat we ons plaatsen voor de Nederlandse Kampioenschappen.

Ook hoop ik dat we het niveau wat omhoog kunnen tillen en dat we in een hogere categorie uit kunnen komen, maar dat is een meerjarenplan: dat lukt nooit in een jaar tijd.

Verder hoop ik dat de meiden met veel plezier naar de trainingen blijven komen en dat ik nog heel lang trainster mag zijn.”

Wat wil je de majorettes van Oranje meegeven?“Jullie zijn toppers en we gaan er een topseizoen van maken! Blijf lekker oefenen als iets niet lukt, laat je hoofdje niet hangen en blijf altijd lachen. Jullie doen het hartstikke goed en ik ben trots op hoe jullie het doen tijdens de lessen!”

Leerlingnieuws

Pagina 24

MalletbandleerlingenNa een geslaagd donateursconcert hebben we binnen de jeugdslagwerkgroep afscheid moeten nemen van Wouter IJpma en Reinoud IJpma (die ons versterkten). Gelukkig is Mart van der Wagen na de vakantie als nieuw lid binnen de groep mee gaan spelen.

We zijn alweer los met nieuwe muziek van Pirates of the Caribbean. Dankzij de uitbreiding van het instrumentarium van de malletband kan de jeugdslagwerkgroep hier ook gebruikt van maken. Alle jeugdleden spelen nu ook op melodische instrumenten (pauken, vibrafoon, buisklokken, marimba, xylofoon, etc.). Komend voorjaar hopen we een mooie gelegenheid te vinden om onze stukken te spelen voor publiek. Tot die tijd oefenen we stevig verder om samen mooie muziek te maken.

FanfareleerlingenDe blaasleerlingen van Oranje zijn sinds september een nieuwe weg ingeslagen. De nieuwe docenten zijn Marrich Noordmans en Harm Bosma. Marrich geeft les aan de saxofoons. Harm is van origine een waldhoornblazer, hij geeft les aan de overige leerlingen en is tevens de dirigent van het jeugdorkest.

Afgelopen donateursconcert straalde het enthousiasme van het jeugdorkest en Harm af! Juist dat enthousiasme en de motivatie is van groot belang om de jeugd verbonden te houden met de muziek. De blaasleerlingen hebben het nieuwe gebouw muzikaal ingewijd met een kerstconcertje op 15 december. Ouders, broers, zussen, opa’s en oma’s en andere geïnteresseerden van de leerlingen kwamen luisteren. Naast een

aantal tuttistukken kwamen ook alle leerlingen aan bod in duo’s en trio’s waarin het kerstthema centraal stond.

Verder heeft het jeugdorkest meegedaan aan het jeugdkorpsen-festival op 23 januari in Oppenhuizen en ook hebben een heleboel blaas-leerlingen meegedaan aan het solisten-concours van Femuza op 13 februari. De stijgende lijn is ingezet. Op naar een mooi, muzikaal 2016!

Pagina 25

“Er gaat geen maandag voorbij dat ik niet even aan Oranje denk”Sjoerd van der Schaaf (57), Sjoukje Zuur (69) en Rinze Leeverink (66) zijn in de afgelopen tijd gestopt bij Oranje. Tijdens het afgelopen donateursconcert zijn ze benoemd tot erelid. Een gesprek met deze bijzondere oud-leden.

Allen zijn ze blij met hun erelidmaatschap, al voelt het toch niet helemaal goed: “Er zijn een hele tijd geen ereleden benoemd, ik hoop dat er een inhaalslag gemaakt gaat worden”, zegt Rinze. “Ik trof Yeb Dijkstra tijdens het donateursconcert. Hij is géén erelid, maar ik wel. Dat terwijl ik me niet méér of beter voel dan Yeb. Dat is best ongemakkelijk. Ik dacht zelf altijd dat je jaren in het bestuur moest zitten om erelid te worden, wat ik nooit gedaan heb. Het is trouwens wel goede reclame voor de vereniging om ereleden te ‘hebben’.” “Ik heb als voorzitter nooit ereleden benoemd, dan bezeer je altijd mensen”, zegt Sjoerd. “In het verleden zijn er ook mensen geweest die zich heel verdienstelijk hebben gemaakt, maar nooit beloond zijn.” Sjoukje was lichtelijk verbaasd dat ze zich erelid mag noemen. “Als lid van een vereniging moet je je gewoon goed inzetten. Dat heb ik gedaan, maar ik dacht niet dat ik daarin bijzonder was. Overigens is destijds mijn 50-jarig muzikantschap vergeten, maar het erelidmaatschap maakte dat zeker goed!”

LadderToen Sjoerd twaalf jaar was, had hij buren die bij De Schutterij speelden. Van hen kreeg hij een klarinet, maar Sjoerd wilde graag trommelen. Zijn vader ging naar Max Wijnia en zo is Sjoerd op les gegaan bij Oranje. “Dat was in 1971. Ik kreeg les van Simon Leeverink, maar niet op trommel: we oefenden op de zijkant van een ladder. Ik ben in totaal 42 jaar lid geweest van Oranje”, vertelt Sjoerd. “In 1975 werd ik door Max gevraagd om slagwerker te worden bij de fanfare. Dat heb ik

een tijd gedaan, totdat er een vacature op besbas kwam. Ik ging lessen volgen voor bas en behaalde mijn A-diploma. Ik heb enige tijd bas gespeeld, maar toen Herman Lotstra stopte als bastrombonist, heb ik dat van hem overgenomen.”

