SKPP 6033 PENAKSIRAN INDIVIDUNAMA PELAJAR :NAZHILAH BINTI MOHD AZIZ (P66972)NUR HAZILIN BINTI MOHD JOHARI (P66951)FARAH BINTI MOHD FAUZI (P66963)YUSNIZA BINTI HARON (P66996)

NAMA PENSYARAH:PROF. MADYA DR. WAN SHAHRAZAD BINTI WAN SULAIMAN

SEJARAH DAN PERKEMBANGANM. Jones, 1924 : Bermula dengan Albert yang takut pada objek berbulu yang berwarna putih.Pada awal perkembangan strategi penilaian tingkah laku selari dengan terapi tingkah laku ; proses perkembangan berlaku secara perlahan. Pada awal penggunaan penilaian tingkah laku : dalam seting industri dan organisasi. (Hartshorne&May,1928).

1960-an

Baru terkenal dikalangan ahli klinikal kerana sebelum ini banyak dipengaruhi oleh psikodinamik.Pada peringkat awal fokus kepada pemerhatian tingkah laku. Ciri ciri lain bukan menjadi keutamaan dan tidak ditekankan dalam penilaian dan rawatan. Definisi tingkah laku berbeza dengan psikodinamik dari segi : matlamat, tanggapan, dan aplikasi. Pengamal penilaian tingkah laku tidak bersetuju dengan diagnosis DSM-II; rendah kebolehpercayaan dan kesahan. Tidak mempunyai hubungkait dengan dunia sebenar klien.

1970-an

Penekanan dan pendekatan yang lebih luas. Kajian kes : konteks yang lebih luas; sekolah, perniagaan, keluarga, dan silang budaya.Dibuat berdasarkan pemerhatian tingkahlaku yang lebih luas, kerana ia boleh mempengaruhi tingkah laku individu. Perubahan seseorang lebih mudah dengan melihat dalam konteks yang lebih luas.

1980-an dan 1990-an

-Berlaku perkembangan dan banyak penerbitan dalam bidang penilaian tingkah laku.-Membuat penilaian semula kepada tanggapan asas mengenai penilaian tingkah laku. -Menggabungkan pengaruh dari penilaian tradisional dan disiplin ilmu yang lain dalam penilaian tingkah laku. Psikiatri sukar menggunakan DSM-II dan mula membangunkan semula strategi yang hampir sama dengan penilaian tingkah laku.

Lebih penting : -DSM-III-R dan DSM-IV hampir sama dengan penilaian tingkah laku; setiap kategori diagnosis direka dengan menggunakan penerangan tingkah laku yang spesifik.-Pelbagai penerbit - menggabungkan penilaian tingkah laku dan diagnosis tradisional psikiatri.

Pembangunan dan Perkembangan

Strategi dalam penilaian tingkah laku ; fokus kepada complex causal models- model sebab dan akibat yang kompleks.Menerima disiplin atau bidang ilmu yang lain.Terdapat alternatif dengan pembinaan model tingkah laku.Contoh : penilaian klinikal menggunakan temubual berstruktur, diagnosis secara khusus adalah sangat berguna.

1989 Birchler : merumuskan berlaku perubahan dalam penilaian tingkah laku : antaranya ; rujukan, kemajuan, kekeliruan dan kepupusan.-Menjadi semakin kabur dan bersilang antara penilaian tingkah laku dan penilaian2 yang lain. -Dibukukan dalam Behavioral Assessment journal dan- Journal of Behavioral Assessment tukar judul jurnal dan isi kandungan bagi merangkumkan aspek yang lebih luas dalam psikopatologi dan alat-alat penilaian tradisional yang lain.

Panduan menurut Ollendick, Alvarez & Greene (2004):1.Lebih fokus kepada faktor perkembangan. 2.Meningkatkan tahap kesahan apabila menggunakan pelbagai kaedah penilaian.3. Memasukkan sensitiviti pelbagai budaya.

ISU-ISU BERKAITAN KEBOLEHPERCAYAAN & KESAHAN

Pertimbangan psikometrik tradisional thdp penaksiran tingkah laku susah disimpulkan.

pelbagai teknik dan perbezaan andaian : fokus, semulajadi, penyebab tingkah laku.Penaksiran tradisional menekankan hubungan kestabilan antara pelbagai karakter, kepelbagaian ini berdasarkakn besarnya faktor persekitaran.