MannenaangelegenheidVoor Sjoukje liep het allemaal wat lastiger. Vroeger was het niet vanzelfsprekend dat vrouwen bij de fanfare mochten. “Mijn vader en twee broers speelden bij de fanfare van De Bazuin in Berlikum. Vanaf mijn zesde speelde ik thuis op de bugel van mijn broer en in 1955 werd ik lid van de fanfare en kreeg ik een althoorn. Na mijn eerste repetitie werd er vergaderd over of er wel vrouwen bij de vereniging mochten. De conclusie was dat vrouwen niet lid mochten worden en dat ik mijn althoorn moest inleveren. Ik moest verschrikkelijk huilen. Mijn moeder zei dat ik dan maar accordeonlessen moest volgen. Na dat vier maanden gedaan te hebben zei mijn vader dat er toch vrouwen bij de fanfare mochten. Toen ben ik meteen bij de fanfare gaan spelen. De eerste vier à vijf jaar was ik de enige vrouw. Jaren later, in 1974, ben ik lid geworden van Oranje omdat ik naar Bolsward verhuisde. Bij Oranje wisten ze dat ik naar Bolsward was verhuisd en

een blaasinstrument bespeelde. Een bestuurslid kwam persoonlijk bij mij langs en vroeg of ik lid wilde worden. Ik heb ja gezegd en heb in totaal 38 jaar lang bij Oranje gespeeld”, zegt Sjoukje.

Naam: Sjoerd van der Schaaf Geboortedatum: 31 maart 1958 Geboorteplaats: Bolsward Lid van Oranje sinds: 1972 Getrouwd: 14 mei 1981 met Alie Stellingwerf Kinderen: Rianne (22) en Esther (20) Instrumenten: Bij de drumband kleine trom en later trio-trom, bij de fanfare begonnen op slagwerk, later besbas en als laatste bastrombone Functies bij Oranje: voorzitter showband (1980 - 1994), secretaris fanfarecommissie (± 3 jaar) en later als bestuurslid: algemeen adjunct showbandzaken (vanaf 1982), secretaris (± 5 jaar) en voorzitter (± 4 - 5 jaar)

“Ik dacht altijd dat je jaren in het bestuur moest zitten om erelid te worden”

Toonladdertjes“Mijn belangstelling voor muziek heb ik zolang ik me kan herinneren”, vertelt Rinze. “Toen ik vijf jaar oud was, bestond Bolsward vijfhonderd jaar. Daarom marcheerde De Schutterij door de stad. Toen werd ik al geraakt door de harmonieklank. Mijn broer Simon Leeverink ging slagwerklessen volgen bij Oranje en zo kwam ik met Oranje in aanraking. Ik mocht niet lid worden van mijn ouders omdat ik al orgelles volgde en omdat ze niet wilden dat school eronder zou lijden. Na een jaar of twee kreeg Simon een bugel, omdat Oranje graag wilde dat Simon een blaasinstrument ging bespelen. > > >

Pagina 26

“Er gaat geen maandag voorbij dat ik niet even aan Oranje denk” (vervolg)

Simon vond dat maar niks, maar ik wel: thuis toonladdertjes spelen op Simons bugel. Toen ik zestien jaar was, in 1966, zocht Oranje een paukenist. Simon vertelde dat aan mij en zei dat ik het wel kon proberen. Dat deed ik, maar al snel werd mij gevraagd of ik een blaasinstrument wilde bespelen. Dat werd toen de corhoorn. Twee jaar later ben ik trombonelessen gaan volgen en in het orkest trombone gaan spelen omdat daar behoefte aan was. Vervolgens ben ik er anderhalf jaar tussenuit geweest omdat ik in militaire dienst ging. Toen ik terugkwam was er behoefte aan waldhoorns en ben ik dat gaan spelen. Dat lag me waarschijnlijk niet, iets met de stemming denk ik. Mede daarom ben ik toen na ongeveer vier jaar bugel gaan spelen in het orkest.” Rinze woonde in een flat en kon thuis dus moeilijk oefenen. Dat deed hij daarom in zijn auto. “Rond 1990 ben ik besbas gaan spelen omdat er behoefte was aan een bas. Daar heb ik tijdens mijn muzikale carrière het langst op gespeeld. Op een gegeven moment werd het me te zwaar om met de besbas op straat te lopen. Ik had na

een optreden dan een aantal dagen last van mijn rug. Ik stelde voor om esbas te gaan spelen omdat die lichter is dan een besbas. Dat mocht, maar ook die bleek te zwaar te zijn. Daarom ben ik toen overgestapt op de bariton. Een jaar of vijf geleden ben ik teruggegaan naar trombone. Dit omdat er te veel baritons waren en omdat trombonist Cor Sikma stopte.” Tot slot is Rinze weer teruggegaan naar esbas, ditmaal op verzoek van Oranje. “Op straat heb ik dat niet meer gedaan, tijdens straatoptredens speelde ik dan trombone.” Rinze heeft bijna alle instrumenten bespeeld bij de fanfare: hij bespeelde achtereenvolgens pauken, corhoorn, trombone, waldhoorn, bugel, besbas, esbas, bariton, nogmaals trombone en als laatst weer esbas.

Vrije tijdSjoerd heeft tijdens zijn tijd bij Oranje één keer een solo gespeeld, en wel op xylofoon. “Nou, dat was één keer en nooit weer! Ik heb er nachten niet van geslapen. Tijdens de repetitie ging het aardig en ook tijdens het Koninginnedagconcert heb ik me er toen gelukkig aardig doorheen geslagen.”

Sjoerd heeft lange tijd een bestuursfunctie gehad bij Oranje. “Ik was vanaf mijn achttiende voorzitter van de showband en zat daarnaast in het A-bestuur. Ik denk weleens dat ik mijn kinderen niet eens groot heb zien worden omdat ik zo vaak van huis was.”

Rinze was in zijn vrije tijd vaak druk bezig met muziek. Zo componeerde hij verschillende marsen, waarvan The Royal Colour de meest recente is. “Mijn eerste mars die ik componeerde was The Painter. Dat was in 1985, toen we net in ons nieuwe gebouw zaten met de vereniging.” “Ik kan me je marsen nog goed herinneren”, zegt Sjoerd: “Je was geen makkelijke schrijver. Beginnen met één mol, wat dissonantie tussendoor, dan een trio met twee mollen en eindigen met drie.”

De drie ereleden denken nog vaak terug aan (hun tijd bij) Oranje. “Er gaat geen maandag voorbij dat ik niet even aan Oranje denk”, vertelt Rinze. “Muziek is er bij mij van jongs af aan met de paplepel ingegoten”, vertelt Sjoerd. “Ik heb het afgelopen jaar ook alle

Pagina 27

“Er gaat geen maandag voorbij dat ik niet even aan Oranje denk” (vervolg)maandagavonden teruggedacht aan de vereniging, maar dat kwam meer omdat ik alle kerstkoralen van Marten Conradi in Finale zette en ze digitaliseerde. Dat heb ik toch zwaar onderschat, ik dacht: dat doe ik wel even, maar dat viel dus tegen.”

NazitOranje was een onderdeel van het leven van de ereleden, zo vertellen ze. “Oranje is een drukke vereniging. Ik heb me niet te pletter geoefend, maar vooral met het besturen had ik het druk”, vertelt Sjoerd. Voor Sjoukje hoorde het er gewoon bij. “In het begin was ik heel fanatiek en wilden we met z’n allen heel goed presteren. Dat vond ik prachtig.” Voor Rinze spelen meerdere aspecten. “Er was bij Oranje meer muzikaliteit mogelijk dan bij andere korpsen. Toen ik uit Bolsward vertrok, stelde ik mezelf de vraag of ik bij Oranje wilde blijven spelen. De reden dat ik bij Oranje ben gebleven is omdat Oranje op straat te zien is. Straatoptredens vind ik geweldig! Ik wilde mezelf en de vereniging aan het publiek laten zien. Verder waren concoursen echt leuke uitjes. Het was altijd heel erg gezellig bij Oranje.” Die gezelligheid zag je volgens Sjoerd terug in het nazitten: “De nazit is een graadmeter voor de sfeer. Als er veel leden zijn die na de repetitie nog even blijven, is dat een goed teken.” “Ik bleef niet bij de nazit omdat ik buiten Bolsward woon”, legt Rinze uit. Sjoukje kan zich de nazit in het algemeen nog goed herinneren: “Tot diep in de nacht zaten we in het verenigingsgebouw. Twee uur thuis was geen uitzondering. Ook een keer heeft Goos Hoogeveen mij midden in de nacht achterop de fiets thuisgebracht.”

Nooit hebben ze getwijfeld om te stoppen met Oranje. “Toen ik van Bolsward naar Hindeloopen en later naar Deinum verhuisde, vroeg ik mezelf af of ik lid zou blijven. Er kwam ook een lid uit Groningen, dus ik dacht: als iemand uit Groningen kan komen voor De cactus uit het trouwboeket van Rinze en Willy.

de repetitie, dan ik natuurlijk zeker uit Hindeloopen en Deinum!”, vertelt Rinze.

“Er was bij Oranje meer muzikaliteit mogelijk dan bij andere korpsen”

CactusIn de jaren bij Oranje hebben de ereleden verschillende hoogtepunten meegemaakt. “Het mooiste vond ik dat we naar het Wereld Muziek Concours gingen in 1993. Slapen deden we daar niet!”, zegt Sjoukje. Voor Sjoerd zijn er duidelijk twee hoogtepunten: eerst het trouwen met Alie. “Op onze trouwerij speelde het dweilorkest, terwijl het daarvoor jaren niet gespeeld had. ’s Middags speelde de malletband en daarna vormden alle leden een erehaag voor ons. Mijn tweede hoogtepunt is dat we als gezin meeliepen tijdens de Heamieloptocht in 2012. Mijn dochters Rianne en Esther bij de majorettes, Alie bij de oud-majorettes en ik bij de fanfare. Ook de uitjes naar Terschelling en de deelnames aan de WMC’s waren geweldig om mee te maken. Verder ook dat we na de repetitie weleens naar een restaurant in Zurich gingen, daar schnitzels aten en ’s nachts half drie thuis kwamen.” “We gingen van hoogtepunt naar hoogtepunt”, zegt Rinze. “Ook voor mij was

de bruiloft van mijn vrouw Willy en mij in 1973 een hoogtepunt. Het hele korps kwam toen naar Hindeloopen en bracht een serenade. We kregen toen een bloemstuk. Daar zat onder andere een cactus in, en die hebben we nog steeds!”, vertelt Rinze trots. “Je kreeg een cactus?”, vraagt Sjoerd ironisch: “Het is toch niet normaal om een cactus als cadeau op een trouwerij te geven…” Ook het erelidmaatschap is voor zowel Sjoerd, Sjoukje als Rinze een hoogtepunt.

Dieptepunten weten de ereleden zich niet meteen te bedenken. Sjoerd herinnert zich als eerste iets: “Als we meededen aan een concours, > > >

Pagina 28

“Er gaat geen maandag voorbij dat ik niet even aan Oranje denk” (vervolg)

Naam: Rinze Leeverink Geboortedatum: 17 januari 1950 Geboorteplaats: Bolsward Lid van Oranje sinds: 1966 Getrouwd: 17 augustus 1973 met Willy Gerlsma Kinderen: zoon Otto Jan en schoondochter Ilonka Instrumenten: van pauken tot en met esbas (zie interview voor compleet overzicht) Functies bij Oranje: a. componist b. arrangeur c. lid muziekcommissie d. bijhouden plakboek e. begeleider bij samenzang

en voor ons idee verschrikkelijk goed gespeeld hadden, maar we uiteindelijk van de jury een tweede prijs kregen. Dat was een teleurstelling voor de tijd en energie die erin gestoken was.” Sjoukje weet zich geen dieptepunt te herinneren. Rinze: “Ik vind het jammer dat de muzikale kwaliteit van de fanfare de afgelopen jaren achteruit gegaan is. Verder vind ik het jammer dat ik genoodzaakt was om mijn lidmaatschap op te moeten zeggen. Daar heb ik best lang tegenaan gehikt.” “Bij dat laatste sluit ik me aan”, zegt Sjoukje.