Hasil dapatan kurang kebolehpercayaan test-retest- ditafisrkan dalam kontek tingkah laku ( true variance dpd keadaan pskitaran bbnding data error dlm prosedur mengumpuln data.Pnksiran tgkah laku tumpuan thdp kpentingan prosedur individu.Perbandingan normative kurg relevan & sesuai.

Penilaian teknik pnaksiran tgkahlaku dgn pndekatan tradisional psikometrik :interobserver agreement utk pmerhatian tgkh/laku merupakan asas sblm data dikmpul drpd pndkatn ini dpercayai.Data self-report (assertvness/fear)- perlu tunjuk data blh dgeneralisasi kpd situasi lain.

Pemerhatian tgkh/lku ; direct observation tgkh/lku trtntu- sgt jelas, dpcyai & tept. Peneknn utma:mnntukn fugsi analisis dgn antecedents&consequens.Cth: tekn bar utk reinformnt seng rekord gn elctnic detector. Kebolehpcyaan-tggi

Mslh mnntukn dfinsi & pngukurn yg tept tgkh/lkuCth: finger bitting (skr ddfinsikn) : internal cognitions ahli klinikl (gna self report bbndg direct onservation

Faktor jejas kebolehpercayaan (direct observation)

< Bias = >kebolehpercayaanKaedah : sistematik sampling how ukur when tgkh/lku

Lebih sistematik dr naturalistic abservation.Wlbgmnpn : kwaln pmrhti x pgruhi kbolehpcyaan situasi klinikal.Guideline > kebolehpcyaan situasi klinikal1)2 pmrhati (bnding kptusan)2) Mmberi arahan scara bhati-hati2) Tntukn trget tgkh laku3) Jelaskn item dlm seft report4) jga& urus pmbinaan instrument5) Latih pemerhati : guru, ibu bapa6) Tumpuan konteks pmbolehubah.

Kesahan 1960/70, kesahn bdsrkn: informal content validity.Strategi & pemerhatian bdsrkn pertimbangan rasional tlh bljr & bgimn alat ukurn dibuat.Cth: pnksiran tekanan (dibina bdsrkan pngtahuan thdp tekanan pemikiran tipikal orang tertekan. Pngetahuan antecedent: sokongan sosial danPlbgai lapangan pemerhatian- ptimbangan kritikal.

Pkmbgn kajian kesahan metod penaksiran tgkh/lkuKurang dilakukan atas interview bhvior & naturalistic observationBanyk kjian soal selidik tgkh/lkuBnyk kjian kesahan mnggunakn relevan outside criteria.Bnyk isu yg sama dtg dgn kesahan criterion bg pnksiran tgkh/lku.Prgkat awal self-report questionnaires tgkh/lku bergantung kepada content validity dan face validity.Sbb smua questionnaire mmbwa teknik baru dgn berbeza filosofi, dpcyai x perlu guna kriteria yg sama sprt alt ujian psikomtrik tradisi.Direct report thdp tgkh/lku dan kurg lporn kesahn.Kritikn:mengulangi sejarah dan semula roda

KELEBIHAN & LIMITASI PENAKSIRAN TGKH/LKUPengamal tumpu rawatan tgkh/lkuPenaksiran+merawattingkah laku yang relevan diberi analisis fungsi empirikal thdp-klinikal lakukn ukuran asas tingkah laku dan menilai latar belakang dan kesan tgkh/lku tsebut.analisis fungsi- bolhkn penilaian sama ada perubhn tgkh/lku blku smasa/ slps rawatan.Pnksirn tgkh/laku sgt bguna bgi pndekatn hypothesis-testing- akauntabiliti bahawa perubahan sebenarnya telah berlaku.Menyediakan pelbagai teknik-teknik dalam konteks yang sangat berbeza-beza;self report, pemerhatian naturalistik, psysiological monitoring, ambulatory sensors, pemerhatian berstruktur, self-monitoring.