StoppenVoor zowel Sjoerd, Sjoukje als Rinze was de beslissing om te stoppen heel erg moeilijk. “Ik heb simpelweg geen tijd meer voor Oranje”, zegt Sjoerd. “Maar je laat natuurlijk heel wat achter je, als je stopt en zo lang lid geweest bent. Ik viel overigens niet in een diep gat nadat ik stopte, dat was zomaar gevuld met allerlei andere bezigheden. Ik voelde op een gegeven moment dat het niet meer lukte om mijn werk met Oranje te combineren. Pas een half jaar later nam ik de definitieve beslissing om te stoppen. Je houdt in je achterhoofd dat de fanfare kleiner wordt als je stopt. Gelukkig werd Johan Schotanus lid en waren er twee leerlingen op trombone. Als er toen maar drie waren geweest, was ik er misschien nu nóg wel.” Voor

Sjoukje was Oranje een deel van haar leven: “Daar stop je niet zomaar mee. Door ziekte was ik al een tijdje niet meer actief als spelend lid. Voor mij was duidelijk dat ik het te druk had. Ik speel ook bij Harmonie 2002 in Mantgum, die op maandagmiddag repeteren. Het was duidelijk dat ik een van tweeën moest opzeggen. Omdat Oranje een drukke vereniging is, en omdat het me steeds slechter lukte om ’s avonds te repeteren, ben ik gestopt met Oranje. Dat vind ik verschrikkelijk jammer! Ik sluit me bij Sjoerd aan wat betreft het kleiner worden van de fanfare. Ik was jarenlang de enige hoorniste, wat niet leuk was. Gelukkig kwamen er meer hoorns en kon ik makkelijker stoppen. We hebben een mooie tijd gehad en kunnen terugkijken op een mooie carrière bij Oranje. We nemen met goed gevoel afscheid en blijven door ons erelidmaatschap betrokken bij de vereniging.” Rinze stopte door persoonlijke omstandigheden: “Mijn vrouw Willy heeft artrose en is beperkt in haar functioneren. Mede daardoor had ze een aantal jaren geleden al eens aan me gevraagd om het rustiger aan te gaan doen met mijn activiteiten op muzikaal gebied. Ook vindt ze het niet fijn om alleen thuis te zijn. We hebben toen afgesproken dat ik na mijn vijftig-jarig jubileum zou stoppen. Helaas is dat niet gelukt omdat we pake en beppe werden. Onze zoon en schoondochter

wonen in Sliedrecht, dus daar reizen we vaak naartoe. Daarom had ik niet meer genoeg tijd om te oefenen en heb ik besloten om eerder te stoppen. Dat ene jaar deed het hem ook niet meer.”

InspiratorBewondering is er voor een aantal mensen. Rinze heeft bewondering voor Marten Conradi. “Hij arrangeerde en componeerde muziek vóórdat ik dat ging doen. Maar ook heb ik bewondering voor oud-dirigent Gerrit Heeringa, die een zeer goede dirigent was. Verder heb ik bewondering voor Ruurd Dijkstra, die met zijn sopraansaxofoon vaak het hoogst aantal punten behaalde op de provinciale solistenconcoursen. Sjabbo Kooistra kan er trouwens ook wat van, hoor!” Sjoukje heeft bewondering voor alle bestuursleden. “Het bestuur verricht vele werkzaamheden. Daar ben ik wel achter gekomen toen ik in de fanfarecommissie zat. Veel mensen hebben geen idee wat een bestuur allemaal doet.” Max Wijnia was voor Sjoerd een grote inspirator. “Hij was heel erg gedreven en had altijd grootse en doldwaze ideeën.” “Hij heeft de drumband groot gemaakt”, voegt Rinze toe.

VerrastOver het donateursconcert spreken de ereleden heel positief. “De klank in de fanfare was goed, ondanks dat er geen baritonsaxofoon was en er maar twee bassen waren. De malletband heeft concertmatig heel mooi gespeeld”, zegt Sjoerd. Sjoukje vindt dat het jeugdkorps heel erg vooruit gegaan is. “In het verleden heb ik me soms flink

“Een gevoel van dankbaarheid overheerste”

Pagina 29

“Er gaat geen maandag voorbij dat ik niet even aan Oranje denk” (vervolg)

Naam: Sjoukje Zuur - de Vries Geboortedatum: 20 juni 1946 Geboorteplaats: Berlikum Lid van Oranje: van 1974 tot en met 1978 en van 1981 tot en met 2015 Getrouwd: 28 juni 1972 met Koos Zuur Kinderen: 2 kinderen Instrument: waldhoorn Functie bij Oranje: lid fanfarecommissie

geschaamd voor het jeugdkorps, dan was het niet om aan te horen. Nu was het fantastisch! Een flink verschil in vergelijking met de afgelopen jaren!” Het donateursconcert heeft Rinze geen moment verveeld. “Ik was aangenaam verrast wat betreft het jeugdkorps.”

Uit de verteDe ereleden hopen op bloei, groei en voorspoed voor Oranje. “Ik hoop dat er veel jeugd bij komt en dat die blijft, maar vooral dat ze goed begeleid worden. De aanwas van jeugd is het belangrijkste”, aldus Sjoukje. “Ik hoop dat Oranje nog lang iets mag betekenen voor de Bolswarder burgerij”, zegt Rinze. “Daarnaast hoop ik dat de C van C.M.V. niet vergeten wordt. Die staat de laatste tijd wat op de achtergrond. Ik heb het idee dat het koraal meer is om in te spelen, dan om de christelijke traditie voort te zetten.” De straatoptredens zijn volgens Sjoerd een ondergeschoven kindje. “Ik hoop dat dat verandert en dat we trots kunnen zijn op een grote vereniging die door de straten marcheert. Als het ploegje dat op straat

speelt steeds kleiner wordt, gaat dat je aan het hart. Ik vind het prachtig om te zien dat Oranje er vanuit de verte aankomt en een mooie mars speelt.”

DankbaarHet laatste concert: Sjoerd en Rinze wisten het van tevoren, Sjoukje wist dat niet. “Mijn laatste optreden was de Heamieloptocht in 2015. Ik dacht dat ik treurig zou zijn, maar een gevoel van dankbaarheid overheerste. Ik was dankbaar dat ik zo’n lange tijd voor publiek heb mogen spelen”, vertelt Rinze. “Mijn laatste optreden was de kerkdienst op Tweede Kerstdag in 2014”, zegt Sjoerd. “Na mijn laatste noot dacht ik: dit

was het dan, afgelopen. Het was goed om naar het einde toe te werken. Een gevoel van dankbaarheid overheerste.” Bij Sjoukje liep het allemaal anders. “Ik werd ziek en moest een keuze maken omdat ik meer rust nodig had. Maar ik was er al een tijdje uit en heb daardoor niet toegewerkt naar mijn laatste concert.” “Jij hebt je laatste noot nog niet geblazen!”, grapt Sjoerd. Sjoukje had het graag gedaan zoals Rinze en Sjoerd. “Maar dan was ik er nu nog geweest. Ik stopte met Oranje omdat ik moest doseren, maar zelf had ik die beslissing nog niet genomen.”

TerugkeerDe komende tijd lijkt het er niet op dat Sjoerd terug zal komen. “Zoals het er nu voor staat mag ik nog een jaar of tien bij Nestlé in Nunspeet werken, dus terugkomen zit er voorlopig niet in. Wanneer ik weer meer tijd krijg, zal ik zeker overwegen om weer muziek te gaan maken bij Oranje. Musiceren is voor mij een hobby voor de rest van het leven. Ik ben daarom ook blij dat ik nog zing bij Eljakim.”

Rinze heeft het belang van de vereniging altijd boven zijn eigen belang gesteld. Zijn advies: “Je moet het verenigingsbelang net zo hoog houden als je eigen belang.” Sjoerd: “Muziek is belangrijk in je leven. Wanneer muziek maken je hobby is, blijft het voor de rest van je leven een speciale plaats innemen. Dus koester het! Ik hoop dan ook dat jullie nog lang mogen en kunnen genieten van Oranje.”

Pagina 30

Oud papierAfgelopen periode hebben wij met diverse leden oud papier ingezameld. Het overzicht van de opbrengst van het oud papier in oktober staat hieronder aangegeven:

• Oktober 2015 12,000 ton € 614,56

Onze dank aan iedereen die zijn of haar bijdrage geleverd heeft voor dit resultaat.

Gemeente Súdwest FryslânDe inzameling van het oud papier door onze muziekvereniging zal ongewijzigd doorgaan, totdat er vanuit de gemeente Súdwest Fryslân wijzigingen worden doorgevoerd. Op dit moment is nog niet duidelijk wanneer eventuele wijzigingen doorgevoerd zullen worden door de gemeente. Wél heeft de gemeente een aanbesteding gehouden voor het verwerken van oud papier. Voor de komende jaren zal Waste Paper Trade uit Winschoten het ingezamelde papier verwerken. De vergoeding van opgehaald oud papier zal vanaf 1 januari 2016 circa € 10,87 per ton hoger liggen dan de huidige variabele prijs op basis van marktberichten betreffende oud papier. Ook de zogenaamde garantieprijs zal verhoogd worden naar € 82,90 per ton. Op dit moment is de markprijs hoger dan de garantieprijs.

Op elke derde zaterdag van de maand kan er oud papier worden gebracht bij de container op de Exmorraweg. De groep vrijwilligers haalt op deze derde zaterdag ook bij vele donateurs papier op.

Ophalen oud papier oude situatie 2015Elke donderdag- en vrijdagmorgen werd door Simon Leeverink en dhr. Boonstra van 10:00 tot 12:30 uur gereden om oud papier op te halen. Op donderdag reden ze beide een eigen route, op vrijdag reden ze gezamenlijk een route. De ‘klanten’ waren deels particulieren, deels zakelijke instellingen, bij wie ook veel papier ter plaatse nog ingepakt moest worden. Naast de wekelijkse inzameling op donderdag en vrijdag wordt ook op elke derde zaterdag van de maand van circa 9:30 tot 12:30 uur oud papier opgehaald. Enkele vrijwilligers rijden diverse routes met verschillende adressen door de hele stad. De ‘klanten’ op de derde zaterdag zijn voornamelijk donateurs en particulieren. In het verleden heeft Oranje het de klanten erg naar de zin gemaakt en veel werk uit handen genomen. De huidige opzet kan helaas zo niet doorgaan, gezien het aantal vrijwilligers en de benodigde inzet voor het ophalen van het oud papier. Simon Leeverink en dhr. Boonstra konden de inzameling van oud papier op donderdag en vrijdag op de oude wijze niet meer volhouden; aanpassen van de werkwijze was noodzakelijk. Het inzamelen van het oud papier verdient meer structuur: van de ‘klanten’ verwachten wij ingepakt oud papier in handzame dozen, zodat dit voor de vrijwilligers werkbaar blijft.