Pnksirn tgkh/lku sgt sesuai dgunkn:-msalh bpunca dr persekitrn (pnas bran, fobia, hisap rokok)/slalu blaku mudh bina asas kawaln-tgkh/lku jrg blku sush diukur & perhatikan (bawa senjatapi ke sekolah, pnyalahgunaan dadah)Pnksirn tgkh/lku kurg relevan bg fktor persekitrn hnya sebahagian drpd varians.- ini mungkin berlaku apabila faktor-faktor organik boleh menjadi lebih penting daripada orang-orang alam sekitarCth: kronik skizofenia, sakit kepala, kecederaan kepala.Wlpn pnksirn tgkh/lku& invntori msh efktif tp tdpt ksukrn krn fktor persekitrn kurg pntgPmerhatian tgkh/lku kognitif x boleh diperhatikakn. Hnya guna self-report.

Limitasi pnksirn tgkh/lku perlu sumber tmbhn sprt: masa, peralatan & kakitgn.Klinikl guna pemerhatian hnya sekali sekala. Lebih temuduga, self-monitoring, skala permarkahan tgkah/lku.Kesimpulannya penaksiran tgkh/lku slalunya mnggunakan temuramah & soal selidik.Kebanyakan instrumntal tgkh/lku tidak dibina utk klinikal sprt: paranoia, dissociative disoders, hypochondriasis

STRATEGI-STRATEGI BAGI PENILAIAN TINGKAHLAKU

Strategi-strategi penilaian tingkahlaku boleh di kategorikan secara umum:Temubual tingkahlakuPemerhatian tingkahlakuPenilaian tingkahlaku kognitifPenilaian psikofisiologikalInventori laporan diri.Pendekatan yang berbeza-beza dan dilihat sejauh mana ianya diukur ke atas diri seseorang secara langsung atau tidak langsung bergantung kepada sesuatu kesimpulan yang dibuat. Menekankan setiap aspek bagi penilaian adalah relevan secara langsung kepada perancangan rawatan dan penilaian.

Behavioral Interviewing ( Temubual Tingkahlaku)Tingkahlaku secara umum berfokuskan kepada menghuraikan dan memahami hubungan antara peristiwa, tingkahlaku dan akibat (ABC).Tujuan umum bagi temubual tingkahlaku adalah pelbagai . Ianya mungkin membantu mengenalpasti sasaran tingkahlaku atau memilih prosedur-prosedur bagi penaksiran tingkahlaku.Ianya juga menyediakan suatu peluang untuk memperolehi persetujuan dari klien, sejarah bagi masalah, mengenalpasti faktor penyebab yang berhubungan dengan masalah yang dihadapi, membentuk suatu fungsi analisis bagi masalah tingkahlaku, meningkatkan motivasi klien, membentuk program-program pencegahan, dan menilai keberkesanan pencegahan yang pernah dilakukan sebelum ini.

4) Fasa pertama bagi temubual tingkahlaku ianya perlu kepada banyak element-element yang relevan bagi temubual tradisional.5) Hubungan rapport yang mencukupi perlu diwujudkan dan dikukuhkan.6) Sesuatu pernyataan perlu dibentuk secara umum dan tujuan yang spesifik terhadap temubual dan rujukan perlu dibuat bagi sejarah klien7) Kadang-kala klien memberi penerangan yang sangat baik mengenai masalah mereka dan boleh menentukan perkara yang berkaitan dan perkara yang berbangkit.8) Sesetengah klien, menghadapi kesukaran dalam menerangkan masalah mereka, apa yang berlaku disekeliling mereka, apa yang mereka rasa dan sukar untuk membuat pilihan rawatan.

Penemubual tingkahlaku perlu bekerjasama dengan klien mereka untuk membentuk sesuatu yang spesifik dan mudah untuk menghuraikan pemerhatian yang dilakukan.

Contohnya : jika klien menyatakan bahawa beliau adalah seorang yang tertekan..ianya mungkin boleh diterjemahkan kepada jenis tingkahlaku yang spesifik iaitu ( pergerakkan yang perlahan, meluangkan masa yang banyak di katil, mengasingkan diri, dan menjadi tidak asertif.dari segi kognitif ( klien tidak bagus, gagal)perasaan ( putus asa, tiada harapan dan apati ) : proses melabel ini sedikit sebanyak mendatangkan kebaikkan kepada klien kerana mereka akan menjadi lebih baik dan mampu melihat secara spesifik terhadap mana-mana yang mereka rasa perlu kepada perubahan.: bercakap secara jelas berbanding secara abstrak ianya dapat menambahkan kefahaman antara klien dan terapis.