Ophalen oud papier nieuwe situatie 2016De inzameling van het oud papier op donderdagochtend is afgebouwd en afgeschaft. Op vrijdagochtend en -middag wordt wél oud papier opgehaald, met hulp van vier à vijf (jeugd)leden per vrijdag, zodat ook dit een efficiënte wijze van ophalen is.

Na inventarisatie van de beschikbaarheid van de leden is een rooster opgesteld. Op deze manier helpen beschikbare leden eens in de zoveel tijd bij het inzamelen van het oud papier en hoeven ze dus niet iedere week te helpen.

Diverse bedrijven hebben een schrijven van afzegging ontvangen voor het ophalen van oud papier door C.M.V. Oranje. De lijst met afzeggingen is aan SC Bolsward gegeven, ten behoeve van eventuele overname van deze adressen.

De wijzigingen zijn in goed overleg met Simon Leeverink besproken en uitgewerkt. De nieuwe wijze van het ophalen van het oud papier is ingegaan per 1 januari 2016.

Overzicht van de ophaaldata voor 2016:

• Zaterdag 16 januari;• Zaterdag 20 februari;• Zaterdag 19 maart;• Zaterdag 16 april;• Zaterdag 21 mei;• Zaterdag 18 juni;• Zaterdag 16 juli;In augustus geen oud papierinzameling i.v.m. zomervakantie!• Zaterdag 17 september;• Zaterdag 15 oktober;• Zaterdag 19 november;• Zaterdag 17 december.

Pagina 31

In deze rubriek stelt iedere editie een lid van de fanfare, malletband en majorettes zich voor. Deze keer is het de beurt aan: Sytze Bosma, Willem Walinga en Gea ten Pas.

Stel jezelf even voor?“Mijn naam is Sytze Bosma. Ik ben getrouwd met Froukje Bosma - van der Schaaf en we wonen alweer bijna zeven jaar op It Rak 4 in Bolsward.” Wat doe je in je dagelijks leven?“Ik ben door een reorganisatie in de gelegenheid gesteld om te stoppen met werken. Daarvoor was ik facilitair manager bij de GGZ in Friesland.”

Hoe oud was je toen je lid werd van Oranje en ben je nog lid bij een andere vereniging?“Mijn leeftijd toen ik bij Oranje kwam was 57 jaar. Dus nu ben ik ongeveer vijf jaar lid van Oranje. Mijn roots liggen in Schraard. Daar ben ik geboren en getogen. Op mijn negende moest ik van mijn vader, ook muzikant, mijn eerste instrument halen bij de secretaris van Excelsior. Vanaf dat moment is mijn

liefde voor de HaFaBra-muziek zich begonnen te ontwikkelen. Momenteel ben ik naast Oranje nog steeds actief lid bij Excelsior Schraard.”

Welk instrument bespeel je en waarom heb je hiervoor gekozen?“Ik bespeel de esbas nu negen jaar. Voor die tijd bespeelde ik de bugel. De esbas bespeel ik op advies van de dirigent van Schraard Thom Zigterman. De aanleiding was zoals bij elke vereniging dat deze plek vacant was. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel en mijn verenigingsbelang hebben voor deze keuze gezorgd. Het is een uitstekend advies geweest want ik bespeel de esbas met veel plezier en hoop dit nog lang te kunnen doen.”

Heb je naast muziek ook andere hobby’s?“Nee, niet echt. Wel vind ik eigenlijk heel

veel dingen leuk om te doen. Hartstikke cliché natuurlijk, maar wandelen, lezen, fietsen, klussen, enzovoort.”

Wat is je leukste herinnering aan Oranje?“Ik heb niet echt één specifieke leuke herinnering, maar het is gewoon een prima vereniging om je voor in te zetten. In de afgelopen vijf jaren zijn er veel ups en downs geweest, maar gelukkig meer ups dan downs.”

Worden er genoeg activiteiten georganiseerd?“Jazeker…”

Hoe zie je jouw toekomst bij Oranje?“Het is moeilijk om de toekomst te voorspellen, maar ik zie mijn toekomst bij Oranje met een goed gevoel in.”

Vraag van Marieke Bodewitz: Je bent voorzitter geworden, hoe bevalt deze nieuwe rol?“Het voorzitterschap bevalt me wel. Ik houd wel van enige uitdaging, en nu ik uit het werkproces ben, past het op dit moment wel bij me. Nu ik deze rol op me genomen heb, vind ik het fijn te ervaren hoeveel positiviteit er in de vereniging heerst en met het nieuwe bestuursmodel werkt het prima.”

Aan wie geef je het toetsenbord door?“Tsjeard Gietema.”

Welke vraag wil je hem stellen?“Geen specifieke vraag.”

Ik geef het toetsenbord door aan: Sytze Bosma

Pagina 32

ik geef het toetsenbord door aan: Willem Walinga

Stel jezelf even voor? “Ik ben Willem Walinga. Ik ben vijftig jaar en woon al bijna zeventien jaar op Friezenburg in Bolsward. Ik heb een vrouw en twee dochters.”

Wat doe je in je dagelijks leven?“Ik werk bij de provincie Fryslân in Leeuwarden. Hier ben ik functioneel beheerder/ontwikkelaar van het beheerpakket Geo-OBIS. In dit systeem wordt het beheer en onderhoud van objecten op, in, langs en aan de hoofd-

en vaarwegen van de hele provincie geregeld.”

Hoe oud was je toen je lid werd van Oranje en ben je nog lid bij een andere vereniging?“Op mijn 25ste werd ik lid van C.M.V. Oranje. Op dit moment ben ik niet lid van een andere vereniging. Voordat ik lid werd van Oranje was ik lid bij muziekvereniging Animato uit Winsum. Deze vereniging bestaat niet meer.”

Welk instrument bespeel je en waarom heb je hiervoor gekozen?“Toen ik lid werd van Oranje, wilde ik graag een melodie-instrument bespelen. Er was toen toevallig een marimba vrij. Hier heb ik 23 jaar lang op gespeeld. De laatste twee jaren bespeel ik de grote trom. Het liefst zou ik wel weer terug willen naar marimba. Het mooie van de marimba vind ik de warme klank die het instrument heeft. Het is de bas van de melodie.”

Heb je naast muziek ook andere hobby’s?“Ik mag graag met computers knutselen. Daarnaast houd ik van skiën en bergwandelen. De jaarlijkse Elfstedentocht op de fiets is ook een hobby van mij.”

Het toetsenbord van Willem.

Wat is je leukste herinnering aan Oranje?“Zie interview met de jubilarissen.”

Worden er genoeg activiteiten georganiseerd?“Er mag weleens een gezamenlijke activiteit worden georganiseerd voor de gehele vereniging.”

Hoe zie je jouw toekomst bij Oranje?“Zie interview met de jubilarissen.”

Vraag van Benjamin Roskam: Wat was je beste mop die jij tijdens de studieweekenden meegemaakt hebt?“Die ging over een blauwe smurf in het hoge gras.”

Aan wie geef je het toetsenbord door?“Franke Dijkstra.”

Welke vraag wil je hem stellen?“Wat zou je het liefst bij de vereniging doen?”

Pagina 33

Ik geef het toetsenbord door aan: Gea ten PasStel jezelf even voor?“Ik ben Gea ten Pas. Ik ben geboren op 10 augustus 2004 en ik ben elf jaar. Ik woon in Bolsward.”

Wat doe je in je dagelijks leven?“Doordeweeks ga ik naar school, ik zit op De Bron. In mijn vrije tijd mag ik graag ‘majoretteren’ en spreek ik af met mijn vriendinnen/vrienden.”

Hoe oud was je toen je lid werd van Oranje en ben je nog lid bij een andere vereniging?“Bij deze vraag moest ik samen met mijn ouders goed nadenken en hebben we een mailtje naar Oene Tjeerd Damstra gestuurd. Ik ben in 2010 lid geworden van Oranje, ik was toen vijf jaar. Ik weet nog dat ik in februari of maart bij een kijkles heb gekeken of ik het wel leuk vond. Daarna ben ik bij de majorettes gekomen.” Waarom heb je ervoor gekozen majorette te worden?“Omdat het er heel leuk uitzag. Ik heb eens gekeken en ook even meegedaan. De combinatie van muziek, dans en de baton vind ik erg leuk.”

Heb je naast majorette ook andere hobby’s?“Ik mag graag knutselen, shoppen en afspreken met vrienden/vriendinnen. Bakken is ook een van mijn favoriete hobby’s.” Wat is je leukste herinnering aan Oranje?“Ik heb veel leuke herinneringen aan Oranje, maar de allerleukste is toch wel het mee mogen doen aan de Europese Kampioenschappen in Noorwegen. Samen met de groep in het vliegtuig en in de bus was erg gezellig. Ook de acties die we allemaal hebben gehouden om geld hiervoor bij elkaar te krijgen waren een grote klus. Maar het is ons wel gelukt.”

Worden er genoeg activiteiten georganiseerd?“Ja.” Hoe zie je jouw toekomst bij Oranje?“Dat de trainingen heel goed gaan, met daarbij ook plezier en lol.”

Wil je nog iets toevoegen?“Ik hoop nog vele jaren met plezier bij Oranje te mogen ‘majoretteren’.”

Vraag van Lysanne Ewouds: Welke batontechnieken zou je graag willen leren?“Ik wil heel erg graag de armrolls onder de knie krijgen.”

Aan wie geef je het toetsenbord door?“Ik geef het toetsenbord door aan Marije Terpstra.”

Welke vraag wil je haar stellen?“Wat zou je graag willen leren?”

Pagina 34

In de rubriek ‘Het verhaal achter de plaat’ wordt in iedere editie een achtergrondverhaal gepubliceerd over een of meerdere muziekwerken die de fanfare en/of malletband op het moment van schrijven speelt.

Broken Sword – Kevin HoudenEen van de vijf ceremoniële zwaarden die men in de Tower of London bewaart, is het ‘gebroken zwaard’. Iedere keer als er een Engelse koning of koningin wordt gekroond, wordt het

Celtic Mallets – Cooley’s / Arr. J. Haringa“Voor de malletband zocht ik een totaal andere sfeer van muziek voor op straat. Even wat anders dan popnummers en mambo’s. Even dacht

Het verhaal achter de plaat

tevoorschijn gehaald. De gelijknamige compositie gaat over de legende die bij het zwaard hoort. Zo zou een engel de punt van het zwaard hebben afgebroken om een moord te verhinderen. Kevin Houben nam deze legende om een compositie in filmmuziekachtige stijl te componeren. Sfeervol, overtuigend en vol uitdaging voor de muzikanten!

It Came Upon a Midnight Clear – Edmund Sears / Arr. Arjen SteurIt Came Upon a Midnight Clear is een gedicht en kersthymne geschreven in 1849 door Edmund Sears, predikant van de Unitarian Church in Wayland, Massachusetts. Sears’ liedteksten zijn gewoonlijk gebaseerd op een van de volgende twee melodieën: Carol, gecomponeerd door Richard Storrs Willis, of Noel, afgeleid van een Engelse melodie.