10) Selain itu, penilaian tingkahlaku perlu dihuraikan yang mana ianya bukan sahaja bertumpukan kepada masalah yang dinyatakan malahan ianya perlu meliputi dari mana atau punca masalah itu datang dari pelbagai aspek yang berkaitan.

11) Temubual perlu diakhiri dengan memberi rumusan keseluruhan maklumat kepada klien, penjelasan bagi maklumat-maklumat tambahan untuk klien dan anggaran rawatan yang sudah berjaya dilakukan. (Sayers & Tomcho, 2006)

12) Oleh kerana kebanyakkan temubual yang dilakukan cenderung kepada tidak formal dan tidak berstruktur, kekerapan mereka menyediakan maklumat dengan kebolehpercayaan dan kesahan yang rendah.

13) Sebahagian penulis mencadangkan temubual tingkahlaku perlu kepada berstruktur dan piawai

13) Kratochwill (1985) telah mencadangkan empat tahap bagi proses penyelesaian masalah :Mengenalpasti masalahMenganalisis masalahBagaimana rancangan dilaksanakanPenilaian rawatan

Witt and Eliott (1983) telah menyediakan garis panduan bagi menjalankan temubual tingkahlaku :Pertama, sediakan klien dengan gambaran awal apa yang hendak di capai dan paling penting adalah spesifikasi yang jelas serta terperinci mengenai masalah tingkahlaku.Mengenalpasti tingkahlaku sasaran dan jelaskan pada mereka tentang tingkahlaku yang tepat.Mengenalpasti masalah kekerapan, tempoh dan intensiti ( hari ini berapa banyak kali ianya berlaku?, berapa lama ianya berlaku?)Mengenalpasti keadaan yang mana masalah itu berlaku dari segi latar belakang/sejarah, tingkahlaku dan akibat.Mengenalpasti tahap prestasi yang dikehendaki dan mempertimbangkan sama ada ianya realistik dan bertepatan dengan tarikh yang telah ditetapkan

6) Mengenalpasti kekuatan klien7) Mengenalpasti prosedur-prosedur untuk mengukur tingkahlaku yang berkaitan dengan :Apa yang akan dirakam?Siapa yang akan merakam?Bagaimana ianya dirakam?Bila dan di mana ianya akan dirakam?

Mengenalpasti bagaimana keberkesanan program akan dinilaiSelepas tamat perbincangan mengenai hal-hal sebelum ini, buat rumusan bagi keseluruhan bagi memastikan klien faham dan bersetuju.

Pemerhatian Tingkahlaku (Behavioral Observation)Digunakan untuk menentukan sesuatu tingkahlaku itu dan memerlukan beberapa teknik dan strategi yang khusus dalam mengukur kawasan-kawasan tingkah laku yang sesuai yang dibincangkan semasa temuduga. (Suen & Rzasa, 2004).

Dalam beberapa kes seperti perkembangan kurang upaya, klien yang bersikap resist atau kanak-kanak yang terlalu muda, pemerhatian tingkahlaku merupakan salah satu kaedah yang penting yang boleh digunakan.

Mesti dibuat oleh profesional yang sememangnya menjalankan rawatan atau individu yang mempunyai hubung kait dengan kehidupan klien seperti ibu bapa, guru, rakan atau klien sendiri.

Pendekatan yang seringkali digunakan adalah seperti narrative recording, interval recording, event recording & ratings recording.

Behavioral Observation TasksMemilih sasaran tingkahlaku yang relevan.

Semua tingkahlaku yang ingin diukur mesti mempunyai objektif dan definisi yang jelas untuk membuat pemerhatian.

Alat-alat yang berbeza yang digunakan untuk merekod perlu mempunyai pelbagai kombinasi. Cth: golf-counter, stopwatch, pencil and form paper.

Seting untuk membuat pemerhatian boleh dilakukan pada seting yang natural hingga ke seting yang lebih berstruktur. Cth: rumah, bilik darjah, taman permainan

Clinician yang bimbang terhadap pemerhatian yang dibuat oleh individu yang bukan dari persekitaran klien yang mungkin boleh mencemarkan keputusan boleh melatih individu yang berhubungan dengan klien spt ibu bapa, guru, rakan, pasangan untuk membuat pemerhatian terhadap klien.

Satu sistem untuk kod tingkahlaku biasanya diperlukan supaya rekod yang dibuat menjadi lebih ringkas dan mudah.