De componist schreef It Came Upon a Midnight Clear in de tijd dat hij werkte als priester in Wayland. Al schrijvende, gedurende een periode van persoonlijke melancholie en met het nieuws van de Europese revolutie vers in zijn geheugen, gaf Sears de wereld weer als donker, vol met zonde en strijd en zonder het horen van het kerstbericht.

ik aan de muziek van het bekende computerspelletje Zelda. Tijdens zoeken naar dit stuk stuitte ik al snel op lijsten met Ierse en Schotse muziek. Deuren gingen open... Een heel andere wereld van muziek. Tinnen fluitjes, horlepiepen en accordeons als basis voor deze muziekstijl.

Na uren en uren luisteren kwam ik Cooley’s Reel tegen. Gevoelsmatig werd er direct al verteld: dit is ‘m! Het riedeltje vond ik per midifile, dus meteen aan de slag met Finale 2007 en er rolde al snel wat leuks uit. De ondersteunende partijen van het slagwerk, de marimba’s en bells heb ik erbij verzonnen. Het is dus niet exact het stuk Cooley’s Reel, daarom de titel Celtic Mallets.

Cooley’s Reel is een zeer bekend stuk in Noorwegen, Ierland, West-Engeland en Schotland”, aldus Jelmer Haringa.

Home – Dotan / Arr. J. Haringa“De reden waarom ik Home van Dotan gearrangeerd heb voor de malletband is omdat het een leuk liedje/deuntje is. Voor op straat een geweldig nummer! De tweede reden is omdat de tekst van het nummer juist zo belangrijk is. Het vertelt een ‘mooie boodschap’ over dat vele mensen anno 2016 hun wereld vergroten. Ik bedoel daarmee de innerlijke wereld van elk individu”, aldus Jelmer Haringa.

Pagina 35

Wist u dat...… Benjamin Roskam weer bekkenist is van de malletband? Benjamin was een tijdje bekkenist, maar is vorig seizoen overgestapt op snaredrum omdat hij daar les in krijgt. Sjoerd IJpma is toen ‘vaste hulp’ geworden op bekkens. Omdat hij met zijn familie naar Oostenrijk is geëmigreerd, was er geen bekkenist meer. Benjamin was bereid weer bekkens te gaan spelen omdat hij inzag dat het in het belang is van de vereniging dat er een bekkenist is. Geweldig Benjamin, veel plezier op de bekkens!

… Roel Oosten weer lid is van de fanfare? Roel zit weer op zijn eigen vertrouwde plek en speelt op de baritonsaxofoon. En daarmee is de saxofoonsectie wat betreft instrumentatie weer compleet. Welkom terug Roel!

… Nick IJssels twee verrijdbare bars heeft gemaakt voor in de kantine van het SISA-gebouw? Nadat hij een bar uit het oude gebouw had gedemonteerd, is hij aan het werk gegaan om daarmee een nieuw model te maken. Het resultaat mag er zeker zijn, de bars zijn aan de binnenkant zelfs voorzien van sfeerverlichting! De bars kunnen als twee losse onderdelen gebruikt worden, maar ook als één geheel.

… Jelmer Haringa een nieuwe balk voor de basmarimba heeft gemaakt? Omdat de marimba erg breed is, moest er een stuk van de balk gezaagd worden. Anders was het simpelweg niet mogelijk de marimba door de deurposten te rijden. Ook kon de bocht naar de berging dan niet gehaald worden. Omdat het zonde was om de originele balk van de marimba te verzagen, heeft Jelmer van een ander stuk hout een soortgelijke balk gemaakt, waar een hoek van afgezaagd is. Tijdens concerten gebruiken we natuurlijk de originele. Hulde Jelmer!

… Nick IJssels, in samenwerking met Martijn Oostra en Ronald Oostra, een stokkenkist heeft gemaakt? Dit hebben ze gedaan zodat alle stokken van de malletband in één kist verzameld kunnen worden en verschillende soorten stokken bij elkaar kunnen hangen. Verder kunnen de stokken op deze manier gemakkelijk vervoerd worden omdat er wieltjes onder de kist zitten én worden de stokken op een goede manier bewaard. In de kist is ook ruimte voor bij-instrumenten.

De marimbabalk.

De stokkenkist.

AGENDA (T/M APRIL)MaartZaterdag 12 maart NLdoet MalletbandZaterdag 12 maart Femuzafestival FanfareMaandag 14 maart Werkvergadering FanfareZaterdag 19 maart Oud papier

AprilWoensdag 7 april Voorjaarsactie Donderdag 8 april VoorjaarsactieZaterdag 16 april Concours Emmeloord MajorettesZaterdag 16 april Oud papier

Disclaimer De Oranje Echo is de nieuwsbrief van christelijke muziekvereniging Oranje Bolsward en wordt geproduceerd door de redactie van de nieuwsbrief, bestaande uit Jeffry Frikken en Ronald Oostra. Ondanks de constante zorg en aandacht die besteed wordt aan de samenstelling van dit product, kan de redactie van de Oranje Echo niet instaan voor de volledigheid, juistheid of voortdurende actualiteit van de gegevens en de inhoud hiervan. Mocht u feitelijke onjuistheden tegenkomen, dan stellen wij een reactie erg op prijs via oranjeecho@oranjebolsward.nl. De inhoud van deze productie kan zonder vooraankondiging wijzigen. Aan de inhoud van deze nieuwsbrief kunnen derhalve geen rechten worden ontleend.

De Oranje Echo is een nieuwsbrief welke onder de leden van muziekvereniging Oranje Bolsward verspreid wordt. Derhalve is het niet gewenst de nieuwsbrief te verspreiden aan of te delen met niet-leden. De nieuwsbrief is bestemd voor leden van C.M.V. Oranje Bolsward en (delen van) de inhoud mag door (sommigen van de) betrokkenen niet openbaar gemaakt worden dan wel verspreid worden aan derden. Overname van artikelen, fotomateriaal of andere informatie mag alleen na toestemming van de redactie.