Narrative RecordingMerekod secara naratif

Memerlukan pemerhati membuat pemerhatian terhadap tingkahlaku yang penting sahaja.

Pemerhati boleh terus membuat kesimpulan berdasarkan tingkahlaku yang diperhatikan. Cth: seseorang yang sering senyum dan ketawa dengan rakan-rakannya mempunyai hubungan yang baik dengan rakan-rakannya.

Membantu menentukan dengan lebih khusus kawasan-kawasan tingkahlaku yang ingin diukur secara kuantitatif.

Pelopor kepada bentuk alternatif pengukuran yang lain.

SambMempunyai potensi untuk menemukan tingkahlaku yang relevan.

Boleh menghuraikan tingkahlaku-tingkahlaku yang diperhatikan.

Ia tidak membolehkan pemerhati untuk mengkuantitikan pemerhatian.

Ia mungkin dipersoalkan tentang kesahan.

Kegunaan pemerhatian bergantung kepada kemahiran yang ada pada pemerhati.

Interval RecordingMerekod secara selang masa

Sesuai digunakan untuk mengukur tingkahlaku yang boleh diperhatikan secara jelas dan terang-terangan dengan kekerapan yang sederhana (cth: setiap 5-20 saat) apabila tingkahlaku tidak mempunyai permulaan dan pengakhiran yang jelas. Seperti berjalan, mendengar, bermain, membaca, memandang atas dan bawah.

Clinician perlu menentukan panjang tempoh masa untuk setiap pemerhatian yang dibuat, metod pemerhatian yang digunakan dan panjang masa keseluruhan pemerhatian.

Penentuan bagi strategi yang hendak digunakan bergantung kepada jenis tingkahlaku.

SambSasaran tingkahlaku untuk pemerhatian diperolehi daripada maklumat berdasarkan sumber seperti temuduga awal, inventori laporan kendiri, pemerhatian naratif.

Fokus pemerhatian berbeza diantara setiap individu yang berbeza. Cth: suami, isteri, guru, kanak-kanak.

Rekod secara selang masa sangat efisyen dan memfokuskan kepada tingkahlaku-tingkahlaku yang khusus serta berpotensi untuk mengukur apa-apa sahaja tingkahlaku.

Ia bukan direka untuk menilai kualiti tingkahlaku yang disasarkan. Ia mungkin terdapat peniruan atau mungkin terlepas pandang tingkahlaku lain yang lebih penting.

Event RecordingMerekod peristiwa.Bergantung kepada berlakunya tingkahlaku itu dengan sendirinya.Pemerhati perlu menunggu tingkahlaku sasaran yang ingin direkod berlaku, kemudian merekod detail-detail yang relevan terhadap tingkahlaku tersebut.Contoh tingkahlaku yang sesuai adalah tindakan yang agresif, ucapan atau menggunakan ekspresi lisan.Asas rekabentuk adalah untuk memerhati kekerapan tingkahlaku, tempoh tingkahlaku dan intensiti. Serta untuk merekod tingkahlaku kepada alat-alat seperti checklist, golf-counter, PDA.

SambIa amat baik digunakan untuk merekod tingkahlaku yang mempunyai kekerapan yang rendah dan mengukur perubahan dalam tingkahlaku dari masa ke semasa.

Ia juga untuk kegunaan dalam mengkaji pelbagai jenis tingkahlaku.

Ia tidak bagus untuk mengukur tingkahlaku yang tidak mempunyai permulaan dan pengakhiran yang jelas serta mempunyai kesukaran kepada pemerhati untuk mengekalkan pemerhatian terhadap tingkahlaku dalam jangka masa yang lama.

Rating RecordingMerekod secara penilaian.Dibuat selepas satu tempoh masa pemerhatian dilakukan.Ia berpotensi untuk digunakan dalam pelbagai jenis tingkahlaku.Data boleh tertakluk kepada kaedah analisis statistik.Penilaian boleh dibuat untuk individu atau kumpulan.Cost-effective

SambBerkemungkinan mempunyai perjanjian yang rendah antara penilai disebabkan oleh subjektiviti penilaian.Maklumat yang sedikit mengenai akibat peristiwa.Penilaian mungkin tidak tepat terutamanya jika banyak masa terbuang ketika pemerhati membuat pemerhatian dan dalam masa yang sama membuat penilaian.

WallahualamSekian, Terima Kasih

*